Bugün öğrendim ki: II. Dünya Savaşı'nda ünlü olan Douglas MacArthur'un tek çocuğu olan Arthur MacArthur IV'ün, babasının 1964'teki ölümünden bu yana özel bir hayat yaşadığı, takma bir isimle yaşadığı ve 2004 yılına kadar Mayflower Oteli'nde ikamet ettiği bildirildi.
ABD Ordusu Generali Douglas MacArthur'ın tek çocuğu
Arthur MacArthur IV (21 Şubat 1938 doğumlu), Amerikalı bir konser piyanisti ve yazardır ve General Douglas MacArthur ve Jean MacArthur'ın tek çocuğudur. Ayrıca General Arthur MacArthur Jr.'ın torunudur.
Erken dönem
Arthur MacArthur IV'ün erken yaşamı basında geniş çapta yer almıştır. Çocukluğunun erken dönemlerini babası için Manila Oteli'nin tepesinde yaptırılan çatı katında geçirmiştir.[1] Arthur'ın babası her sabah işe gitmeden önce onunla oynarmış.[2] Japonların Filipinler'i işgalinden sonra Arthur, annesi ve dadısı yakındaki bombalar nedeniyle Manila Oteli'nden taşınmak zorunda kalmışlardır.[2]: 223 Önce Corregidor Adası'ndaki babasına katılmışlar, daha sonra PT botu ve bir Boeing B-17 Flying Fortress bombardıman uçağıyla Brisbane, Avustralya'ya tahliye edilmişlerdir.[2]: 268 [3] United Press ajansı Mart 1942'de çocuğun ailesiyle kaçışını bildirmiş ve onun "gerçek bir MacArthur, babası ve büyükbabası gibi bir asker" olduğunu belirtmiştir.[4] Life dergisi Ağustos 1942'de Arthur'ı kapak konusu yapmış ve Avustralya'daki çocuğun hayatı, "garip bir şekilde karışık aksanı", anaokulu rutini ve yeni üç tekerlekli bisikleti gibi konuları ele almıştır.[5]
Filipinler'de savaş devam ederken Arthur ve annesi Brisbane'den Columbia Express adlı buzdolabı gemisine binmişlerdir. 6 Mart 1945'te Manila'ya varmışlar ve babası tarafından bir Higgins (veya LCVP) botuyla karşılanmışlardır, çünkü geminin yanaşabileceği bir yer yokmuştur.[6] Manila'ya vardıklarında, Manila Oteli'ndeki eski çatı katlarının Japonlar tarafından yakıldığını keşfetmişler ve böylece Santa Mesa'da Rus Yahudi asıllı Amerikalı işadamı Emil Bachrach'ın evi olan "Casa Blanca"ya yerleşmişlerdir; burası aynı zamanda General Tomoyuki Yamashita'nın Kuzey Kuvvetleriyle Baguio'ya tahliye olmadan önce kullandığı evdir.[7][8]
1945'te Japonların teslim olmasının ardından aile Tokyo'ya taşınmış ve burada United Press ajansı 1946'da sekiz yaşındaki Arthur MacArthur'ın "müzikal bir dahi" olarak kabul edildiğini bildirmiştir.[9] Arthur'ın Eylül 1949'da bir yüzme yarışmasında İmparator Hirohito'nun oğulları, geleceğin İmparatoru Akihito ve Prens Masahito ile yaptığı ilk görüşme, Sir Keith Murdoch'un Adelaide News gazetesinde "MacArthur'ın oğlu ve Japon prensleri" başlığıyla yer almıştır.[10]
Çocukluğuyla ilgili önemsiz olaylar bile gazetelerde yer alabilirdi. Arthur Mayıs 1947'de Tokyo'da buz pateni yaparken kolunu kırdığında, Avustralya Associated Press, "[d]oktorlar 'bir asker gibi davrandığını' söyledi" diye bildirmiştir.[11]
