Sahilde iki genç kız kayboldu. Cesetleri daha sonra bir şeker kamışı tarlasında bulundu. Polis, neredeyse tüm deliller onları işaret ederken iki adamı tutukladı. Ancak ikisi de beraat etti ve ailelerden biri kararı onayladı.

---

(Bu vakayı önerdiği için Valyura'ya teşekkürler. Siz de önerilerde bulunmak isterseniz, uluslararası vakalara odaklandığım için uluslararası okuyucularımdan vaka önerileri isteyen bu gönderiye göz atabilirsiniz.

Bu alt başlığa uzun zamandır bir şey yayınlamamıştım.

Umarım çeviride bir şey kaybetmedim çünkü bu garip bir vaka. Gizem gerçekten "gizem" değilse bu alt başlığa yüklemeyi sevmiyorum, genellikle bunlara "çözülememiş/sadece adına gizem" diyorum. Ve normalde bu da onlardan biri olurdu, iki şüpheli ÇOK suçlu görünüyor, ancak bir şekilde, aynı anda masumiyetleri lehine çok fazla kanıt var gibi görünüyor.)

Maria Eduarda Dourado Lacerda, 10 Mart 1987'de Brezilya'nın Pernambuco eyaletinin başkenti Recife'de bir iş adamının kızı olarak dünyaya geldi. Doğduğu sırada ailesi zaten ayrılmıştı, ancak Maria için neyse ki ikisi de iyi şartlarda kaldılar. Maria, birçok arkadaşı olan ve seyahat etmeyi seven dışa dönük biri olarak tanımlandı. Maria ayrıcalıklı bir şekilde büyüdü ve ailesi maddi olarak iyi durumdaydı.

Maria'nın ailesi kızına güvendi ve ona izin almadan bile kendi başına olmasına, partilere ve sosyal etkinliklere katılmasına çok fazla özgürlük verdi. Her zaman yanında taşıdığı cep telefonuyla onları bilgilendirirse bunu yapmasına izin verildi, o zamanlar bu bir nadir durumdu. 2001 yılında, bir alışveriş merkezinde en yakın arkadaşlarından biri olan Tarsila Gusmão Vieira de Melo ile tanıştı.

Tarsila, Maria'dan kısa bir süre sonra, 25 Mart 1987'de doğdu; o da Maria gibi Recife'de doğdu. Maria ile benzerlikleri burada bitmedi; Tarsila orta sınıf bir aileden geliyordu ve bir iş adamı ve işletme yöneticisinin kızıydı. Her iki ebeveyni de ayrılmıştı ve annesiyle yaşıyordu. Maria'dan farklı olarak, Tarsila'nın yakın arkadaşından çok daha içine kapanık olduğu söylendi.

Her iki kız da farklı sınıf geçmişlerinden geliyordu ve farklı okullara gidiyordu, ancak arkadaşlıkları güçlü kaldı ve düzenli olarak alışveriş merkezlerinde ve konserlerde birbirlerini görüyorlardı. Tarsila'nın ailesi de her zaman onlarla iletişim halinde kalması ve her zaman nerede olduğunu onlara söylemesi şartıyla ona göreceli bir özgürlük tanıdı.

1 Mayıs 2003'te ikisi de önlerindeki uzun hafta sonu için planlar yaptı. Bu planlar, Ipojuca'da bulunan Serrambi Plajı'nda hafta sonlarını geçirmeyi içeriyordu. Plaj yerel bir turistik yerdi ve Maria'nın birkaç kez gittiği bir yerdi.

2 Mayıs'ta ikisi de Serrambi Plajı'ndaki bir konsere katıldı ve burada 19 yaşındaki Tiago Alencar Carneiro da Silva ile tanıştı. Maria, Tiago'yu iyi tanıyordu ve ikisini Serrambi'deki yazlık evine davet etmeye karar verdi. Bu yazlık ev şu anda Pernambuco'daki diğer varlıklı ailelerden çocukları, şu anda düzenlenen bir barbekü ve parti kapsamında ağırlamaktaydı. Ardından cuma gecesini ve 3 Mayıs'ın erken saatlerini parti yaparak, içerek ve barbekünün tadını çıkararak geçirdiler.

3 Mayıs'ta Maria ve Tarsila, yazlıktan 10 dakika uzaklıktaki Pontal de Maracaípe'ye tekne gezisine altı kişi daha katıldı. Tiago ve kız arkadaşı evde kalmayı tercih etti. Hızlı tekneyle gezinti, yerel halkın sıkça yaptığı bir aktiviteydi. Pontal de Maracaípe'ye vardıklarında, herkes öğleden sonrayı orada geçirmeyi kabul etti ve saat 16.00'da tekneye binip eve dönmek üzere buluşacaklardı.

