Bugün öğrendim ki: Michael Jackson'ın ölümünden 16 yıl sonra, mirasının 2024 yılında müzik kataloğu anlaşmalarından elde ettiği 600 milyon doların, Taylor Swift dahil yaşayan herhangi bir ünlüden daha fazla olduğu ortaya çıktı
Amerikalı şarkıcı (1958–2009)
"Popun Kralı" buraya yönlendirir. Diğer kullanımlar için bkz. Popun Kralı (anlam ayrımı) ve Michael Jackson (anlam ayrımı).
Michael Joseph Jackson (29 Ağustos 1958 – 25 Haziran 2009), Amerikalı şarkıcı, söz yazarı, dansçı ve hayırseverdi. "Popun Kralı" olarak anılan Jackson, 20. yüzyılın en kültürel olarak önemli figürlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Dört on yıl süren kariyeri boyunca, müzik başarıları Amerika'da ırk bariyerlerini kırdı ve onu dünya çapında baskın bir figür haline getirdi. Şarkıları, sahne şovları ve modasıyla popüler müzikteki sanatçılar için görsel performansı yaygınlaştırarak, moonwalk, robot ve anti-yerçekimi eğimi gibi sokak dans hareketlerini icat etti. Jackson, övgüsü ve rekorları nedeniyle sık sık tüm zamanların en büyük sanatçısı olarak kabul edilir.[1]
Jackson ailesinin sekizinci çocuğu olan Michael, altı yaşında Jackson 5'in (daha sonra Jacksons olarak bilinen) baş vokalisti olarak kamuoyu önüne çıktı; Jackson 5, Motown'ın en başarılı gruplarından biriydi. Solo sanatçı olarak atılımını, disko tarzındaki Off the Wall (1979) albümüyle yaptı. Jackson, tarihin en çok satan albümü olan Thriller (1982) ile eşi benzeri görülmemiş küresel başarıya ulaştı. Başlık parçası, "Beat It" ve "Billie Jean" için kısa film tarzındaki müzik videoları, MTV'yi popülerleştirdi ve müzik videolarını bir sanat formu olarak yeniden tanımladı. Bunu, beş ABD Billboard Hot 100 bir numaralı şarkı üreten ilk albüm olan Bad (1987) izledi: "I Just Can't Stop Loving You", "Bad", "The Way You Make Me Feel", "Man in the Mirror" ve "Dirty Diana". Dangerous (1991) ve HIStory (1995) sosyal temaları keşfederken, Invincible (2001) kişisel temalara değindi.
1980'lerin sonlarından itibaren Jackson, değişen görünümü, ilişkileri, davranışları ve yaşam tarzı nedeniyle tartışma ve spekülasyon konusu oldu. 1993 yılında bir aile dostunun çocuğuna cinsel istismarda bulunmakla suçlandı. 2005 yılında Jackson, daha fazla çocuk cinsel istismarı iddiaları ve diğer tüm suçlamalardan yargılandı ve beraat etti. Bir dizi geri dönüş konseri için hazırlık yaparken, 2009 yılında kişisel doktoru Conrad Murray tarafından verilen propofol aşırı dozundan öldü. Murray, 2011 yılında taksirli adam öldürme suçundan mahkum edildi. Jackson'ın ölümü dünya çapında tepkilere yol açtı, internet trafiğinde benzeri görülmemiş artışlar ve müzik satışlarında bir sıçrama yarattı. Los Angeles'taki Staples Center'da düzenlenen televizyondan yayınlanan anma töreninin 2,5 milyardan fazla kişi tarafından izlendiği tahmin ediliyor.
