Kasırgaların Herkesin Düşündüğünden Daha Uzun ve Ölümcül Bir Kuyruğu Var
Kasırga Helene, geleneksel ölçütlere göre Katrina'dan bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nin anakarasını vuran en ölümcül kasırgadır. Fırtınada en az 182 kişinin öldüğü doğrulandı ve hala yüzlerce kişi kayıp. Tüm kasırgalar ölümcül olsa da, 1950'den beri sadece birkaç fırtına 100'den fazla insanın ölümüne neden oldu. Ya da en azından uzun zamandır böyle düşünüyoruz. Yeni araştırmalar, bu geleneksel sayımların çok büyük bir eksik sayım olabileceğini gösteriyor.
Birkaç yıl önce, Princeton ve Stanford'da bulunan iki ekonomist ve kamu politikası araştırmacısı - Rachel Young ve Solomon Hsiang - görünüşte basit bir soruyu incelemeye başladı: Her yıl kasırgalar kaç Amerikalıyı öldürüyor? Federal hükümete göre, ortalama bir kasırga karaya vurduktan sonra 24 kişi öldürüyor. Bu, muhtemelen mütevazı bir küçümsemeydi. Ekonomistler, doğal afetlerin uzun süren bir acı çekme süreci olabileceğini biliyorlar; Hsiang, gerçek sayının bu rakamın "tek haneli bir katı" olması gerektiğini tahmin ediyordu - belki de fırtına başına 50 veya 100 kişi.
Ancak sayıları çalıştırdıklarında ve fırtınalardan etkilenen yerlerdeki ölüm oranlarına baktıklarında, sonuçlar karşısında başlangıçta şaşkınlığa uğradılar, dedi Hsiang bana bu hafta başlarında. Buldukları sayılar ilk başta mantıklı bile değildi.
"Ne baktığımızı anlamak için aylar harcadık" dedi Hsiang. "Ve sonra gördüğümüzü fark ettiğimizde, eksik olduğumuz şeyleri bulmak için yıllarca çalışmalarımızı kontrol ettik." Sadece çalışmalarının diğer Amerikan halk sağlığı istatistiklerine benzediği - özellikle beyaz-siyah ölüm oranının diğer çalışmalarda bulunanlarla örtüştüğü - anlaşıldığında, korkunç gerçek ortaya çıktı.
Bulgular: Kasırgalar, herkesin fark ettiği kadar yüzlerce kat daha ölümcül.
Çarşamba günü Nature dergisinde yayınlanan çalışmalarında, ortalama bir kasırganın Amerika Birleşik Devletleri'nde karaya vurduktan sonra 7.000 ila 11.000 kişiyi öldürdüğü tespit edildi. Bu daha önce sayılmayan ölümler, bir fırtına sırasında veya hemen sonrasında değil, bulutlar dağıldıktan ve seller çekildikten çok sonra bir bölgeyi uzun süre etkileyen yavaş, uzun bir ölüm akışı olarak gerçekleşti.
Herhangi bir yılda, fırtınayla ilgili ölüm sayısı çok yüksek değil. Yine de bir fırtınanın bir bölgeyi vurmasından sonraki en az 15 yıl boyunca nüfus verilerinde aşırı ölüm dalgası görülebilir.
"Çok uzun yıllar sürüyor ve çok fazla eyalet çok fazla fırtınaya maruz kaldığı için, bir araya getirdiğinizde bu devasa bir sayı haline geliyor" dedi Hsiang bana. Bir araya getirildiğinde, kasırgaların uzun vadeli ölüm oranı, tüm savaşlardaki Amerikan savaş ölümlerini toplamından daha fazla. Sayı, önceki tahminleri o kadar gölgeliyor ki, tropikal siklonların tek başına Amerika Birleşik Devletleri genelinde halk sağlığının önemli bir belirleyicisi olduğunu gösteriyor.
İklim değişikliği ve kasırgalar üzerinde çalışan MIT meteoroloji profesörü Kerry Emanuel, sonuçların "gerçekten şaşırtıcı" ve "ikna edici" olduğunu söyledi, ancak makalenin kullandığı istatistiksel yaklaşım konusunda uzman olmadığını belirtti.