Bu saat geldiğinde, Maria ve Tarsila henüz ortaya çıkmamıştı. Diğer arkadaşları geç kalmış olmaları ihtimaline karşı beklemeye karar verdi. Beklediler ve beklediler, sonunda değişen gelgitlerin daha fazla beklemelerine izin vermeyeceği için ikisi olmadan ayrılmaya karar verdiler. Serrambi'ye döndükten sonra, ya Pontal de Maracaípe'de kalmayı seçtiklerini ya da Serrambi'ye geri dönmek için başka bir yol bulduklarını düşündüler.

4 Mayıs sabahı herkes uyandığında, ikisini de yakınlarda görmedikleri için alarma kapıldılar. Arkadaşları plajı aramak için dağılırken, diğerleri hız teknesine tekrar binip onları orada aramak için Pontal de Maracaípe'ye koştular. Birkaç yerel işletmeyi ziyaret ettiler, ancak yerel halktan hiçbiri onları görmemişti, bu yüzden sonunda Serrambi'ye döndüler ve her iki kızın ailesi ve polisi aradılar.

İlk arama geldiğinde, polise zaten kaçırıldıkları söyleniyordu. Polisin şüpheleri vardı; arabanın hiçbir şeyi böyle bir şeyin olduğunu göstermiyordu ve arkadaşlarının muhtemelen acele ettiğine inanıyorlardı. İlk teorileri, iki gencin o zamanlar alışılmadık bir şey olmayan bir erkek arkadaşla başka bir eyalete kaçmış olmasıydı.

Polis yazlığa geldi ve parti sırasında orada bulunan her arkadaş toplandı ve görevdeki memurlar tarafından sorguya çekildi. Hepsinin dediğine göre, ikisinin de erkek arkadaşları yoktu ve bu nedenle kaçmak için hiçbir nedenleri yoktu. Heplerinden aynı hikayeyi duymak polisin fikrini değiştirdi ve kısa süre sonra Serrambi'nin plajlarını ararken ve kendileri Pontal de Maracaípe'ye giderken bir arama operasyonu başlattılar.

Ancak arama ve kurtarma operasyonuna başlamak için ayrılmadan önce, Tiago'yu reşit olmayanlara alkol verdiğinden ve "onlara tacizde bulunduğundan" dolayı tutuklamak için acele ettiler. Daha sonra bu suçlamalarla suçlanacaktı.

Aramaları hiçbir şey ortaya çıkarmadı, bu yüzden şimdi polis arkadaşlarının haklı olduğunu ve ikisinin sonuçta kaçırıldığını düşünüyordu, çünkü Maria varlıklı bir aileden geliyordu. Bununla birlikte, polis kayıp kızları bulmak için çabalarını artırarak Porto de Galinhas ve Serrambi arasındaki bölgeyi aradı. Ancak 24 saat geçtikten ve aileler fidye notu almayınca polis bu teoriyi tekrar eledi.

Ancak polis tamamen bilgisiz değildi. Pontal de Maracaípe'yi ziyaret etme ve yerel halkı sorgulama zamanı geldiğinde, polis Maria ve Tarsila'nın arkadaşlarından çok daha fazla şahit bulmakta daha şanslıydı. O kadar şanslıydılar ki, son anlarını bir dereceye kadar doğrulukla takip edebildiler.

Pontal de Maracaípe'deki gezilerinden sonra, ikisi de grupta yürüyüş yapmak için ayrıldılar. Yürüyüşleri sırasında geçen bir sörfçü tarafından fotoğraflandılar. Bu sörfçü tarafından çekilen fotoğraf hem ikonik hem de ikisinin hayatta çekilen son fotoğrafı olacaktı.

Bu fotoğraftan sonra ikisi de Bar do Marcão adlı bir sahil kenarı işletmesine gitti. İkisi de sandaletlerini çıkarıp Pontal de Maracaípe'deki bir kumlukta bıraktılar, böylece Serrambi'ye dönüş yolunda arkadaşlarıyla buluşacakları yeri işaretleyebildiler.

İkisi de Maracaípe plajında yürüdükten sonra bir müzik öğretmeniyle karşılaştılar. Öğretmen daha sonra onları Porto de Galinhas köyüne götürdü. Porto de Galinhas'a vardıklarında Maria ve Tarsila paraları olmadığını ve cep telefonlarını geride bıraktıklarını fark ettiler, bu yüzden Serrambi'ye geri dönmek için yerel halkın yardımına ihtiyaç duyacaklardı.