Jackson, dünya çapında tahmini 500 milyondan fazla kayıt satışıyla tüm zamanların en çok satan müzik sanatçılarından biridir.[nb 1] En çok Billboard Hot 100 bir numaralı şarkıya (13) sahip dördüncü sanatçıdır ve listede beş farklı on yılda ilk ona giren bir şarkıya sahip ilk sanatçıdır. Jackson, Rock and Roll Onur Listesi'ne (iki kez), Ulusal Rhythm & Blues Onur Listesi'ne, Vokal Grubu Onur Listesi'ne, Şarkı Yazarları Onur Listesi'ne ve Dans Onur Listesi'ne (ünvan alan tek kayıt sanatçısı) girmiştir. Popüler müzikte en çok ödül alan sanatçılardan biri olan ödülleri arasında 13 Grammy Ödülü, Grammy Efsane Ödülü ve Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü; 26 Amerikan Müzik Ödülü; 12 Dünya Müzik Ödülü; altı Brit Ödülü ve üç başkanlık onuru bulunmaktadır. Hayırsever olarak Jackson, hayatı boyunca yaklaşık 500 milyon dolar hayır kurumlarına bağışladı. 2024 yılında müzik kataloğunun yarısı Sony'ye 600 milyon dolara satıldı; bu, tarihte tek bir sanatçı için yapılan en büyük müzik satın alımıydı.
Hayat ve kariyer
Erken yaşam ve Jackson 5 (1958–1975)
Michael Joseph Jackson[4][5], 29 Ağustos 1958'de Gary, Indiana'da doğdu.[6][7] Jackson ailesinin on çocuğundan sekizincisi olan Jackson, Jackson Street'teki iki yatak odalı bir evde yaşayan işçi sınıfından Afro-Amerikan bir ailede büyüdü. Annesi Katherine Jackson (evlilik öncesi soyadı Scruse), klarnet, viyolonsel ve piyano çalıyordu, country ve western sanatçısı olmayı hayal ediyordu ve Sears'ta yarı zamanlı çalışıyordu. Yehova Şahidiydi.[11] Babası Joe Jackson, eski bir boksör, US Steel'de vinç operatörü ve yerel rhythm and blues grubu Falcons'ın gitaristiydi.[12] Joe'nun büyük büyükbabası July "Jack" Gale, ABD Ordusu izcisiydi; aile efsanesine göre aynı zamanda yerli Amerikalı bir şamandi. Michael üç kız kardeşle (Rebbie, La Toya ve Janet) ve beş erkek kardeşle (Jackie, Tito, Jermaine, Marlon ve Randy) büyüdü.[12] Altıncı erkek kardeşi Marlon'ın ikizi Brandon, doğumundan kısa bir süre sonra öldü.[15]
1964 yılında Michael ve Marlon, babalarının kurduğu ve Jackie, Tito ve Jermaine'in de yer aldığı Jackson Brothers grubuna conga ve tef çalan yardımcı müzisyenler olarak katıldı.[16][17] Michael, babasının provalar sırasında ona fiziksel ve duygusal olarak kötü davrandığını söyledi; Joe'nun genellikle elinde kemer ile bir sandalyeye oturup, yapılan hataları cezalandırmaya hazır olduğunu hatırladı.[11] Joe, Michael'ı düzenli olarak dövdüğünü kabul etti.[19] Jackie, Tito, Jermaine ve Marlon, babalarının kötüleyici davrandığını reddetti ve daha küçük olduğu için Michael üzerinde daha derin bir etki yaratan dayakların onları disipline ettiğini ve baştan savma işlerden uzak tuttuğunu söyledi.[20] Michael, gençliğinde yalnız ve izole olduğunu söyledi.
1965'in ilerleyen dönemlerinde Michael, Jermaine ile birlikte baş vokal almaya başladı ve grubun adı Jackson 5 olarak değiştirildi.[22] 1965 yılında grup bir yetenek yarışmasını kazandı; Michael, Robert Parker'ın 1965 tarihli "Barefootin'" şarkısının dansını sergiledi ve Temptations'ın "My Girl" şarkısını söyledi. 1966'dan 1968'e kadar Jacksons 5, Ortabatı'da turneye çıktı; Sam & Dave, O'Jays, Gladys Knight ve Etta James gibi sanatçılar için açılış grubu olarak bilinen bir dizi siyahi kulübünde sık sık çaldılar. Jackson 5 ayrıca striptiz gösterilerinin yapıldığı kulüplerde ve kokteyl salonlarında, yerel salonlarda ve lise danslarında da performans sergiledi.[25] Ağustos 1967'de Doğu Yakası turundayken Harlem'deki Apollo Tiyatrosu'nda haftalık amatör gece konserini kazandılar.