"Tüm kasırgalar toplamlandığında, bu Atlantik kıyısındaki tüm ölümlerin üç ila beş yüzdesine denk geliyor" dedi. "Bu sonucun tartışmalı olacağını ve doğal afetlerden kaynaklanan uzun vadeli ölüm oranıyla ilgili birçok başka çalışma tarafından takip edileceğini düşünüyorum."
Makale, çevresel tehditlerin gizli veya görünür olmayan halk sağlığı tehdidi olarak adlandırılan şeyle ilgili büyüyen bir araştırma grubuna uyuyor. Yıllarca araştırmacılar, görünüşte sessiz tehlikeler olan hava kirliliği ve ısı dalgalarının aslında on binlerce insanı öldürebileceğini biliyorlardı. Son zamanlarda, aynı teknikleri diğer tehlikelere uygulamaya başladılar ve sonuçlar çok büyük oldu.
Resmi olarak, Kasırga Maria, 2017'de Porto Riko'ya vurduğunda 64 kişiyi öldürdü. Ancak araştırmacılar fırtınadan aylar sonra adanın dört bir yanındaki evleri araştırdıklarında, ölüm oranının 4.600'e yakın olduğunu buldular. (Bölgenin hükümeti daha sonra resmi rakamı 2.975'e revize etti.) Bu ölümler, siklonun şiddetli rüzgarları veya şiddetli sellerinden değil, fırtınanın yıkımının ikincil etkilerinden kaynaklandı. Örneğin, Maria adanın elektrik şebekesini ve yol ağlarını devre dışı bıraktı ve kalp krizi ve inme geçiren insanların zamanında hastaneye ulaşmasını engelledi.
O makale, Maria adaya vurduktan altı ay sonra yazılmıştı; bu yeni kasırga makalesi, daha geniş bir zaman dilimi ele alıyor ve her ne zaman gerçekleşmiş olursa olsun, her yıl 80.000'den fazla Amerikalı'nın kasırga sonucunda öldüğünü buluyor. Siyahlar, kasırgaların ardından orantısız şekilde öldürüldü, kısmen de ülkenin siyahi nüfusunun daha büyük bir bölümünün fırtınaya maruz kalan bölgelerde yaşaması nedeniyle. Her yıl yaklaşık 37.000 beyaz ölüm, önceki bir tropikal siklon nedeniyle gerçekleşiyor.
Bu tür fırtınalar nasıl bu kadar uzun bir ölüm akışına neden olabilir, karaya vurduktan 10 veya 15 yıl sonra bile bölgeleri etkileyebilir? Makale bugün bu soruları cevaplayamıyor. Ancak Hsiang ve Young, kasırgaların yıllarca veya on yıllarca yankılanabilecek aşırı ekonomik sıkıntılara neden olduğunu varsayıyor. "Birisi kayıp yaşadığında ve işine yatırım yapamadığında, bu gelecekte uzun süre gelirleri üzerinde etkiler yaratacaktır" dedi Hsiang bana. "Eğer biri sabit bir gelire sahipse ve garajı yıkılmışsa ve garajı tamir etmek için emeklilik fonundan para çekiyorsa, sekiz yıl sonra büyük bir tıbbi karar almak zorunda kaldığında, daha ucuz veya daha az etkili bir tedavi seçebilir."
"İnsanlarla konuştuğunuzda, bu gibi hikayeler duyuyorsunuz" diye ekledi Hsiang. Fırtınayla başa çıkmak için harcanan zaman ve para, hasarın bir kısmı sonunda geri ödenmiş olsa bile, çoğu zaman "saf bir kayıp"tır. "Sigortanız olsa bile, bu sadece onu bir şekilde zaten ödediğiniz anlamına gelir" dedi.
Fırtınalar başka şekillerde de aksamaya neden olur. Toplulukları ve sosyal ağları parçalayabilirler. (Örneğin, çocuklar taşınırsa, ebeveynleri daha yüksek tıbbi faturalarla karşılaşabilir.) Kasırgalar, eyaletler, kasabalar ve şehirlere de yüksek maliyetler yükleye