Saat 18.30 civarında, Porto de Galinhas yolunda, Porto Pão Fırını yakınlarında, arama yapmak için kamuya açık bir telefon kullanmaya çalışırken görüldüler. Şahitlere göre, birilerini almalarını istiyorlardı. Birisi kamu telefonunun yanında dururken diğeri fırının köşesinde "kıvranıyordu".

Aramanın tam doğası bilinmiyor, ancak polis Tiago ile konuştuklarına inanıyor. Daha sonra bir paket sigara ve biraz su satın almak için fırına gittiler, hiç sigara içtikleri görülmediği için garip bir alışveriş. Fırının tuvaletini kullanmayı denediler ama izin verilmedi. Daha sonra yakındaki bir oyun salonuna gittiler, ancak tesislerini de kullanamadılar.

Aradıkları kim olursa olsun, Maria ve Tarsila'nın daha sonra otostop yaparken görülmesiyle birlikte onları almaya gelmiyorlardı. Sonunda, Porto de Galinhas/Socó rotası boyunca seyahat eden bir minibüs durdu ve bazı yolcular indi. Kızlar minibüse koştular ve biletçiyle (minibüsler orada otobüs/taksi gibi çalışıyor) konuşmaya çalıştılar, ancak ödeme yapamayacakları için onları almadı. Ve yapabilseler bile, biletçi Maria ve Tarsila'ya otobüsün zaten Serrambi'ye gitmeyeceğini söyledi.

Minibüs gittikten sonra, beyaz, yeşil tamponlu ve yan kapısında çizgili bir detay bulunan ikinci bir minibüs fırının yanına çekti. Minibüs eski modeldi ve çok gürültülüydü. İkisi de hemen hemen minibüsün önüne atıldılar ve Serrambi'ye gidiyorlarsa sordular. Hedeflenen yerin burası olduğunu doğruladıktan sonra ikisi de minibüse bindiler (Bu fotoğraf bir canlandırma) ve minibüs uzaklaştı. Bu, birinin Maria ve Tarsila'yı son gördüğü zamandı.

Ne yazık ki, bölgedeki çoğu araç gibi, pas da aracın yüzeyinin büyük bir kısmında büyümüştü ve plakayı okunaksız hale getiriyordu.

Polis ayrıca birçok yanlış izlemeyle de uğraşmak zorunda kaldı. Bazı tanıklar kızları Maceió, João Pessoa ve Boa Viagem'deki plajlarda gördüklerini bildirdi, ancak ilgili mesafeler göz önüne alındığında, bu ipuçlarının hepsi aynı anda doğru olamazdı.

Polis ayrıca Serrambi'ye geri dönüp yazlık evde katılan çok sayıda misafirden biri tarafından öldürüldükleri olasılığını da araştırdı. Polis bunu çabucak reddetti, ancak gelişme kamuoyuna sızdırıldı ve kısa süre sonra herkes bunu neredeyse doğrulanmış bir gerçekmiş gibi konuşmaya başladı.

Polisin yaptığı gerçek ilerlemenin olmamasından dolayı üzüntü duyan Tarsila'nın babası, kızını kendisi bulmaya çalışmaya karar verdi. Bir motocross grubunun bir parçası olan arkadaşlarının yardımını aldı ve işe koyuldu. Porto de Galinhas ve Serrambi arasındaki şeker kamışı tarlalarını aramak için günler harcadılar.

13 Mayıs'ta Tarsila'nın babası yakın bir arkadaşıyla birlikte motosikletiyle Recife'den ayrıldı. Ipojuca'nın Camela bölgesinde bir şeker kamışı tarlasının yukarısındaki bir kır yolunda uzak bir bölgeye gittiler. Şeker kamışı tarlasına girdiler ve PE-051 karayolunun 1,5. kilometresinden yüz metre uzaklıkta bir noktada uçan bir grup akbaba gördüler.

İkisi de akbabaların yönüne doğru ilerledi ve orada iki ceset buldu. Mayosuna, diş telleri ve kendisinin verdiği bir ayak bileği bileziğine dayanarak bunlardan birini Tarsila olarak tanıdı. Her iki ceset de şiddetli bir şekilde çürüme halindeydi ve garip bir şekilde bazı yerlerde mumyalanmıştı. Ve hayvan aktivitesi nedeniyle, açıkta kalan kemiklerinin bazıları cesetlerden çıkarıldı ve kısa bir mesafe ötede bulundu.

