Bugün öğrendim ki: Antarktika'da tam zamanlı profesyonel bir itfaiye teşkilatı bulunmaktadır ve yaklaşık 46 personel görev yapmaktadır.
Antarktika kıtasında yangınla mücadele
Antarktika'da yangınla mücadele, Antarktika kıtasındaki yangınlarla mücadele etmek için tasarlanmış çeşitli kuruluşları ve prosedürleri kapsamaktadır. Antarktika'da yangınla mücadele, kıtanın zorlu koşulları, hizmet verilecek yerlerin uzaklığı ve yaşamı destekleyen barınakların imha edilmesinden korunmasının önemi nedeniyle karmaşıktır.
Koşullar ve hususlar
[değiştir]
Antarktika'da orman yangını olmasa da, yangın insan faaliyetleri için ciddi bir tehdit oluşturmaktadır. Antarktika dünyanın en rüzgarlı yeridir, bu nedenle genellikle herhangi bir alevi hızla körükleyebilecek kadar rüzgar vardır. Düşük sıcaklıklar nedeniyle, sıvı su genellikle büyük miktarlarda elde edilmesi zordur.[1]
Zorlu koşullar nedeniyle, barınak yaşamın bir gerekliliğidir ve barınakta yangından kaynaklanan önemli bir kayıp, üs sakinlerinin hayatta kalması için felaket olabilir ve üslerin dışarıdan yardımdan uzaklığıyla daha da kötüleşebilir. Bu nedenle, Antarktika'daki üsler genellikle aralarında önemli bir mesafe olan bir dizi ayrı binadan oluşarak yangının yıkımını azaltmak için tasarlanmıştır.[1]
Ayrıca, birçok Antarktika üssünde, üsse yakın ancak büyük bir yangının bile onları imha etmeyeceği kadar uzakta acil durum malzemeleri depolanmaktadır. Üs yanarsa, malzemelerin üs personeline yardım gelene kadar hayatta kalmaları için yeterli olması amaçlanmıştır.[1]
Antarktika İtfaiyesi
[değiştir]
Antarktika İtfaiyesi McMurdo İstasyonu'nda bulunmaktadır. Antarktika'daki tek tam zamanlı profesyonel itfaiye teşkilatıdır ve en büyük ve en donanımlısıdır.[2]
İdare, McMurdo'da İstasyon 1 ve İstasyon 2 olmak üzere iki itfaiye istasyonu işletmektedir. İstasyon 1, McMurdo'nun merkezinde yer almaktadır ve üssün kentsel merkezinde faaliyet göstermekte olup AFD'nin genel merkezidir. İstasyon 2, McMurdo Uluslararası Havaalanı'nda yer almaktadır ve istasyonun havaalanları olan Phoenix Havaalanı, Williams Alanı ve Buz Pisti'ne hizmet vermektedir.[3] 2017 itibariyle, İstasyon 1 filosu iki itfaiye arabası, bir su tankeri, bir ambulans, bir kurtarma aracı ve bir SCAT (Kendi Kendini İçeren Saldırı Aracı) yangın söndürme aracından oluşuyordu. İstasyon 2 filosu, pistleri çevreleyen daha derin kar örtüsünü idare etmek için tamamen paletli olan bir ambulans ve yedi ARFF (Uçak Kurtarma Yangın Söndürme) aracından oluşuyordu. İstasyon 2 araçları, mevcut uçuş aktivitesine bağlı olarak farklı havaalanlarına dağıtılmakta ve sevk edilmektedir.[4]
Antarktika yazı (Ekim-Şubat) boyunca, McMurdo'nun nüfusu en yüksek seviyesinde olup, orada 1.200 ila 1.400 kişi yaşamaktadır.[5] 2017 itibariyle bu dönemde, Antarktika İtfaiyesi, 21 itfaiyeci de dahil olmak üzere yaklaşık 46 kişilik bir kadroya sahiptir, diğer personel ise sevk görevlileri, teğmenler ve komuta kadrosudur. Kış aylarında (Şubat-Ağustos), McMurdo'nun yerleşik nüfusu 200'ün altına düşmekte ve Antarktika İtfaiyesi personeli on ikiye düşmektedir.[2]
