Zayıflamış Vladimir Putin Batı'ya Karşı Gizli Bir Savaş Başlatıyor
Ernest Hemingway's "Güneş de Doğar" romanındaki karakterlerden biri diğerine, "Bankruta nasıl gittin?" diye sorar. Yanıt: "İki yoldan. Kademeli olarak, sonra aniden."
Suriye'nin şimdi görevden alınmış katil yöneticisi Beşar Esad, Şam kapılarının önüne düşmanları yaklaşırken, muhtemelen müttefiki Vladimir Putin'i destek istemek için aramıştı. On yıl önce Putin, Suriye iç savaşında Esad'ı iktidarda tutmak için büyük bir askeri güç sağlamıştı. Ancak bu sefer, tahmin edilebilir ki, Putin'in cevabı esasen "Hayır" olmuştur.
Rus güçlü adamı muhtemelen "Bankruta nasıl gittin?" diye sormuştur. Esad'ın cevabı aslında "Kademeli olarak, sonra aniden" olmuştur.
Putin'in zamanla kendisinin de iflas edeceğinden korkması gerekir. Şimdi Rusya'nın Batı ile ticareti temelde kapanmış durumda, Putin Çin lideri Şi Cinping'e borçlu olmuştur. Rusya'da enflasyon yükseliyor. Ve ülkenin savaş gücünün büyük bir kısmı Ukrayna savaş alanında ölüyor. Yine de zayıflamış Putin hala tehlikeli. Sessizce gitmeyeceğini gösterdi. Ve Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki düşmanlarıyla sessiz bir karanlık operasyon tarzı bir mücadeleye girdi.
Zayıfın güçlü bir rakibiyle yaptığı bir mücadele, gizli suç ve psikolojik savaş kullanımı ve tehlikeli ve bazen kanlı bir oyun oynanması, hızlı bir şekilde tırmanıyor. Amerikalıların dikkatli olması gerekiyor çünkü bu oyun her an gerçek bir savaş başlatabilir. Ve süper güçler söz konusu olduğunda, tanklar ve bombalar hızla denizaltılara ve füzelere dönüşebilir.
Şu anda savaş köpekleri çok fazla vandalizm ve küçük (ve küçük olmayan) suçlara benziyor. Son birkaç ay içinde Rus sabotajıyla bağlantılı olaylar arasında, Estonya içişleri bakanının arabasının camlarını kırmak; Finlandiya su arıtma tesislerini ele geçirmek; askeri tesislerde, Varşova'nın en büyük alışveriş merkezinde ve Polonya çevresindeki tarihi yapılarda yangın çıkarmak; Litvanya'da bir DHL kargo uçağının düşürülmesi, bir mürettebat üyesinin ölümüne ve diğerlerinin yaralanmasına neden olmak; Almanya'nın önde gelen silah üreticilerinden birinin CEO'sunu öldürme girişiminde bulunmak; komşu Gürcistan'daki anti-Rus grupları zayıflatmak; artı Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde sayısız siber saldırı ve sözde çevrimiçi seçim müdahale girişimleri yer alıyor. Baltık Denizi'ndeki hayati denizaltı iletişim kablolarının kasıtlı olarak bir Çin gemisi tarafından kesilmesi de söz konusu değil; - muhtemelen Batılı yetkililerin görüşüne göre, Rusya'nın emriyle. (Kremlin'den bir yetkili sözcüsü, bu son iddiaları "absürt, kanıtlanmamış suçlamalar" olarak nitelendirdi. Rus yetkililer, ülkenin sabotaja ve vandalizme karıştığı iddialarını reddetti.)
Şüpheli saldırıların listesi sürüyor. Ancak bunların çoğunu Moskova'ya kadar izlemek imkansız veya neredeyse imkansız.
"Bu yıl Avrupa'da 500 şüpheli olay oldu" dedi Çekya dışişleri bakanı Jan Lipavský, geçen hafta Brüksel'de NATO dışişleri bakanları toplantısı öncesinde gazetecilere. "Bunların 100'üne kadar Rusya'nın melez saldırıları, casusluk, etki operasyonları olarak atfedilebilir." Çeşitli kaynaklara göre, neredeyse kesin olarak, Rusya bağlantılı casuslar, vandalizm, kundakçılar, sabotajcılar, bilgisayar korsanları ve suikastçiler diğerlerinin çoğunun arkasında. Yine de her durumda Kremlin'in katılımının ne kadar derin olduğuna dair belirsizlik var. Bu, oyunun bir parçası.