Polis, olay yeri izole ve ulaşılması zor bir bölgede olduğu için oldukça uzun bir süre sonra geldi, bu da polisin cesetleri görmeden önce bile bölgeyi bilen bir faili zaten gösteriyordu. Aslında polis, Tarsila'nın babasından sadece cesetleri bulmayı başardığı temelinde şüphe duymaya başladı. Şüpheleri uzun sürmedi ve onu hızla elden çıkardılar.

Bu vakaya kadar attığı her şeyden farklı olarak, ölüm nedeninin kendisi aslında oldukça açıktı. Tarsila'nın üç silah yarası vardı, ikisi kafasında ve biri elindeydi, muhtemelen kendini savunmak için ellerini kaldırmasından kaynaklanıyordu. Bu arada, Maria'nın iki silah yarası vardı, biri alnında ve diğeri çenesindeydi. Aynı anda bulunan mermilerin 38 kalibrelik bir tabancadan olduğu belirlendi.

Ne yazık ki polis olay yerini mühürlemedi, bu nedenle çeşitli seyirciler ve hatta araçlar etraflarında onları durduracak bir engel olmadan mısır tarlasında toplandı.

Tarsila'nın bikinisi vücudundan yırtılmıştı, Maria'nın şortları ise bacaklarına kadar çekilmişti. Bu, ikisinin muhtemelen tecavüze/cinsel saldırıya uğradığını gösterse de, cesetleri o kadar çürümüştü ki adli tıp görevlisi böyle bir şeyin belirli bir dereceye kadar gerçekleştiğini kesin olarak ilan edemedi.

Olay yerinin aranması şeker ambalajları, jiletler, naylon parçaları ve saç tellerini ortaya çıkardı. Bu arada Tarsila'nın gözlükleri kayıptı ve hiçbir yerde bulunamadı. Ne yazık ki, failin işaret ettiği hiçbir kanıt yoktu. Olay yerinde fiziksel kanıt olmadan, ikisinin son görüldüğü minibüs polisin en iyi şansı oldu.

60'tan fazla kişi görüşüldü, ancak onları minibüse bindiğini gören kadın baş şahitleriydi. Tanımına dayanarak, biletçinin bir kompozit resmi yapıldı ve bu resim polisi Marcelo José de Lira (34) ve Valfrido Lira da Silva (36) adlı, genellikle "Kombeiro Kardeşler" olarak anılan iki adama götürdü.

18 Mayıs'ta polis Valfrido'yu Camela bölgesindeki evinde, ertesi gün ise minibüsünü götürdüğü Pernambuco Agreste bölgesindeki Cachoeirinha'da Marcelo'yu tutukladı. Polise göre, Cachoeirinha'daydı ve minibüsünün boya işini değiştirmek üzereydi. Minibüs, tanıkların gördüğü minibüsle tamamen aynıydı, bu yüzden polis aracı hızla ele geçirdi. Ve bununla birlikte, polis ikisini basına sundu ve vakayı çözüldü olarak açıkladı.

Arka planları hakkında bilgi bulmak çok nadirdir, ancak ikisi 1998'den beri minibüs şoförü olarak çalışıyordu ve ehliyetlerinin sahte olduğu ortaya çıktı. Ayrıca, bu Marcelo'nun cinayetten dolayı tutuklandığı ilk kez değildi.

2000 Mayıs'ında, Valfrido'nun kardeşinin kız arkadaşı Iraquitânia Maria da Silva'nın işkence görmüş ve parçalanmış kalıntıları kırsal bir şeker kamışı tarlasında bulundu. Marcelo bu suçla bağlantılı olarak tutuklandı ve 40 gün gözaltında tutuldu, ancak polis cinayetten tamamen farklı bir şehirde olduğunu doğruladıktan sonra serbest bırakıldı. Sonunda, Iraquitânia'nın erkek arkadaşı suçlu bulundu, ancak birçok kişi hala Marcelo'nun cinayette bir şekilde yer aldığına inanıyordu.

Zaten onlar için iyi görünmüyordu, ancak minibüsün kendisinin aranması çok daha suçlayıcıydı. Polis minibüsün içinde naylon iplik ve bir jilet buldu, jilet olay yerinde bulunan jilet ile eşleşiyordu ve şeker kamışı tarlasında bulunan naylon parçaları da naylon iplikle eşleşti. Minibüste saç telleri ve şeker ambalajları da bulundu. Polis daha sonra Marcelo'nun kız arkadaşının arabasını aradı ve Tarsila'nın gözlüklerini keşfetti. Şu anda suçlulukları neredeyse inkar edilemezdi.

