[hikaye] : D Yüzünden Bir Arkadaşımı Nasıl Kaybettim
Merhaba herkes. Birkaç yıl önce başıma gelen bir hikayeyi paylaşmaya karar verdim. Uzaktan kırmızı bayrakları tespit etmekte kendimi iyi biri olarak gördüğüm için, böyle bir duruma asla düşmeyeceğimi her zaman düşünmüştüm. Ama, neyse ki yanılmışım.
O zamanlar, harika bir arkadaşım ve birlikte yarattığımız dünya sayesinde uzun bir aradan sonra D&D'ye Yönetici olarak geri dönüyordum. Çeşitli oyuncularla o dünyada birkaç kısa kampanya yaptık, ta ki sonunda uzun vadeli bir kampanya (çevrimiçi) yürütmeye karar verene kadar. Dört oyuncuyla başladık: Bir Korucu, bir Barıt, bir Savaşçı ve bir Büyücü (problemli oyunculardan biri olacaktı). Daha sonra iki oyuncu daha eklemeye karar verdik: bir Hırsız ve bir Barbar (diğer problemli oyuncu).
Barıt, Büyücü ve ben çok iyi arkadaştık. Aslında Barıt, tekrar Yöneticiliğe başlamamı teşvik eden kişiydi - bu önemli çünkü Büyücü, Barbar'ın masaya katılıp katılamayacağını sorduğunda, hiç düşünmeden kabul ettim. O zaman bilmiyordum ama Barbar'a aşık olmuştu.
Kampanyaya devam ettik ve işler garipleşmeye başladı. Büyücü, bu oyuncunun uzun bir kampanyadaki ilk karakteriydi (aynı dünyada kısa kampanyalarda zaten oynamıştı). Çok sert olmasına rağmen (kim yapmadı ki, değil mi?) ilginç bir karakterdi. Onun için, kendi arkadaşlarına karşı dönmeden önce birinin karanlığa ne kadar düşebileceği hakkında, Anakin Skywalker tarzında, BBEG'nin tarafındaki ayartmayla birlikte her şeyiyle bir hikaye yayı planlamıştım.
Ancak Barbar katıldığında, Büyücü'nün kişiliği tamamen değişti. Kendi hikayesini tamamen terk ederek ona takıntılı hale geldi. Bunun sadece yeni bir oyuncuya yardım etme şekli olduğunu düşündüm ve harika bir arkadaş olduğu için göz yumdum.
İlk problem, Büyücü ve Barbar, iş arkadaşlarından birini oynamaya davet ettiklerini bana bildirdiklerinde ortaya çıktı (önemli detay). Tamam olup olmadığını veya yer olup olmadığını sormadılar - sadece katılacağını söylediler. Açıkçası, bir şaka olduğunu düşündüm, ama ciddi olduklarının farkına vardığımda, direnme noktasını aldım: İşlerin böyle yürümediğini ve başka bir oyuncuyu kabul etsem bile bunun böyle olmayacağını açıkladım. Konu orada öldü (ilginç bir şekilde, o oyuncu daha sonra katıldı ve harika bir arkadaş ve oyuncu oldu).
Büyük sorunlar yaşamadan bir süre devam ettik. Oyunda, Büyücü, sakıncası olmayan Barbar'a yaklaşmaya devam etti. İkisi birbirleriyle gayet iyi rol yapıyordu, ancak durum garipleşmeye başladı. Bir gölün yakınında bir savaştan sonra, grup kamp kurarken, Barbar gölde banyo yapmaya karar verdi (hepimiz yetiğniz ve bağlamda yaygın bir şeydi). Hemen Büyücü, onu gözetleyeceğini açıkladı. Bununla ilgili şakalaştık ve bu kadar oldu - garip, ama yine de "kabul edilebilir" sınırlar içindeydi, çünkü herkes, onu da içeren herkes bunu bir şaka olarak aldı.
Ama aniden aralarındaki hava değişti. Bir gecede, Barbar ona soğuk davranmaya, kısa cevaplar vermeye ve temastan kaçınmaya başladı. Bu, tüm masa için son derece rahatsız edici anlar yarattı. Büyücü ısrar etti ve karşılık görmediğinde, dikkatimi diğer oyunculara çevirmek zorunda kaldım. Daha sonra, grubun diğer kadın üyesi olan Savaşçı ile daha fazla etkileşime girmeye başladı - açıkça Barbar'ı kıskanç yapmaya çalışmak için.
Aynı sıralarda, Barbar sistemde sorun yaşamaya başladı. Hiçbir şeyden karakterinin nasıl çalıştığını artık anlamıyor gibiydi. Hepimiz yardım etmeye çalıştık ve kuralları açıklamak için onunla sadece ekstra bir oturum bile düzenledim, ama hiçbir şey işe yaramadı. İlk kampanyası olduğu için sabırlı kaldım.
