Bugün öğrendim ki: Antik Roma'da ilk kamuya açık (ücretsiz) itfaiye teşkilatını finanse eden ve büyük olasılıkla imparator Augustus'u tehdit eden popülaritesi nedeniyle komplo suçuyla idam edilen Marcus Egnatius Rufus'un
M. Egnatius Rufus (MÖ 19'da Roma'da öldü), Augustus döneminde yaşamış bir Roma senatörü ve politikacısıydı.
MÖ 22'de aedil olarak görev yaptı ve özel bir itfaiye teşkilatı kurarak Roma halkı arasında büyük bir popülarite kazandı. Marcus Licinius Crassus'un itfaiyesi gibi daha önceki girişimlerin aksine, yalnızca ücret karşılığında çalışan bu itfaiye, Egnatius'un finanse ettiği 600 köleyi ücretsiz olarak yangın söndürme işinde görevlendirdi. Şehrin sık sık yangınlarla karşı karşıya kalması nedeniyle büyük bir popülarite kazanan Egnatius, olağan bekleme süresini beklemeden MÖ 21'de praetor seçildi.[1][2]
MÖ 19'da konsüllük için seçimlere katıldı, ancak konsül Gaius Sentius Saturninus, muhtemelen Augustus'un kışkırtmasıyla bunu engelledi. Egnatius, Augustus'a karşı komplo kurmakla suçlandı. Seneca, onu Augustus'a karşı yapılan çok sayıda komplo ve suikast girişimine dahil eder.[3] Senato, olağan prosedürleri askıya alan acil bir önlem olan senatus consultum ultimum'u kabul etti ve Egnatius, bazı takipçileriyle birlikte hapse atılıp idam edildi.[1][4] Karl-Wilhelm Weeber, Augustus'un Egnatius'u halk arasında sahip olduğu popülarite nedeniyle prens için tehlikeli hale gelebilecek bir siyasi rakip olarak gördüğünü iddia eder.[5]
Egnatius'un ölümünden sonra Augustus, yine 600 köleden oluşan kendi itfaiyesini kurdu ve daha sonra, MÖ 7 veya 6'da 7'şer yüz kişilik yedi kohorttan oluşan ve bir praefectus vigilum'a bağlı 3.500 özgür adamdan oluşan vigiles adlı itfaiye genişletildi.[6] Yaklaşık MS 200'de sayıları 7.000'e çıkarıldı.
Kaynaklar
[değiştir]
Ph. Badot: A propos de la conspiration de M. Egnatius Rufus. Latomus'ta. 32, 1977, s. 606–615.