Ancak polis, şiddetli çürüme durumuna bağlasa da, Valfrido veya Marcelo'yu suçlayan herhangi bir parmak izi veya DNA kanıtı bulamadı. Polis ayrıca herhangi birinin elinde ateşli silah bulamadı, ancak kullandıkları silahtan kolayca kurtulabilirlerdi, bu nedenle polis de cinayet silahının olmamasından dolayı sarsılmadı.

Yerel polis memnun kaldı ve kendilerini tebrik etmek ve vakayı çözüldü olarak ilan etmek için acele etti. Şimdi yapmaları gereken tek şey davayı beklemekti. Ancak bu dava gerçekleşmeden önce, Brezilya Federal Polisi Aralık 2004'te soruşturmayı devralacaklarını ve kendi soruşturmalarını yapacaklarını açıkladı.

Federal Polisi'nin görevi, gözden kaçırılmış olabilecek ek şüphelileri araştırmaktı. Bu, yazlık evde bulunan herkesi, Porto de Galinhas'taki tüm şahitleri ve kızların ailelerini yeniden sorgulamak anlamına geliyordu. Soruşturma, Federal Polisi Tarsila'nın babası José Vieira de Melo'ya götürdü.

Bazıları zaten cesetleri keşfetmesiyle ilgili şüphelerini dile getirmişti, ancak bir motivasyonu var mıydı? Federal Polisi'ne göre cevap evet'ti. Cesetlerde DNA testi yapıldığında sonuçlardan biri oldukça şok ediciydi: Tarsila'nın DNA'sı José'nin DNA'sı ile uyuşmuyordu. Bu, onun Tarsila'nın biyolojik babası olmadığı anlamına geliyordu.

Bu teste dayanarak, José'nin evini aramak için bir arama kararı aldılar. Arama sırasında, José'nin tescil ettirmediği bir ateşli silah buldular, bu yüzden derhal ateşli silahın yasadışı olarak bulundurulmasından dolayı tutuklandı. Silahın kayıp cinayet silahı olup olmadığı durumunda balistik test için gönderildi. Sonuçlar olumsuz geldi. José'nin üzerinde bu DNA testinin dışında somut bir şeyleri yoktu, bu yüzden o da serbest bırakıldı.

Serbest bırakıldıktan sonra, José, ilk testin sonuçlarının yanlış olduğunu ve José'nin Tarsila'nın babası olduğunu ortaya çıkaran ikinci bir test yaptırmak için 11.000 Brezilya Reali ödedi. Tarsila'nın cesedi de ikinci bir test için çıkarıldı ve ikinci testi doğruladı: José onun biyolojik babasıydı.

İlk test yanlış yapılmıştı, ancak objektif bir gerçek olarak bildirildi, bu da medyanın ve kamuoyunun açıkça onun kızının öldürülmesinden sorumlu olduğunu ve Kombeiro Kardeşlerin onu örtbas etmek için kurban seçildiğini öne sürdüğü anlamına geliyordu. Daha sonra José, hatalı DNA testi nedeniyle Pernambuco ve São Paulo eyalet hükümetlerine karşı manevi ve maddi tazminat davası açtı.

16 Haziran 2005'te altı aylık bir soruşturmanın ardından Federal Polis vakayı kapattı ve bulgularını açıkladı. Marcelo ve Valfrido'nun katiller olduğu ve başka kimsenin karışmadığı sonucuna vardılar ve bununla birlikte Federal Polis'in bu vakadaki rolü sona erdi.

José haksız yere suçlanmış olabilirken, Marcelo ve Valfrido'nun kurban seçildiği fikri devam etti ve bu teoriye inananların önde gelen seslerinden biri, iki kişinin masum olduğuna kamuoyunda defalarca açıkça belirtmiş olan Maria'nın annesiydi.

Vakanın sıcak patates gibi çeşitli kurumlar tarafından oynanması ve incelenecek birçok farklı iz ve yönden dolayı, savcı bile davayı daha fazla soruşturma yapılması için dört kez polise geri gönderdi ve sonunda yargıya taşıdı. Savcı tarafından verilen bu soruşturmalardan biri, Tarsila'nın cesedinin ikinci kez çıkarılmasına yol açtı.

Davanın başlaması 7 yıl sürdü. Ve savcılık, Marcelo ve Valfrido'nun jüriyi baskılayabileceğinden ve korkutabileceğinden korktukları için davayı Recife'ye taşımaya çalıştığında, diğer gecikmelerle kuşatıldı, çünkü onlar da Ipojuca yerlileriydi. Başkan hakim bu talebi reddetti ve 30 Ağustos 2010'da Kombeiro Kardeşler nihayet davalarına başlamak üzere Ipojuca Adliyesine getirildi.

