[hikaye] : İlk DM deneyimim birkaç oyuncu tarafından mahvoldu (aynı zamanda o zamanlar yeni olan DM'imi de mahvettiler)
Lisedeki kurduğum D&D kulübünün üyeleri için ilk kez Dungeon Master (DM) olarak görev yaptım. Bu, o yılın başlarında kurmuş olduğum bir kulüptü. Kulüpteki herkesin bir seans için DM olabileceği, genellikle tek seanslık (tek seanslık kalıp kalmayacağı ise meçhul olan) bir tür West Marches kampanyası yürütüyorduk. Kulübü yöneten öğretmen (kendisine Bay William diyelim) tarafından DM'lere verilen teşvik, oyuncularına verdikleri deneyim puanının (XP) iki katını karakterlerine verebilmeleridir; elbette bu, benim de dahil olmak üzere insanların DM olmasının tek sebebi değildi, ancak bazı üyeler tarafından kesinlikle suistimal edildi.
O yıl ikinci sınıf öğrencisiydim ve ayrıca ruhsal olarak iyi bir durumda değildim. Bu yüzden, o anki güvensizliğimi dengelemek için kurucu statümü, şeylerin sorumluluğunu üstlenme hakkımın kanıtı olarak görmek istedim, ancak bu, kulübe katılmış olanlardan bir kıdemli öğrenciyle (kendisine Peter diyelim) veya kulübe katılmış ve benim yaşımdaki kardeşiyle (kendisine James diyelim) pek iyi gitmedi. Peter'ın ilk DM seansından sonra hemen bağımlılık yaptı ve oldukça istikrarlı bir şekilde DM olmaya başladı; eğer bunu kulüp genelinde değil de sadece istediği insanlara bildirseydi sorun olmazdı; Bay William'a bile söylemedi. Bu, nadiren kullandığı bir karakterde inanılmaz miktarda XP biriktirdiği anlamına geliyordu. Sanırım Peter ayrıca James'in bir şekilde kendisine yetişmesini sağladı, ancak anı biraz bulanık olduğu için kesin olarak söyleyemem, ancak James'in de sorunlu olduğunu, ancak kardeşinden daha az olduğunu biliyorum.
Bundan önce, benim yaşıma daha yakın olan diğer birkaç üye için (biri de kardeşim) tek seanslık bir macera hazırlamış ve oynatmıştım ve teknik olarak ilk DM deneyimim olmasına rağmen birkaç aksaklığa rağmen eğlendik. Zamanımız yetmedi ve iki seanslık bir macera yapmaya zorlandık. Ne yazık ki, bundan sonra okul nedeniyle programlar çok karmaşık hale geldi ve aylar sonra tekrar oynayabildik. Programım sonunda açıldığında, iki seanslık macerayı bitirmek için daha fazla insanın katılmasına izin vermenin eğlenceli olacağını düşündüm. Unutmayın, bu macera 2-3 seviye karakterler için tasarlanmıştı.
Muhtemelen ilk alarm zili, Peter'in beni arayıp zorluğu artırmamı istemesi olmalıydı çünkü karakteri 6. seviyeydi ve (ve burada özetliyorum) 'daha düşük seviyede oynamanın eğlenceli olacağını düşünmediği' için. Aynı zamanda, önceki seansın oyuncularının da orada olmasını sağladım, ancak ikisi de hala 2-3. seviyelerindeydi. Ne yaparsam yapayım, kardeşimin ve önceki seansın diğer oyuncusunun hiçbir şey yapamayacağından endişelenmeye başladım; çünkü James ve Peter her şeyi onların şansı olmadan önce öldürecekti veya karşılaşmalar onların katkıları için çok güçlüydü. Karşılaşmaları güçlendirdim, ancak olan şu oldu ki yeterince güçlendirmedim, bu yüzden yine de çok çabuk öldüler, ama şimdi orijinal oyuncuların anlamlı bir etki yaratmaları için de çok güçlüydüler.
Ve üstüne tuz biber eklemek için, yaptığım kısa zindanı temizleyip maceranın kilit NPC'sinin istediği şeyi bulduktan sonra, onu geri götürüp ödülü almak yerine, Peter ve James onu öldürmeye çalıştılar. Elbette, bu benim DM perdesinin arkasındaki neredeyse ilk deneyimim olduğu için, onun için bir istatistik bloğu hazırlamadım, bu yüzden ne yapacağımı tamamen bilmiyordum. Kaç-savaş-don tepkim olayları rayına oturtmaya çalışmak oldu, ancak Peter ve James umursamadı, NPC'yi öldürmeye devam ettiler. Sonunda bir şekilde işleri yoluna koymayı başardım, ancak çok karmaşıktı.
Sonunda, Peter'ın aşırı XP'si ve Bay William'a haber vermeden sürekli DM olması sorunu, seansınızı kulüp aracılığıyla planlamadığınız ve herkesin olacağını bilmediği sürece çift XP alamayacağınız bir çözüme yol açtı.
Ertesi yıl, West Marches kampanyasını sürdürmedik. Aslında, ikinci sınıftayken neredeyse hiç oynamadık; o yıl sadece toplam 3 seans oldu. Ama bir sonraki yıl, son sınıftayken, takip edeceğimiz gerçek bir format belirledik ve istikrarlı bir şekilde oynamaya başladık. Hatta o tek seanslık macerayı tekrar çalıştırdım, bu sefer daha hazır ve daha deneyimli olarak ve katlanarak daha iyi gitti (yine de iki seanslık oldu).
Sonuç olarak, durumu sevmesem de ve Peter ve James'in hala D&D oynuyorlarsa geliştiklerini umsam da, onların için DM yapmaktan öğrendiğim derslerden memnunum; bu, DM yolculuğumda önemli bir ilk adımdı.