Rusya odaklı bağımsız bir medya kuruluşu olan The Insider, Avrupa'daki "Rusya devleti terör eylemlerinin şimdi hız, ölçek ve hedefte arttığını" güvenle bildiriyor.... Bu operasyonlarla bağlantılı suçlular Birleşik Krallık, Fransa, Almanya, Polonya, Çekya ve Baltık Denizi bölgesinde tutuklandı. Kundakçılık veya bombalama saldırılarının hedefleri arasında endüstriyel tesisler, savunma fabrikaları, alışveriş merkezleri, otobüs durakları ve müzeler bulunuyor.
Ancak Moskova'nın olaylardaki rolüne ilişkin somut kanıtların olmaması, bazı Avrupa ülkelerinin Rusları suçlamayı isteksiz olmalarına neden oldu. "Sadece çok kibarız" dedi Danimarka başbakanı Mette Frederiksen, Temmuz ayında Dış İlişkiler Konseyi ile yaptığı bir görüşmede. "Şimdi her gün bize saldırıyorlar."
Avrupa hükümetleri ve NATO gözlemcileri endişeli ve Moskova'nın reddetmelerine rağmen, bazı liderler suçun Putin'in kapısına dayandığını söylemeye başladı. Amerika ise henüz yasadışı Rus fiziksel saldırılardan korunuyor -şu anda. Bir gün bir operasyonun ters gidebileceğini, bir veya iki kişiyi değil, ABD hükümetinin savaşa dahil olabileceği bir ölçekte can kaybına yol açabileceğini söylemek değil. (Netflix dizisi The Diplomat'ın birinci ve ikinci sezonlarına bakın)
Gri Bölge ve Gölge Savaşı
Avrupa yetkilileri için sorunlardan biri, bu saldırıların gri bölge olarak bilinen bir yerde meydana gelmesidir; düşük seviyeli, küçük ölçekli saldırılardır, bazen Moskova adına hareket ettiklerini bile bilmeyen ajanlar tarafından gerçekleştirilir. Olaylardan kaynaklanan nispeten düşük hasar ve failleriyle ilgili belirsizlik, hükümetleri Moskova'yı bu düşük etki, yüksek yoğunluklu saldırılardan sorumlu tutma konusunda karışık ve isteksiz bırakıyor.
Bu tür gölge saldırıları yeni değil. Aslında, 2022 Şubat'ında Rusya'nın Ukrayna'ya tam ölçekli bir işgalinden önce başlayan, Batı'ya karşı Moskova'nın savaşının bir parçası. Rusya, NATO ile sıcak bir savaşta kazanabileceği bir ateş gücüne veya ekonomik güce sahip olmadığını biliyor. Bu nedenle, analistlerin söylediğine göre, daha küçük adam tavrını benimsiyor: Büyük adam rakibin barda yüzüne bir içecek fırlatın, onu acısından vurun, onu yönlendirin ve devam etmesi için isteksiz ve emin olmayın.
Alman hava kuvvetleri albayı Sönke Marahrens, bu stratejinin asimetrik, hibrit savaş olarak adlandırıldığı konusunda ve Kiel Üniversitesi'ndeki Güvenlik Politikası Enstitüsü'nde kıdemli bir dış kuruluş üyesi olarak uzman. Bana "sabotajın, Rusların yansıtıcı kontrol dediği şey için araç setinde yer aldığını" söylediğinde hükümeti adına konuşmadığını vurguluyor - düşmanlarını korkutmak, şaşırtmak ve dikkatini dağıtmayı amaçlayan bir psikoloji türü. "Bu olaylar, modern sosyal medya ortamında (veya olması muhtemel) yükseltilen psikolojik etkilere yol açıyor." Başka bir deyişle, küçük saldırıların sıklığı ve çeşitliliği, ülkeleri ve vatandaşları yerlerinden ederek, dengesiz bırakmak için kullanılabilir. Marahrens'in söylediğine göre Putin, "hedeflenen toplumlardaki psikolojik yan etkiler" nedeniyle "güvenliğin verilmediğini" göstermek istiyor.
Gri bölge savaşını benimseme kararı kısmen, 2013 tarihli Rus genelkurmay başkanı Valery Gerasimov'un bir makalesine dayanıyor. Genel hala Rus ordusunun başında bulunuyor. Makalesinde, Batı ile sürekli bir çatışma yürütme planını çizdi, Rusya'nın barış ve savaş zamanları arasında sınırları aşan "tüm hükümet savaşları"na katıldığı, çeşitli alanlarda yumuşak ve sert gücün çeşitli unsurlarının birleşimini en iyi şekilde tanımlayan bir savaş. Daha sonra Gerasimov doktrini olarak bilinen bu strateji, Rusya'nın açık savaş eşiğinin altında, gri bölgede düşmanlıklar izleyebileceği bir taslağı ayrıntılıyordu. Örnekler, Amerikalıların seçim tercihlerini etkilemek için trol çiftlikleri kullanmaktan, sözde Amerika'nın telekomünikasyon ağını tasarlamak için ajanlar göndermeye kadar her şeyi içerebilir.