Yangınlar ve yangın alarmına ek olarak, departman tıbbi çağrılar, tehlikeli madde dökülmeleri, koku araştırmaları, yardım, dalış acil durumları ve gerektiğinde diğer görevleri (gelen uçuşlar için pistlerden fokları ve penguenleri sürmek dahil) ele almaktadır. Departman sevk görevlileri, tüm üs dışı yürüyüş seyahatlerini ve aşırı hava koşullarında tüm üs dışı araç hareketlerini izler.[2][6]
En Güneydeki İtfaiye Teşkilatı
[değiştir]
En Güneydeki İtfaiye Teşkilatı, Amerikan Güney Kutbu İstasyonu'na hizmet vermektedir.[7]
Güney Kutbu İstasyonu'nda yangın söndürme uzun süredir, bir haftalık eğitim alan istasyon personeli tarafından görevlendirilen gönüllü bir itfaiye tugayı sorumluluğundaydı. Soğuk iklim nedeniyle, yangınları söndürmek için genellikle su yerine kuru kimyasallar kullanılır.[7][8]
Yirmi birinci yüzyılda, yaz ayları için İstasyon 3 olarak adlandırılan Antarktika İtfaiyesi'nden altı itfaiyeciden oluşan profesyonel bir birlik istasyona eklendi. Ekipmanları, her biri 500 pound (230 kg) kuru kimyasal ve 600 pound (270 kg) köpük içeren kızaklar üzerinde iki modülü çeken bir traktördür.[7]
Diğer itfaiye teşkilatları
[değiştir]
Vostok İstasyonu (Rusya), Scott Üssü (Yeni Zelanda) ve Terra Nova İstasyonu (İtalya) gibi Antarktika'daki diğer araştırma istasyonları, yarı zamanlı itfaiye tugayları tarafından korunmaktadır.[2]
Antarktika'daki yangınlar
[değiştir]
Antarktika'daki ilk bilinen yangın, 1898-1900 yılları arasındaki Britanya Güney Haçı Seferi sırasında, bir mumun bir kulübeye ateş vermesi ve neredeyse yakmasıyla meydana geldi ki bu sefer için felaket olurdu.[1][9]
Britanya Hope Bay İstasyonu 1948'de tamamen yanarak kül oldu. Üç personeliden ikisi öldü, tek kurtulan on altı gün boyunca çadırda yalnız yaşadıktan sonra kurtarıldı.[1]
3 Ağustos 1960'ta, güçlü rüzgarların etkilediği bir yangın, Sovyet Mirny İstasyonu'nu vurdu ve sekiz kişi öldü.[10][11] 21 Haziran 2020'de orada meydana gelen başka bir yangın birkaç laboratuvara zarar verdi, ancak kimse yaralanmadı.[12]
12 Nisan 1984'te, Arjantinli Almirante Brown Üssü lideri, kış kalmaktan kaçınmak için tüm üssü kasıtlı olarak yaktı. Yaralanma olmadı ve personel bir ABD Donanması gemisi tarafından tahliye edildi.[1]
25 Şubat 2012'de Brezilya'nın Comandante Ferraz Antarktika İstasyonu'ndaki Comandante Ferraz Antarktika İstasyonu yangını, istasyonun büyük bir bölümünü ve araştırmada kullanılan malzemeleri ve ekipmanları yok etti. İki kişi öldü, biri yaralandı.[13]
5 Ekim 2008'de, Rusya Progress İstasyonu'ndaki bir bina yandı, bir kişi öldü, iki kişi ağır yaralandı ve dış dünya ile radyo bağlantısı birkaç gün kesildi.[1][14]
Referanslar
[değiştir]