Bugün öğrendim ki: Fusako Sano, 9 yaşında kaçırılıp dokuz yıl iki ay boyunca esir tutulan bir Japon kadındı. 19 yaşında kurtarıldığında, izolasyondan dolayı zayıf ve zihinsel olarak etkilenmiş, travma sonrası stres bozukluğu ve fiziksel güçsüzlük yaşıyordu. 2007 yılında, birlikte vakit geçirdikleri sırada babası bir gölette boğulmuştu.
1980 doğumlu Japon kadın
Fusako Sano (佐野 房子[1], Sano Fusako; ayrıca Sachiko Yamada (山田 幸子[2], Yamada Sachiko) takma adıyla da bilinir) (28 Kasım 1980[1] doğumlu), dokuz yaşında Nobuyuki Satō (佐藤 宣行, Satō Nobuyuki)[3] tarafından kaçırılan ve 13 Kasım 1990'dan 28 Ocak 2000'e kadar dokuz yıl iki ay boyunca tutsak edilen Japon bir kadındır. Japonya'da bu olay "Niigata kız çocuğu hapis vakası" (新潟少女監禁事件, Niigata shōjo kankin jiken) olarak da bilinir.
Kaçırılma
[düzenle]
O zamanlar dördüncü sınıf ilkokul öğrencisi olan Fusako Sano, 13 Kasım 1990'da, dokuz yaşında[4]ken, Niigata Eyaleti, Sanjō kasabasındaki evinin yakınlarında okul beyzbol maçını izledikten sonra kayboldu. Geniş çaplı bir polis araması kayıp kızı bulamadı. Polis, Kuzey Kore istihbarat görevlileri tarafından kaçırılmış olma ihtimalini bile değerlendirdi.
28 yaşındaki, zihinsel olarak rahatsız, işsiz Japon bir adam olan Nobuyuki Satō (15 Temmuz 1962 doğumlu) tarafından kaçırılan Sano, zorla arabasına bindirildi ve daha sonra dokuz yıl iki ay boyunca Niigata Eyaleti, Kashiwazaki'deki bir yerleşim bölgesindeki dairesinin üst katında tutuldu. Ev, bir kōban'a (polis karakolu) sadece 200 metre (660 ft) ve kaçırıldığı yerden 55 kilometre (34 mil) uzaklıktadır.
Kayıp yıllar
[düzenle]
Sano'nun kendi ifadelerine göre, başlangıçta korkmuş olsa da, sonunda pes etti ve kaderini kabullendi. İddiaya göre, Satō onu birkaç ay boyunca bağlı tuttu ve televizyonda at yarışlarını kaydetmediği takdirde cezalandırmak için şok tabancası kullandı. Sano ayrıca bıçakla tehdit edildi ve dövüldü. Kaçırıldığında onun erkek kıyafetlerini paylaştı ve ona günde üç kez, ya hazır yemek ya da alt katta evde yaşayan annesinin pişirdiği yemekler verdi. Ayrıca Sano'nun saçını kesti. Sano'nun hapsedildiği üst katta banyo veya tuvalet olmadığı için, ancak kaçırıldığında izin verilirse nadiren banyo yapabiliyordu.
Esaretinin çoğunu radyo dinleyerek geçirdi ve iddiaya göre, sadece işkencesinin son yılında televizyon izlemesine izin verildi. Kapı asla kilitlenmemesine rağmen, Sano dokuz yıl boyunca dışarı adım atmadı. Daha sonra polise şunları söyledi: "Kaçmaktan çok korkuyordum ve sonunda kaçma enerjimi kaybettim."
Satō'nun annesi alt katta yaşıyordu ve yukarı çıkmaya çalıştığında oğlunun çok şiddetli davranmaya başlaması nedeniyle, görünüşe göre oğlunun tutsakıyla hiçbir iletişim kurmadı. Ancak polis, annenin Sano'nun varlığından bir miktar haberdar olması gerektiğine inanıyor; örneğin, mağdur için kadın hijyen ürünleri satın aldığı iddia edildi.
Keşif
[düzenle]
O zamanlar 73 yaşında olan Nobuyuki Satō'nun annesi, oğlu garip davranmaya başlamış ve ona şiddet uygulamış olduğu için Ocak 1996'da Kashiwazaki halk sağlığı merkezine danıştı. 12 Ocak 2000'de ve tekrar 19 Ocak'ta evine ziyaret isteğinde bulunarak tekrar aradı. Yetkililer sonunda 28 Ocak 2000 Cuma günü eve ziyarette bulundular. Daha sonra Satō, polislerin olay yerine çağrılmasına neden olan bir olay çıkardı. Bu vesileyle, o zamana kadar 19 yaşında olan Sano, memurlara yaklaşarak kendini tanıttı. İddiaya göre şunları söyledi:
Okulun yakınında bir adam tarafından kaçırıldım ve beni arabaya bindirdi. [...] Dokuz yıl boyunca evden bir adım bile atmadım. Bugün ilk kez dışarı çıktım.
Kurtarılmasının ardından Sano'nun sağlıklı olduğu, ancak egzersiz eksikliğinden dolayı aşırı zayıf ve güçsüz olduğu görüldü: neredeyse yürüyemiyordu. Ayrıca susuz kalmıştı. Güneş ışığına maruz kalmaması nedeniyle çok açık bir ten rengine sahipti ve sarılıktan muzdaripti. Vücudu 19 yaşında bir kadının vücuduyken, zihnen bir çocuk gibi davranıyordu. Ayrıca travma sonrası stres bozukluğu da yaşıyordu.
Serbest bırakılmasının hemen ardından Sano ailesiyle yeniden bir araya geldi. Annesi başlangıçta onu tanıyamadı, çünkü onu en son 9 yaşında görmüşlerdi.
