2024 seçimlerinde gerçekten aşırı performans gösterenler sizi rahatsız edebilir: Ülke çapındaki seçim verilerinin analizi, ılımlılığın kazandığını gösteriyor.
Lakshya Jain, Split Ticket seçim verisi analizi firması başkanı ve ortak kurucusu; Harrison Lavelle ise Split Ticket başkanı ve New Jersey College'da siyasi analist.
2024 seçimleri birçok açıdan olağandışıydı – bunların bazılarını bu yazıda önümüzdeki yıl inceleyeceğiz. Ancak bir yön, istemedikleri gerçek olmasa da kimseyi şaşırtmamalı: Orta yolcular, merkezden uzak olanlardan daha iyi sonuçlar aldı.
Bazı durumlarda, bunun için daha fazla bakıştan öteye ihtiyaç duyulmadan açıkça görülüyor. MAGA tutkunu Kari Lake, Arizona'da kazanılabilir olan bir Senatörlük koltuğunu Cumhuriyetçiler için kaybettirdi. Ancak burada veya orada tek bir örnek, tam resmi yansıtmayabilir. Bu nedenle, ülkedeki tüm kongre yarışmalarını inceledik. Ulusal yasama yarışmaları hakkındaki rakamlar, seçmenlerin genel olarak ılımlılığı ödüllendirdiğini ve aşırılığı cezalandırdığını gösteriyor.
Her yarışma için, bölgedeki tarafgirlik, demografi, mevcutluk ve fon farklılıkları gibi temel unsurları inceleyerek, "olması gereken" şeyi tahmin ettik. Bu, belirli bir koltuk için genel bir Cumhuriyetçinin genel bir Demokrat'a karşı yarışmış gibi ne olacağını anlamamızı sağladı. Ardından, bu temel senaryoları her yarışmadaki gerçek sonuçlarla karşılaştırdık. Herhangi bir yarışmada, olması gerekenle gerçekleşen arasındaki büyük fark, o yarışmadaki bir adayın özellikle iyi, birinin özellikle kötü veya her ikisinin de bir karışımı olduğunu gösteriyor.
Verileri anlamlandırmak için, çeşitli Meclis koalisyonlarının – yani, ortak bir şeye sahip olan yasamacıların resmi birlikleri – üyelerinin yanı sıra, üyelerinin ideolojik eğilimlerini genel olarak yansıtan diğer kongre gruplarına baktık. Demokratların "Mavi Köpekler"i ve Cumhuriyetçiler'in "Ana Sokak Ortaklığı" iki konferansta en ılımlı üyeleri içeriyor. "Yeni Demokratlar", geniş anlamda Demokrat kurumun temsilcisidir. "Kongre İlerici Koalisyonu" ve "Adalet Demokratları", Kongre'nin en ilerici üyelerini temsil ediyor. "Özgürlük Koalisyonu" ve "MAGA ekibi" (resmi bir koalisyon değil), en Trump'a yakın, anti-kurumsal Cumhuriyetçileri içeriyor.
Ortalama olarak, yeniden seçime aday olan Demokrat Meclis üyeleri arasında, merkezcil "Yeni Demokratlar", "Kongre İlerici Koalisyonu"ndan beklenenden biraz daha etkileyici sapmalar ile kazandılar. Merkezci-muhafazakar "Mavi Köpekler"'in marjları daha da etkileyiciydi. Cumhuriyetçi Parti'de ise, sağcı "Özgürlük Koalisyonu" üyeleri, daha ılımlı "Ana Sokak Ortaklığı" üyelerinden çok daha az etkileyici marjlara sahipti.
Aşırı uçlarda, bu model daha da güçlüydü. "Bizim Devrim" ve "Adalet Demokratları" tarafından desteklenen Demokrat adaylar, iki önde gelen solcu grup, temelde olması gerekenin ortalama beş puan daha dar olduğu marjlar gördüler. 2022'de Time dergisi tarafından "MAGA ekibi" (Kongre'deki Donald Trump'ın en katı sadıklarının) olarak adlandırılan Cumhuriyetçiler için marjlar, neredeyse sekiz puan daha dardı.