Daha az oyuncunun olduğu bir gün, Büyücü oyunda Barbar ile yüzleşti ve neden ona kötü davrandığını sordu. Cevabı agresifti: "Bırak beni yalnız, seninle konuşmak istemiyorum." Oyunun ve gerçek hayatın karıştığı açıktı, bu yüzden oturumu hemen bitirdim ve ikisine de bir mesaj gönderdim:
"Büyücü ve Barbar, aranızda neler olduğunu bilmiyorum ve dürüst olmak gerekirse umurumda da değil. Ama bunu grubu etkiliyor ve burası bunun yeri değil. Burada D&D oynamak için buradayız, kişisel sorunları çözmek için değil. Bunu çözmeniz gerekiyor, yoksa her ikinizi de çıkarmak zorunda kalacağım."
Kısa bir süre sonra iki yanıt aldım. İlki Barbar'dan bir sesli mesajdı. Özür diledi ve bana neler olduğunu anlattı: İkisi de kısa bir ilişki yaşamıştı, ancak Büyücü bunu çok ciddiye almıştı. Bir iş partisinde yanlış kararlar vermiş ve Barbar her şeyi bitirmişti.
Bu bilgiyle, Büyücü'yü zaten atmaya karar vermiştim. Yaptığı şey benim için kabul edilemezdi. Ama harekete geçmeden önce cevabı geldi: Barbar'ı çıkarmamamamı söyledi, yanlış olduğunu kabul etti ve ardından Discord'dan ve kampanyadan ayrıldı. Problem çözüldü, diye düşündüm.
Barbar'ı grupta tuttum ve sonraki oturumlar çok daha hafif ve keyifliydi. Atmosfer çok gelişti. Büyücü bizimle konuşmayı bıraktı.
Şimdi D&D'nin ötesine geçen ama her şeyin sonucu olan kısım geliyor. Bir süre sonra Büyücü, benimle ve Barıt'la konuşmak için beni aradı. Uzaklaştığı için özür diledi ama Barbar'ı tuttuğum ve "onun tarafını tuttuğum" için üzgün olduğunu söyledi. Ayrıca, rastgele bir kişiyle (Barbar ve Büyücü'nün davet etmeye çalıştığı yeni oyuncuyu kastederek) yerimizi değiştirdiğimizi söyledi. Bakış açımı açıkladım ve her şeyin çözülmüş gibi görünüyordu. O masaya geri dönmeyeceğini açıkça belirttim, ama arkadaş kalmaya istekli olduğumu ve o da görünüşe göre bunu kabul etti.
Oyun büyük sorunlar yaşamadan devam etti, ancak bazı oturumlarda Barbar her zamankinden daha dalgın görünüyordu ve mikrofonundan sesler geliyordu. Ve sonra, benim büyük şaşkınlığımla, yeni oyuncudan (iş arkadaşlarından) Büyücü ve Barbar'ın ciddi bir ilişki yaşadıklarını ve birlikte taşındıklarını öğrendim. Evet, doğru okudunuz.
Büyücü artık bir gölge haline geldi. Ne zaman oynasak (her hafta), oradaydı ve oyun hakkında küçük yorumlar yapıyordu, bu da Barbar hariç herkesi rahatsız ediyordu. Çok geçmeden beklediğim istek geldi: İkisinin de iyi olduğu şimdi geri dönmeyi istedi. Önceki kararımda durdum ve o çok mutlu olmadı. Karakterinin kaderi hakkında da tartıştık; karakterinin patronu tarafından tüketilmesini sevmedi.
Oynamaya devam ettik. Yılın başında grup bir TPK (Toplu Parti Yok Olması) yaşadı. Doğrudan Barbar'ın hatası olmasa da, oyunun hala tam olarak anlamadığını (o zamana kadar bir yıldan fazla süredir oynuyordu) pekiştirdi. Her karakterin öbür dünyada, aile, arkadaşlar ve bazıları düşmanlar tarafından nasıl karşılandığını anlattım. Herkes için acı bir son ve çok duygusal bir an olan bu olayın üstesinden gelirken, Barbar benden Büyücü'nün karakterinin başına gelenleri anlatmamı istedi, çünkü o dinliyordu. Kısa bir açıklama yaptım ve diğer oyuncularla kampanya hakkında konuşmaya geri döndüm.
Bir sonraki kampanyanın başında, Barbar'ı çıkarmak zorunda hissettim. Diğer oyuncular, onun adapte olmadığı ve oyunu engellediği konusunda görüş birliğine vardı. Büyücü ve Barbar kısa süre sonra ayrıldılar.
Büyücü ve ben Noel'den beri onun başka bir aptalca hareketi yüzünden konuşmuyoruz (bu konuya girmeye değmez).
Şu anda, yeni kampanyadaki karakterler, TPK tarafından bırakılan boşlukları kapatmak için önceki kampanyadan sağ kalan birkaç karakterle iletişim halinde.
Ve böylece herkesin yeterince yakın olduklarında problemli oyunculara nasıl aşık olabileceğini anladım.