Yerel gazete Echigo Times (越後タイムス), Satō'nun adresine dayanarak olayı Yotsuya hayalet öyküsüyle karşılaştırdı.
Sonrası
[düzenle]
Mağdur
[düzenle]
Serbest bırakılmasını takip eden yıllarda Sano'nun fiziksel sağlığı düzeldi ve şu anda ailesinin pirinç tarlasında yardımcı oluyor. Esaretindeki normal sosyal etkileşim eksikliğinin bir sonucu olarak, normal hayata uyum sağlamada hala zorluk çekiyor, çok az arkadaşı var ve yalnız yürüyüş yapmayı seviyor. Özellikle çiçeklerin dijital fotoğrafçılığını seviyor ve ehliyet aldı. Komşuları, yerel J. League futbol takımı Albirex Niigata'nın hayranı olduğunu ve bazı maçlarına gittiğini söylüyor.
Sano ailesi, yaşadığı olay hakkında yorum yapmayı reddetti.
2007 yılında, ikisi eğlenmek için dışarı çıktıklarında babası onun gözleri önünde bir gölette boğuldu.[2]
Davacılık
[düzenle]
O zamanlar 37 yaşında olan Nobuyuki Satō, 28 Ocak 2000'de zihinsel olarak dengesiz olduğu için hemen hastaneye yatırıldı. 10 Şubat 2000'de yasal statüsü şüpheliden suçluya değiştirildi ve 11 Şubat 2000'de tutuklandı.
Niigata mahkemesi davasını 23 Mayıs 2000'de açtı. Davada, savcılar Sano'nun ruh sağlığına daha fazla zarar vermemek için çok dikkatli davrandılar. Savcılığın davası, onu mümkün olduğunca uzun süre hapiste tutma amacıyla, Satō'ya karşı küçük suçlamaları (örneğin, kadın iç çamaşırı hırsızlığı) bile içeriyordu. 6 Eylül 2001'de, suç deliliği iddiasından sonra, psikiyatristler Satō'nun suçlamalarla yüzleşmeye zihinsel olarak uygun olduğunu tespit etti ve daha sonra ana suçlamaları kabul etti. İlk duruşmada, 22 Ocak 2002'de Niigata Bölge Mahkemesi, onu maksimum 15 yıldan 14 yıla mahkum etti.
Savunma, 24 Ocak 2002'de itiraz etti ve dava Tokyo Yüksek Mahkemesi'ne taşındı. 12 Ekim 2002'de Tokyo Yüksek Mahkemesi hakimi Toshio Yamada (山田 利夫, Yamada Toshio), ilk cezayı azaltarak Satō'yu 11 yıla mahkum etti. Hem savcılık hem de savunma 24 Aralık 2002'de itiraz etti ve dava 10 Aralık 2002'de Japonya Yüksek Mahkemesi'ne taşındı. 10 Temmuz 2003'te Yüksek Mahkeme hakimi Takehisa Fukazawa [ja] (深沢 武久, Fukazawa Takehisa), savcılığın iddialarını kabul etti ve bunun sonucunda Satō 14 yıllık hapis cezası çekti.[5] Satō, Chiba Hapishanesi'ne (Chiba Şehri, Chiba Eyaleti'nde bulunur) mahkum edildi, ancak Nisan 2015'te hapisten serbest bırakıldı.[6] 2017 civarında Satō, Chiba Şehri'nde bir dairede yalnız başına ölü bulundu. O sırada 50'li yaşlarının ortalarındaydı.[7]
Polise yönelik eleştiriler
[düzenle]
Sano'nun keşfi ve kurtarılmasının ardından, Japonya'daki polisler ağır bir şekilde eleştirildi. Satō, 13 Haziran 1989'da başka bir kıza şiddet uyguladığı için zaten polis tarafından biliniyordu ve bu suçtan 19 Eylül 1989'da mahkum edildi. Ancak, adı bir şekilde suçlular listesinde kayboldu ve 1990'da Sano'nun kaçırılmasında şüpheli olarak kabul edilmedi. Sano'nun kurtarılması sırasında Niigata Eyaleti Polis Şefi Koji Kobayashi, durumu denetlemek için karakola gelmedi, ancak akşamını Bölge Polis Bürosu şefiyle mahjong oynayarak geçirdi. Bu ve polisin sonradan yaptığı hatalardan dolayı Kobayashi 26 Şubat 2000'de, Bölge Polis Bürosu şefi ise 29 Şubat 2000'de istifa etti.
Ayrıca bakınız
[düzenle]
Çocuk kaçırma
Kaybolan kişiler listesi
Kaçırılmalar listesi
Uzun süreli hapis vakaları listesi
Referanslar
[düzenle]
Kaynaklar
[düzenle]
Mainichi Shimbun Niigata Ofisi (毎日新聞新潟支局) (2000). 新潟少女監禁事件―空白の九年二カ月 (単行本). Japonya: 新人物往来社. ISBN 4-404-02894-6.
Usui (碓井), Mafumi (真史) (2000). 少女はなぜ逃げなかったか―続出する特異事件の心理学 (文庫) ). Japonya: 小学館. ISBN 4-09-404341-1.
Matsuda (松田), Michiko (美智子) (2002). カプセル―新潟少女監禁事件 密室の3364日. Japonya: 主婦と生活社. ISBN 4-391-12621-4.
Ryūzō Saki (佐木隆三) (2003). 少女監禁―「支配と服従」の密室で、いったい何が起きたのか (単行本). Japonya: 青春出版社. ISBN 4-413-03430-9.
Kubota (窪田), Masaki (順生) (2006). 14階段ー検証新潟少女9年2ヶ月監禁事件ー. Japonya: 小学館. ISBN 4-09-389702-6.