Çoğu Marcelo ve Valfrido'nun masumiyetine inanan, Maria ve Tarsila'nın akrabalarının yuhalanmasına neden olan birçok kişi dava salonuna katıldı, ancak Maria'nın annesi onlarla hemfikirdi ve açık mahkemede iki sanığın kızını öldürmediğine inandığını yineledi. İkilinin akrabaları ve destekçileri de adliyenin dışında protestolar ve gösteriler düzenledi.

İlk olarak, Kombeiro Kardeşleri tanımlayan baş şahidin güvenilirliği sorgulandı. O zamanlardaki aydınlatma koşulları ve bulunduğu mesafenin altında, minibüsün sürücülerini Marcelo ve Valfrido olarak doğru bir şekilde tanımlamanın hiçbir yolu olmadığı iddia edildi. Aslında, gerçekten o zaman bulunduğu yerde duruyorsa, polise herhangi bir dereceye kadar olumlu bir tanımlama sağlamasının tamamen imkansız olacağı savunuldu. Çeşitli polis memurları da çağrıldı ve yemin altında mahkemeye o sırada kimin minibüsü kullandığını belirleyemediklerini söyledi.

Bu belirtildiğinde hikayesini değiştirdi. Bu şahit, polisin ilk etapta Kombeiro Kardeşlerinden şüphelenmesinin tek nedeniydi ve şimdi mahkemeye ve en önemlisi jüriye onları görmediğini söylüyordu. O günkü duruşmanın sona ermesinden sonra, savcının sarhoş bir halde ve sadece bir "tank üstü ve şort" ile şahidin evine geldiği ve yalancı şahadetten suçlanma tehdidi altında ifadesini değiştirmesi için baskı yapmaya çalıştığı iddia edildi.

Savunmalarından bahsetmişken, Marcele ve Valfrido'nun savunma avukatı, taraflarına geçmeden önce bu davada yardımcı savcıydı. Bu, daha fazla söylentiye ve belki de masum olduklarına dair spekülasyonlara yol açtı. Ve bu savunma yakında sunulan tüm fiziksel kanıtlara şüphe eklemeye başlayacaktı.

Minibüslerinde bulunan saç telleri, Maria'ya veya Tarsila'ya ait olup olmadığını belirlemek için hiçbir zaman DNA testine veya herhangi bir teste tabi tutulmadı ve minibüs kamu ulaşımı için kullanıldığı ve birçok kişinin içinde bulunduğu düşünüldüğünde, herhangi birine ait olabileceği ve doğal olarak düşmüş olabileceği belirtildi.

Savunma, olay yerinde bulunan şeker ambalajlarının, naylonun ve jiletlerin ikisine ait olduğundan şüphe etti; bu kadar zahmete girdikten sonra geride bırakılacak çok suçlayıcı deliller olacağını düşünüyorlardı. Ayrıca, olay yerinde bulunup bulunmadıklarından veya olabileceklerinden bile şüphe ettiler, çünkü cesetleri keşfetmek on gün sürdü, bu nedenle rüzgar, yağmur veya hayvan aktivitesi bu eşyaları farklı bir konuma taşımalıydı.

Garip bir şekilde, yerinde bulunan eşyaların olay yeri fotoğrafları veya şeker kamışı tarlasında nerede bulunduklarına dair hiçbir belge yok. Onların tek resmi fotoğrafları, olaydan sonra olay yerinden uzakta bir masanın üzerine serildikleri zamandı. Birçok kişi için çok şüpheli gelen bir şey. Ve polis bu eşyaları şeker kamışı tarlasında bulmuş olsa bile, daha önce de belirtildiği gibi, polis olay yerini mühürlemeyi başaramadı, bu nedenle olay yerini görmeye gelen çok sayıda sivil tarafından atılmış olabilirler.

Eşyaların, yerinde olduklarına dair herhangi bir fotoğraf kanıtı olmaması nedeniyle dikildiği tahmin edilirken, savunma gerçekte minibüste bulunmuş olsalar bile, aynı açıklamanın burada da saç tellerini ortadan kaldırmak için kullanıldığını savundu. Birçok insan minibüsü ulaşım için kullandığı için, eşyalar herkes tarafından bırakılmış olabilir.

