Bugün öğrendim ki: Stevie Nicks, Walter Egan'ın "Magnet and Steel" adlı eserinde yedek vokal yaptı (ve bu esere ilham kaynağı oldu)
Walter Egan'ın 1978 tarihli hit şarkısı "Magnet and Steel" hakkında belki bilmediğiniz iki şey: Lindsey Buckingham ve Stevie Nicks şarkıda geri vokallerde yer almış ve ortak yapımcı olmuşlardır. Ayrıca şarkı, bir bakıma Nicks ile ilgilidir.
Egan, Nashville Şarkı Yazarları Birliği Uluslararası'ndan Bart Herbison'a anlattığı gibi, stüdyoda Nicks ile şarkı söylemeyi bitirdikten sonra kendisini "büyülü" hissetmiş. Eve dönerken dikkatini bir araba plakası çekmiş ve geri kalanı müzik tarihi olmuş.
Bu şarkıya başlarken ne düşündünüz?
WE: Düşüncem, ellilerin harika seslerini yeniden canlandırmaktı. American Bandstand'i Philadelphia'dayken ve daha sonra ilerledikçe hatırlayacak kadar yaşlıyım ve doo-wop müziği ilk yıllarımda benim için çok şey ifade ediyordu...
Anlaşmamız elimizde olduğunda, yapımcı arıyorduk. "Todd Rundgren nasıl olur? Brian Wilson nasıl olur?" diye düşündüm ve onlar da "Peki ya Buckingham-Nicks?" dediler. O zamanlar Buckingham-Nicks'i tanımıyordum. Güney rock yapan Don Nix olduğunu düşündüm ve "Hayır, bu doğru değil," diye düşündüm ve bana (onların) albümünü dinlemek için verdiler ve "Aman Tanrım, bu gerçekten benim yaptığımı düşündüğüm şeye çok yakın," diye düşündüm. Aslında, Lindsey ve Stevie'yi daha yakından tanıdıkça, aynı yarığın içindeymişiz gibi görünüyorduk.
Yani, ilk albümümün yapımcıları onlar oldular ve onları tanımak harika bir zamandı çünkü Fleetwood Mac o sırada Rumours'ı kaydediyordu ve onları 70'lerin sonunda dünyanın en büyük grubu olarak öne çıkaran o fırlatma rampasında yer alıyorlardı. Yani, kayıt ilerledikçe tesadüfen buna katıldım. Bir gece ilk albümüm Fundamental Roll'u kaydederken, yapımcılarımdan biri olan Bayan Stevie Nicks, benim "Tunnel of Love" adlı şarkımın, yapabileceğim en müstehcen şarkının, arka vokallerini söylüyordu.
Bunu söyleyiş tarzınızı çok sevdim, bu yüzden sizi "size" alıntılamak istiyorum.
"Stevie şarkım 'Tunnel of Love' için geri vokalleri yaptığı gece, ona karşı henüz başlayan, aşırı duygularım daha belirginleşti. Onlar, kedicik tarafından büyülenmiş gibi oldum, diyelim."
WE: Bundan daha iyisini söyleyemezdim. Bu çok doğruydu, her şey böyle oldu... Stevie'yi açıkçası seviyorum. Yani, o seans saat 3 veya 4 gibi sona ermişti ve bu Van Nuys'teydi ve o zamanlar Pomona'da yaşıyordum. Otoyola, 101'e çıktım ve önümdeki arabayı fark ettim, bu da sevgiyle "zenci arabası" olarak adlandırılırdı. Alçak yapılıydı ve altında ışıklar vardı ve pencerelerin etrafında püsküller vardı ve arkada elmas şeklindeki bir pencere vardı. Plaka "UTANGAÇ DEĞİL" diyordu ve bir şarkı yazarı olarak evrenden gelen mesajlara her zaman açığım. Bu yüzden eve dönerken bunu biraz düşündüm ve ellilere, gezintiye geri dönüşüm olan üzerinde çalıştığım bu şarkı, bunun için oldukça uygun görünüyordu.
Arabayı tanımlamanın önemli olduğunu düşünüyorum; metal pullu mavi boya. Yani, içinde metal/çelik imajı var.
WE: Belki de bu şekilde ortaya çıktı. Biliyorsunuz, bir mıknatısın gerçekten demiri çektiği için, mıknatısın demiri çekmesi metaforunda bir sorun olduğu bana söylendi. Şarkımı çürütmek istiyorlar.
Yani, sormak zorundayım: henüz başlayan, aşırı duygular...karşılıksız mı?
WE: Aslında yarı karşılıklı.
Bunu burada bırakacağız. Bunu oraya koymak zorundaydım çünkü bunun o şarkının yolculuğunun bir parçası olduğunu düşünüyorum.
WE: Biliyorsunuz, Stevie'yi yeni gördüm... O yıl başka işleri vardı, ama 1976 Aralık ayı boyunca bence dikkatini çektim.
Dizi Hakkında
Nashville Şarkı Yazarları Birliği Uluslararası ile ortaklığımızda, her hafta bir şarkı yazarıyla yaptığı çalışmalar hakkında bir video röportaj yayınlayacağız.