Sadece doktorlar Arthur'ın bir asker olma potansiyeline sahip olduğunu düşünmemiştir. Ordu generallerinin oğlu ve torunu olduğu için kaçınılmaz olarak askerler, gazete muhabirleri ve hatta annesi Arthur'ın bir asker olacağını varsaymıştır. Arthur'ın vaftizinde annesine Arthur'ın Amerika Birleşik Devletleri Askeri Akademisi West Point'e katılıp katılmayacağı sorulmuş ve o da "böyle bir babası varken nasıl engel olabilir ki?" diye cevap vermiştir.[2]: 178 Corregidor'daki birlikler dört yaşındaki Arthur'ı "Çavuş" olarak adlandırmışlardır.[2]: 229 Kaçınılmaz olarak, Douglas MacArthur da oğlu için askeri bir kariyer istemiş ve "Umarım Tanrı, genç Arthur MacArthur'ın West Point'te bir öğrenci olarak yemin ettiğini görmem için bana ömür verir" diye yazmıştır.[2]: 517
Amerika Birleşik Devletleri'ne geliş
Douglas MacArthur'ın Başkan Truman tarafından görevden alınmasının ardından MacArthur, ailesiyle birlikte 18 Nisan 1951'de eve uçmuştur. O zamanlar 13 yaşında olan Arthur daha önce hiç Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunmamıştır.[12]
Ailenin Amerika Birleşik Devletleri'ne dönüşü, hem General'in oğlu hem de babası için yoğun bir medya incelemesine yol açmıştır. Douglas'ın Haziran 1942'de Ulusal Babalar Günü Komitesi tarafından "Yılın Babası" seçilmesi ve özellikle kendini adamış bir baba olarak ünü, tek oğluna dikkat çekmiştir.[13][14][15] Gazetelerin siyasi muhabirleri Mayıs 1951'de Washington'da Senato'da Douglas MacArthur'ın tanıklığına odaklanırken, genel basın Arthur, annesi ve Çinli dadısı Ah Cheu ile ilgili ilgi çekici haberler aramıştır.[16] New York Times, genç MacArthur'ın "Devlerin sahibi Horace Stoneham'ın konuğu olarak" bir Major League Baseball maçını ilk kez ziyaret etmesini kapsayan bir manşet haber yayınlamıştır.[17] Sadece iki gün sonra Times, Arthur'ın Madison Square Garden'daki Ringling Bros. ve Barnum & Bailey Sirki'ni ilk kez ziyaretini ele alan başka bir haber (bu sefer sadece 5. sayfada) yayınlamıştır.[18] Makale, fotoğraf başlığının üstünde "Ordu Generali Douglas MacArthur'ın 13 yaşındaki oğlu ve palyaçoların kralı Felix Adler'in buluşması" alt başlığını taşıyordu. Ailenin ikamet ettiği Waldorf-Astoria Oteli, basın ve fotoğrafçılar tarafından kuşatılmıştı. Scripps'in Newspaper Enterprise Association sendikasyonu, "Arthur, dik dik bakan gözlerin, fotoğrafçıların flaşlı ampullerinin ve muhabirlerin sorularının hedefi" diye bildirmiştir.[19]
Popüler ilgi devam etmiştir. Mayıs 1951'de United Press sendikasyonu, genç MacArthur'ın Havre, Montana halkından "100 yaşında bir barış borusu" hediye alacağını bildiren bir haber yayınlamıştır.[20]
Tüm dikkatler gurur verici değildi. Associated Press aynı yıl Arthur MacArthur'ın "'Yetenekli', Ama Yetenek Yazım Değil" olduğunu bildirmiştir. Makale, 13 yaşındaki Arthur MacArthur'ın "önemli yeteneğinin müzik olduğu, ancak yazımın onun zayıf noktası olduğu" diyen öğretmeninden alıntı yapmıştır. Phillis Gibbons, Arthur MacArthur'ın "tıpkı sizin oğlunuz veya benimki gibi sıradan bir Amerikalı çocuk olduğunu. Oldukça zeki ama yazamıyor – hangi Amerikalı çocuk yazabiliyor ki?" demiştir.[21]