Gözlükler de sorgulandı; oldukça suçlayıcı olmalıydılar, ancak bu kanıt bile saldırıya uğradı. Marcelo'nun kız arkadaşına göre, bunlar Valfrido'nun karısından bir hediyeydi. Polis ve savcı da gözlüklerin Tarsila'nın taktığı gözlük olduğunu kanıtlayamadı, bu yüzden savunma bunların sadece benzer görünümlü bir model olabileceğini savundu. Ancak savcılığa biraz zemin sağlamak için, Marcelo'nun oğluna gözlüklerden kurtulmasını söylediği bir kayıt vardı, ancak savunma polisin bu konuşmayı yasadışı olarak kaydettiğini ve delil olarak kabul edilemez olduğunu savundu.

Şimdi, olay yerinde, polis ve savcılık tarafından öne sürülen anlatım tam olarak uyuşmuyordu. Atış açısı ve olay yerinde bulunan kan miktarına dayanarak, Maria herhangi bir mermi ateşlenmeden önce öldü ve muhtemelen tetikçi yukarıdan aşağıya doğru ateş ederken yerde yatıyordu.

1 Eylül'de dava sırasında beklenmedik bir olay meydana geldi ve davayı daha da geciktirdi. Üç ayrı jüri üyesi aynı anda tansiyon problemi yaşadı, bu da tıbbi yardım almaları için üçünün de mahkemeden çıkarılmasına neden oldu. Bu, zaten yaşananlardan daha fazla gecikmeye neden oldu.

4 Eylül 2010'da jüri kararıyla geri döndü. Maria Eduarda Dourado Lacerda ve Tarsila Gusmão Vieira de Melo'nun cinayetlerinde Marcelo José de Lira ve Valfrido Lira da Silva'yı beraat ettirmek için 4-3 oy kullandılar. Brezilya'daki jüri kararları oybirliğiyle değil, çoğunluk kararı esasına dayandığı için ikisi de serbest bırakıldı ve yasal olarak beraat ettirildi.

Karar açıklandıktan sonra, bir jüri üyesinin iki sanığa, "Size her şeyin yoluna gireceğini söylemiştim" diye bağırdığı görüldü. Ayrıca dava bittikten sonra ikisiyle de kutlama yaparken de görüldüler. Bu jüri üyesi yalnız değildi. Karar açıklandıktan sonra mahkeme kutlama ve alkışlarla patladı.

Jürinin tarafsızlığına dair şüphelerle, savcılık ve Tarsila'nın ailesi Pernambuco Adalet Mahkemesine itiraz ederken, Maria'nın ailesi itiraz etmedi. Bu sefer hiçbir jüri yer almadı. 10 Mart 2015'te itirazı kabul ettiler. 21 Ekim 2015'te Marcelo, değiştirilmiş ve çalıntı bir araç kullandığı için Ipojuca'da bir kez daha tutuklandı. Uzun süre tutulmadı ve hızla serbest bırakıldı.

Son olarak, savcı üçüncü kez Yüksek Adalet Mahkemesine itiraz etti. 27 Kasım 2018'de onlar da beraatı onaylamayı kabul etti. Ve bununla birlikte dava kapatıldı ve savcılığın takip edebileceği başka yol kalmadı. Yüksek Mahkeme kararını verdikten sonra, Kombeiro Kardeşlerin avukatı 1 milyon Real tazminat için devlete dava açacaklarını açıkladı.

Bundan sonra, kurbanların aileleri çoğunlukla kamuoyunun gözünden kayboldu. Tarsila'nın babası Marcelo ve Valfrido'nun suçlu olduğuna olan inancına sadık kaldı, ancak dava sonrasında yorum yapmayı reddetti. Bu arada, Tarsila'nın annesi Brezilya'yı terk etti ve ısrarcı muhabirlerden kaçınmak için Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındı. Maria'nın babası, davalar bile bitmeden 2012 Ekim'inde vefat etti, Marcelo ve Valfrido'nun masumiyetinde duran annesi ise daha fazla yorum yapmak için ulaşılamadı.

Marcelo medyadan uzak özel bir yaşam sürdürürken, 2023 yılında yazılan bir makalede Valfrido'nun şu anda sahte belge kullandığı için hapiste olduğu belirtiliyor.

Mayıs 2023'te vaka için zamanaşımı süresi doldu. Katil kim olursa olsun, Kombeiro Kardeşler mi yoksa başkası mı, artık yargılanamıyorlar.