Açık savaş eşiğinin altında yürütülen gölge savaşları yeni değil. ABD, İkinci Dünya Savaşı'ndan önce aslında böyle bir savaş yapmıştı. 1941: Fighting the Shadow War adlı bir kitap yazdım, ki bu kitap ABD'nin Pearl Harbor'dan önce Nazi Almanyası'na karşı gri bölge savaşından bahsediyordu. Adolf Hitler'in kuvvetleri daha önce bağımsız olan Avrupa ülkelerinin çoğunu işgal etmiş ve işgal etmiş olsa da, Amerikan halkı ABD birliklerinin savaşa girmeye hazır değildi. Ancak Başkan Franklin D. Roosevelt, Hitler ile savaşan son direniş olan İngilizlere yardım etmek için, Güney Amerika'daki Alman işletme, gemi ve mineral çıkarlarına karşı gizli bir kampanya onayladı; 1930'larda kurulan Nötrluk Yasasına aykırı olarak İngiltere'ye yasadışı olarak askeri malzemeler gönderdi; ve gizli Alman U-botları hakkında Kraliyet Donanması'na uyarılar yayımladı. Bu gölge savaş sonunda Hitler'i o noktaya kadar kızdırdı ki, ABD değil, o, resmen savaş ilan etti.
Putin, potansiyel nükleer seçenekler hakkındaki tüm tehditlerine rağmen, Avrupa ve Kuzey Amerika ile büyük bir savaş istemiyor. Böyle bir çatışma dünyayı harap edecek ve Rusya, Çin'in desteğiyle bile kesinlikle kaybedecektir. Ancak açık savaş dışında, Putin, görünüşe göre, Avrupalıların savaş acısını ve yön kaybını hissetmesini, Rus gücünden korkmasını ve her şeyden önemlisi, Ukrayna'ya desteğini geri çekmelerini istiyor.
Bu gri bölge duruşu, Avrupa ülkelerinin Rus saldırılarına, tutuklamalar, casusların sürgün edilmesi ve sınırların kapatılması dışında cevap verecek az sayıda araç bırakır. Saldırılar ve bundan daha kötü gelecek tehditi ayrıca halka acil durum hazırlığı duyuruları yayınlamaya yönelik bir araç daha getirmiştir. Kasım ayında, İsveç hükümeti, bir saldırıda sığınak arayışıyla ilgili 30'dan fazla sayfadan oluşan, yaralıların ilk yardımında, elektronik cihazlara erişim olmadan iletişim kurmada ve psikolojik savunmada tavsiyeler içeren "Krizi veya Savaş Halinde" adlı kopyalar dağıttı. İsveç hükümeti, "Toplumumuzu etkilemek ve baltalamak için silahlı çatışmadan başka yollar da var; örneğin, siber saldırılar, dezenformasyon kampanyaları, terörizm ve sabotaj. Bu tür saldırılar herhangi bir zamanda meydana gelebilir. Bazıları burada ve şimdi oluyor." dedi. Komşu Finlandiya, Norveç ve Danimarka yakın zamanda kendi versiyonlarını yayınladı; Finlandiya'nın teklifi, "olaylar ve krizlere hazırlık" konusunda tavsiye içeriyordu.
Rusya'nın rastgele saldırılarını tamamen durdurmak neredeyse imkansız. Moskova, Avrupa ülkelerinin sınırlarını kontrol etmesine ve birçok Rus diplomat ve diğerlerinin sınır dışı edilmesine rağmen gri bölge savaşını sürdürmeyi başardı. Dahası, Rus ordusunun dış istihbarat ajansı olan GRU'nun, saldırıları gerçekleştirmek için küçük suçluları işe alarak kirli işlerini dışarıya çıkarması rapor ediliyor. Aslında, The Insider'a göre, bu vandalizm ve sabotajcılardan bazıları, yurtlarında Rus birimlerinin ödemesiyle yaptıklarının farkında bile değiller. Sadece camları kırmak, yangın çıkarmak veya anıta yazı yazmak için kolay bir ödeme için kaydolduruyorlar. "Suç dünyası, bu tür insanları bulmak için verimli bir zemin" dedi Letonya devlet polisi şefi Armands Ruks. "Suç işlemeye içsel bir inançları varsa, iyi adaylardır."
Her halükarda, Putin, Avrupa'da dağılmış GRU karargahı ve gizli küçük adamları arasında geniş bir hendek bırakıyor. Her olayın ardından, Moskova, hatta Kremlin ile bağlantısı tartışılmaz kanıtlarla tutuklanan şüphelilerle bile herhangi bir bağlantıyı reddediyor. Marahrens, saldırılar gerçekleştiğinde "Yüzde 100 kesinlik yok" diyor ve "hatta yüzdeliğe ulaştığınızı düşünüyorsanız, Rus Gizli Servis memuru... elinde dumanlı bir silahla yakalandığınızda bile, onu atın ve onlara ait olmadığını söyleyin. Biri size inanacak. Her şey belirsizlikte."
