Bugün öğrendim ki: 1984'te Aerosmith'ten Steven Tyler ve Joe Perry radyoda bir şarkı duymuşlar. Tyler şarkıyı beğenmiş ve Perry'ye bir cover versiyonu yapmaları gerektiğini söylemiş. Perry, Tyler'a dönüp "Biz buyuz, ahmak!" demiş. Tyler, 1975 tarihli "You See Me Crying" şarkısını yazıp seslendirdiğini hatırlamıyormuş.
1975 yılında Aerosmith tarafından yayınlanan single çalışması
"You See Me Crying", Amerikalı hard rock grubu Aerosmith tarafından seslendirilen bir power balad. Grubun büyük çıkış albümü Toys in the Attic'in son şarkısı olarak 1975 yılında yayınlandı. Şarkının daha kısa bir miks versiyonu, Kasım 1975'te albümün üçüncü single'ı olarak piyasaya sürüldü ancak listelerde yer alamadı. Sonuç olarak, orijinal single ("Toys in the Attic" ile birlikte) oldukça nadirdir.
Kayıt
[düzenle]
Şarkı karmaşık bir piyano baladıdır ve yoğun bir orkestra düzenlemesine sahiptir. Aerosmith ve yapımcı Jack Douglas, Mike Mainieri'nin şefliğini yaptığı bir senfoni orkestrasını şarkı için çalışmalara dahil etti. Şarkı, baş vokalist Steven Tyler ve dışarıdan katkıda bulunan Don Solomon (Tyler'ın ilk grubu Chain Reaction'ın klavye çalayıcısı) tarafından yazılmıştır. Grubun bazı üyeleri, birçok karmaşık davul ve gitar bölümü nedeniyle tamamlanması uzun zaman alan şarkıdan dolayı hayal kırıklığına uğradı. Piyano ve orkestrayı içeren karmaşık düzenleme nedeniyle, Aerosmith şarkıyı canlı performanslarda nadiren çalar.[1]
Grubun plak şirketi Columbia Records, yine de şarkı ve kayıt sürecinden çok etkilendi. O zamanki Columbia başkanı Bruce Lundvall, grubun şarkı üzerinde çalıştığı sırada Toys kayıt seanslarına girdi ve şöyle dedi: "Burada inanılmaz bir şey yapıyorsunuz. Az önce bir Herbie Hancock seansından geldim ve bu çok daha eğlenceli."[2]
Joe Perry yerine Brad Whitford şarkıda lead gitarı çaldı.[1]
Tepkiler
[düzenle]
Cash Box, şarkıyı "plak çalarınızda tüylerinizin diken diken olacağından emin olabileceğiniz bir rock baladı" ve "heavy metal tutkunları, Aerosmith'in beş büyük senfoni orkestrasının farklı şarkılar çalması gibi ses çıkardığı büyük ölçekli prodüksiyonu takdir edeceklerdir" diye nitelendirdi.[3] Ultimate Classic Rock eleştirmeni Chad Childers, şarkıyı Aerosmith'in 1970'lerin en iyi 10 şarkısı arasında değerlendirerek Tyler'ın "onu sonraki on yıllarda da iyi hizmet edecek rock baladları konusundaki yeteneğini" gösterdiğini söyledi.[1]
Performans notları
[düzenle]
Şarkının son versiyonu 12, 14 ve 15. alımlardan alınmış ve şarkının single versiyonu 3:00'a indirilmiştir.[4]
Aerosmith, 1984 yılında Back in the Saddle Turu'nu planlarken ve Done with Mirrors albümünü kaydederken, Boston'daki WBCN-FM radyosundan DJ Mark Parenteau şarkıyı çaldı. Tyler şarkıyı çok sevdi ve grubunun bir cover versiyonu kaydetmesini önerdi, ancak Perry, "Biziz, aptal," diye yanıt verdi. Tyler o sırada ağır uyuşturucu kullanımı nedeniyle hafıza sorunları yaşıyordu.[5]