Gibbons ("Genç Mac'in öğretmeni 'Gibby'" Brooklyn Daily Eagle gazetesinin manşetinde yer aldığı gibi) bir süre Arthur'ı eğitmek için Tokyo'dan çağrılmıştır.[22][23] Bundan sonra Arthur, 1956'da Columbia Üniversitesi'ne[3] birinci sınıf öğrencisi olarak girmeden önce New York'taki Browning Okulu'na gitmiştir. New York Times, Arthur MacArthur'ın kabulünü Pulitzer Ödülü sahibi yazar MacKinlay Kantor'un oğluyla birlikte bildirmiştir.[24]
Arthur MacArthur'a duyulan ilgi sadece basınla sınırlı kalmamıştır. Daha sonra Sikkim Kraliçesi olan New York'taki bir çağdaşı Hope Cooke, otobiyografisinde "tüm anne babalar kızlarının General'in oğlu Arthur MacArthur ile dans etmesini istiyordu... kiliseye ailesiyle geldiğinde, onları izlemek için merdivenlerde her zaman büyük bir kalabalık olurdu" diye yazmıştır.[25]
MacArthur, 1961'de İngilizce bölümünden mezun olarak Columbia Üniversitesi'nden mezun olmuştur.[2]: 702 ,[3][15] New York Times'ta adıyla bahsedilen tek ödül almamış öğrenci Arthur MacArthur'dur.[26] New York Times, MacArthur'ın anne babasının üniversitenin rektörü Grayson L. Kirk'in locasında, General'in tam üniformasıyla oturduğunu belirtmiştir.
Sonraki yaşam
Mezun olduktan sonra MacArthur, kamuoyunun dikkatinden kaçınmıştır. United Press ajansı, babasının 1964'teki cenazesinin ardından, mezun olduktan beri "uzun boylu, yakışıklı genç adam... çok az kamuoyu önüne çıkmıştır" diye bildirmiştir.[23] Associated Press aynı yıl "MacArthur'ın Oğlu Askeri Hayatı Reddetti" diye bildirmiş, ancak "çocukluğunun savaşla dolu olduğunu" vurgulamıştır.[3] Konser piyanisti ve yazar olarak çalışmaktadır.[27] Ayrıca sanılan bir isimle yaşadığı da bildirilmektedir.[28]
Görünüşe göre MacArthur, 2004 yılında yıkılana kadar New York'un Upper West Side'ındaki Mayflower Oteli'nde yaşamıştır. Forbes dergisi onu 2005 yılında bulmuş ancak MacArthur "röportaj verilmeyi reddetmiştir".[29] Bu süre zarfında "David Jordan" takma adını kullanmıştır.[30] Mayflower oteli yıkıldığında Greenwich Village'e taşınmış ve otelden birkaç blok ötede 650.000 dolara bir apartman dairesi satın almıştır.[31][32] 2014 yılında MacArthur, otelindeki uzun ve gizli ikameti ele alan bir New York Post makalesinde yer almıştır.[33] Michael Gross'un 2014 tarihli kitabı House of Outrageous Fortune: Fifteen Central Park West, the World's Most Powerful Address, ayrıca MacArthur'ın hayatının ve takma adının gizemine bir sayfa ayırmıştır.[28] Arthur Mayflower Oteli'nden taşındığında avukat Michael Grabow tarafından orada yaşayan dört bekar adamdan biri olarak tanımlanmıştır.[34]
2024 yılında babasının Kore Cumhuriyeti tarafından Askeri Liyakat Nişanı (Birinci Sınıf) ile ödüllendirilmesi vesilesiyle Arthur MacArthur en az altı on yıldır ilk kez kamuoyu açıklaması yapmıştır.[35] Bir yıldan biraz fazla bir süre sonra, Şubat 2025'te Arthur MacArthur, Manila Muharebesi'nin 80. yıldönümünde, Filipinler'i "doğum yerim" olarak sevgiyle anan bir açıklama yayınlamıştır.[36]
Kaynaklar