Peki ABD, bu gölge çete ve küçük çaplı suçlular karışımından neden endişelenmelidir? 5. Madde.
5. Madde, NATO'nun kurucu anlaşmasının karşılıklı savunma maddesidir. Sovyetler Birliği'nin Batı Avrupa'ya tanklar gönderme olasılığı çok gerçek görünürken Soğuk Savaş sırasında imzalanmıştı. 5. Madde, Batı askeri ittifakının bir üyesine yapılan bir saldırının "hepsine karşı bir saldırı olarak kabul edileceğini" belirtir. Her bir müttefik için savaş çağrısıdır. NATO'nun 75 yıllık tarihinde, 5. Madde sadece bir kez devreye sokuldu: NATO kuvvetlerinin ABD ve Afganistan'a yönelik müttefik istilasını desteklemek için harekete geçirildiği 11 Eylül saldırılarından hemen sonra.
Ama diyelim ki, bazı GRU ilhamı alan bir komplocu eline siyanür gazı veya yüksek patlayıcı alır ve büyük kayıplara yol açan bir saldırı gerçekleştirir? Bir NATO üyesi ülkeye 5. madde düzeyinde bir saldırı olarak mı kabul edilir? Hatta NATO karşıtı Donald Trump bile, anlaşmanın yükümlülüklerine göre hareket etmesi gerekebileceğini hissedebilir.
Şu anda, Putin (kendi kendine eski bir KGB memuru) ve casus ustaları, bir tavuk oyununu oynuyor gibi görünüyor. "Rusya, belirsizliği körüklemek için 5. maddenin sınırlarını test ediyor" diye belirtti Alman milletvekili ve eski Alman ordusu genelkurmay subayı Roderich Kiesewetter geçen yıl Politico'ya. Gri bölge savaşının sınırlarının nerede olduğunu kimse bilmiyor. Kötü aktörlerin suçluluğunu Moskova'ya kadar izlemek, haftalar ve hatta aylar süren adli tıp, istihbarat ve polis çalışmasını gerektirebilir. Bu arada, Putin olası veya olası olmayan şekilde inkar edebilir, inkar edebilir ve inkar edebilir.
Yine de, Avrupa hükümetleri, bazı belirsizliklerin kalması halinde bile, sabotaj eylemlerinin Rusya'ya atfedilmeye başlamaktadır. Estonya savunma bakanı Hanno Pevkur, Politico ile yaptığı konuşmada, "Bir şey olduğunda, sadece açıklayın. Bu adamların Rus servislerinden işe alındığını ve bu adamların bu saldırıları gerçekleştirdiğini ve parayı Rusya'dan aldığını gösterin." diye ısrar etti.
Çeşitli haber raporlarına göre, Avrupa güvenlik hizmetleri, Moskova ajanlarını tanımlamak ve durdurmak için işbirlikçi çabalarını güçlendirdi. Örneğin, birkaç gün önce yetkililer, Estonya bakanının arabasının camlarını kırmak ve İkinci Dünya Savaşı anıtlarını tahrif etmek için insanları işe almaktan suçlu bulunan bir Estonyalı vatandaşın tutuklandığını duyurdu. Sınırdışı olmaktan hemen önce yakalandığı bildiriliyor. İlkbaharda, Estonya mahkemesi, 11 şüpheli komplocudan oluşan bir grup olarak, bunlardan ikisinin Rusya'da olduğu düşünülen altı kişiyle birlikte mahkum etti. Savcılar, suçluların kaçının, varsa, GRU ajanları olduğunu söylemedi. (Moskova ile bağlantılı olduğu iddia edilen ve Litvanya'daki bir Ikea'yı hedef alan şüpheli sabotajcılar Polonya'da tutuklandı. Polonya başbakanının belirttiğine göre, Baltık ülkelerinde ve belki de İsveç'te sabotaj planlarıyla bağlantılı dokuz Rus ajanı vardı.)
Elbette, bu birkaç tutuklama, Putin'in gizli savaş köpeklerini geri çekmesine neden olmayacak. Sadece bu tür saldırılar için fiyat önemli ölçüde yükseldiğinde - Batı bir şekilde ve güç kullanarak karşılık verdiğinde- bu gerçekleşecektir. Aksi takdirde, Putin ve ekipleri, elbette Rusya'nın içlerindeki siyasi durum istikrarsız hale gelmediği sürece devam edecek.
O zaman kendi iflası yavaşça, sonra aniden gelebilir.