Yaklaşımımız mükemmel değil. Birincisi, her yarışmada oyların marjından kimin sorumlu olduğunu ayırt etmiyor. Teorik olarak, tüm "Mavi Köpekler"'in Cumhuriyetçi rakiplerinin olağandışı kötü olması ve tüm "Kongre İlerici Koalisyonu" üyelerinin olağandışı iyi Cumhuriyetçi rakiplerle karşı karşıya gelmesinin mümkün, bu durum "Mavi Köpekler"in daha güçlü adaylar gibi görünmesini sağlıyor, halbuki aslında zayıf rakipleri aşırı performanslarını açıklıyor.
Ancak bu olası değil. Tüm "Özgürlük Koalisyonu" gibi aday grupları üzerinden ortalamalara bakarak, bu grupların adaylarının kalitesi hakkında bir sinyal tespit etme şansını en üst düzeye çıkardık. Ayrıca adayların seçim dönemleri boyunca performanslarını karşılaştırdık ve bunun birçok adayın, bölgelerinin temel unsurlarından daha iyi veya daha kötü performans gösterdiğini bulduk. Bu, yaklaşımımızın adayların seçimsel cazibesi hakkında gerçek bir şey bulduğunu ve ideolojinin bir fark yaratıcısı olduğunu gösteriyor.
Model, Meclis koalisyonlarının ortalamalarının ötesine bakıldığında da geçerliliğini koruyor. Genel olarak, 2024'teki ılımlı Meclis üyeleri, ideolojik olarak daha aşırı meslektaşlarından daha etkileyici marjlara sahipti.
Bu bulgular, mevcut araştırmalarla da uyumlu olup, aşırılığın hem ikna etme hem de katılımda bir adayın performansı üzerinde ölçülebilir bir olumsuz etkiye sahip olduğunu sürekli olarak ortaya koyuyor. Genel olarak, daha fazla oy almak için en iyi yol, daha fazla ikna edilebilir seçmenin bulunduğu merkezde ılımlı olmak ve ona hitap etmektir, ki veriler de bunu göstermektedir.
Sol veya sağ siyasette ideolojik, profesyonel veya mali olarak çıkarı olanlar için bu, hoş olmayan bir mesaj. Bazı yarışmalarda bu anlayışın önemi az olabilir. Birçok ilerici için, bir bölgeyi 35 puanla kazanmak ile 45 puanla kazanmak arasındaki fark, örneğin, Medicare-for-all'a olan baskılarını durdurmaları gerektiğinde hiçbir şey ifade etmez.
Ancak seçilebilirlik kavramının önemi, güvenli koltukları daha büyük marjlarla nasıl kazanılacağını bulmakta değil, dengeleri savaş alan bölgelerdeki salınımlı seçmenleri kazanmak için sunduğu ipuçlarında yatmaktadır. Göreceli olarak daha aşırı adayları aday göstermek, bir partiye koltuk kaybettirebilirken, daha ılımlı adaylar göstermek, koltuk kazanabilir. Zorlu yarışmaları kazanan orta yolcuları, eski Senatör Joe Manchin III (D-Batı Virginia) gibi, siyasi partiler ve aktivist tabanları, onları karşılamalıdır.
Özel örnekler, son on yılda Cumhuriyetçilerin aşırı sağcı adaylar aday gösterdikten sonra tekrar tekrar önemli Senatörlük yarışlarını kaybettikleri gibi, bu hikayeyi tekrar tekrar anlattı. Öte yandan, ılımlı Temsilciler Meclisi üyeleri Jared Golden (D-Maine) ve Don Bacon (R-Nebraska) zorlu bölgelerde tutundular.
Ortalamalar aynı hikayeyi anlatıyor. Partizanlar ve baskı grupları, Amerikanın aslında değer verdikleri ilkelere ödün verebilecek ılımlılık yerine, belirli ideolojik saflık versiyonlarını istediğini aldatıcı düşünceden vazgeçtikçe, daha fazla seçim kazanacak ve istedikleri politikalara daha fazla sahip olacaklar.