Kaynaklar

https://ne10.uol.com.br/canal/noticias/grande-recife/noticia/2010/08/28/familia-acredita-na-nova-versao-234328.php

https://www.perfilnews.com.br/2004/08/17/corpo-de-jovem-sera-exumado-hoje-em-pe/

https://ne10.uol.com.br/canal/noticias/grande-recife/noticia/2010/08/27/pai-encontra-corpos-de-estudantes-desaparecidas-234137.php

https://www.diariodepernambuco.com.br/noticia/vidaurbana/2023/05/caso-serrambi-completa-20-anos-e-nao-havera-punicao.html

https://g1.globo.com/google/amp/pe/pernambuco/noticia/2023/05/15/caso-serrambi-completa-20-anos-sem-solucao-e-com-processo-marcado-por-controversias-e-reviravoltas.ghtml

https://record.r7.com/doc-investigacao/novidades/crime-de-serrambi-e-o-tema-do-doc-investigacao-desta-segunda-feira-8-05042024/

https://jc.uol.com.br/colunas/ronda-jc/2021/05/12119079-caso-serrambi-assassinatos-de-tarsila-e-maria-eduarda-completam-18-anos.html

https://www.mixvale.com.br/2023/05/03/assassinato-de-duas-jovens-no-litoral-de-pernambuco-completa-20-anos-sem-punicao/amp/

https://bodegadenoticias.com.br/caso-serrambi-22-anos-de-um-crime-que-nao-teve-justica/

https://jc.uol.com.br/colunas/seguranca/2023/04/15449779-caso-serrambi-assassinatos-de-tarsila-e-maria-eduarda-completam-18-anos.html

https://tab.uol.com.br/noticias/redacao/2023/05/31/caso-serrambi-assassinato-de-duas-jovens-ha-20-anos-intriga-pe-ate-hoje.htm

https://ne10.uol.com.br/canal/noticias/grande-recife/noticia/2010/08/28/amigo-de-jovens-e-indiciado-234294.php

https://ricardoantunes.net/impunidade-e-misterio-marcam-20-anos-do-caso-serrambi/

https://jc.uol.com.br/colunas/seguranca/2023/04/15447523-caso-serrambi-20-anos-veja-detalhes-do-depoimento-da-testemunha-chave-que-fez-a-policia-achar-kombeiros.html

https://ne10.uol.com.br/canal/noticias/noticia/2005/06/16/amigos-das-adolescentes-foram-investigados-pela-policia-federal-84590.php

https://ne10.uol.com.br/canal/noticias/noticia/2005/06/16/policia-federal-confirma-que-kombeiros-mataram-tarsila-e-eduarda-84582.php

https://jc.uol.com.br/canal/cidades/geral/noticia/2018/12/20/caso-serrambi-kombeiros-devem-pedir-mais-de-r-1-milhao-em-indenizacao-366231.php

https://ne10.uol.com.br/canal/noticias/noticia/2004/11/18/pai-de-tarsila-gusmao-pede-indenizacao-por-danos-morais-71683.php

https://g1.globo.com/pe/pernambuco/noticia/2018/12/18/stj-mantem-absolvicao-de-kombeiros-acusados-de-matar-adolescentes-e-encerra-o-caso-serrambi.ghtml

https://jc.uol.com.br/colunas/seguranca/2023/04/15447550-caso-serrambi-20-anos-teses-mirabolantes-diz-juiza-sobre-mortes-de-tarsila-e-maria-eduarda.html

https://jc.uol.com.br/colunas/seguranca/2023/04/15447577-caso-serrambi-20-anos-nao-ha-provas-contra-marcelo-e-valfrido-afirma-defesa-dos-kombeiros.html

https://g1.globo.com/pernambuco/noticia/2015/10/kombeiro-do-caso-serrambi-e-preso-em-pe-por-adulteracao-de-veiculo.html

https://jc.uol.com.br/colunas/seguranca/2023/04/15447469-caso-serrambi-20-anos-mortes-de-maria-eduarda-dourado-e-tarsila-gusmao-ficam-sem-punicao.html

https://jc.uol.com.br/colunas/seguranca/2023/04/15449256-caso-serrambi-20-anos-saiba-como-vivem-os-kombeiros-que-foram-acusados-de-matar-maria-eduarda-dourado-e-tarsila-gusmao.html

https://www.alepe.pe.gov.br/2003/11/04/parlamentares-querem-novas-investigacoes-no-caso-serrambi/

https://www.df.cl/mercados/caso-serrano-postergan-audiencia-pero-condenan-a-ex-funcionario

https://tribunaonline.com.br/pernambuco/policia/assassinato-de-duas-jovens-no-litoral-de-pe-completa-20-anos-sem-pun