Jackson 5, Gary'deki bir plak şirketi olan Steeltown Records için birkaç şarkı kaydetti; ilk single'ları "Big Boy", 1968'de yayınlandı. Bobby Taylor & the Vancouvers'tan Bobby Taylor, 1968'de Chicago'daki Regal Tiyatrosu'nda Taylor için açılış yaptıktan sonra Jackson 5'i Motown'a getirdi. Taylor, "Who's Lovin' You" versiyonu da dahil olmak üzere Motown'daki erken kayıtlarından bazılarını yapımcılığını üstlendi.[28] Motown ile sözleşme imzaladıktan sonra Jackson ailesi Los Angeles'a taşındı. 1969 yılında Motown yöneticileri, kısmen televizyondaki kariyerini güçlendirmek için Diana Ross'un Jackson 5'i halka tanıtacağına karar verdi; bu, Motown'ın "üretim hattının" son ürünü olarak kabul edildi.[30] Jackson 5, 1969'da Miss Black America yarışmasında "It's Your Thing" şarkısının bir cover'ını seslendirerek ilk televizyon görünümünü yaptı.[31] Rolling Stone daha sonra genç Michael'ı "ezici müzikal yeteneklere" sahip "dahi" olarak nitelendirdi ve "hızla ana çekim merkezi ve baş vokal olarak ortaya çıktı" dedi.[32]
Ocak 1970'te "I Want You Back", ABD Billboard Hot 100 listesinde bir numaraya ulaşan ilk Jackson 5 şarkısı oldu; dört hafta boyunca orada kaldı. Motown ile birlikte üç single daha liste başı oldu: "ABC", "The Love You Save" ve "I'll Be There".[34] Mayıs 1971'de Jackson ailesi, Kaliforniya, Encino'da 2 dönümlük (0,81 hektar) bir arazi olan Hayvenhurst'te büyük bir eve taşındı. Bu dönemde Michael, çocuk sanatçıdan genç bir idole dönüştü. 1972 ve 1975 yılları arasında Motown ile dört solo stüdyo albümü çıkardı: Got to Be There (1972), Ben (1972), Music & Me (1973) ve Forever, Michael (1975).[37] İlk iki solo albümünün başlık parçaları olan "Got to Be There" ve "Ben" single'lar olarak iyi sattı, tıpkı Bobby Day'in "Rockin' Robin" şarkısının bir cover'ı gibi.
Michael, Jackson 5 ile bağlarını sürdürdü.[37] Jackson 5 daha sonra "siyah geçiş sanatçılarının çığır açan bir örneği" olarak tanımlandı.[39] Motown'ın onlara yaratıcı girdi sağlamayı reddetmesinden dolayı hayal kırıklığına uğradılar.[40] Jackson'ın Soul Train'de beşinci single'ları olan "Dancing Machine" performansı robot dansını popülerleştirdi.
Epic'e geçiş ve Off the Wall (1975–1981)
Jackson 5, 1975 yılında Motown'dan ayrıldı, Epic Records ile sözleşme imzaladı ve isimlerini Jacksons olarak değiştirdi.[43] Küçük kardeşleri Randy bu sıralarda gruba katıldı; Jermaine Motown'da kaldı ve solo kariyerine devam etti. Jacksons uluslararası turnelere devam etti ve 1976 ile 1984 yılları arasında altı albüm daha çıkardı. Bu dönemdeki grubun ana söz yazarı olan Michael, "Shake Your Body (Down to the Ground)" (1978), "This Place Hotel" (1980) ve "Can You Feel It" (1980) gibi şarkılar yazdı.[45]
1977 yılında Jackson, Diana Ross, Nipsey Russell ve Ted Ross ile birlikte Sidney Lumet'in yönettiği müzikal film The Wiz'de Korkuluk rolünü oynamak için New York City'ye taşındı.[46] Film gişede başarısız oldu. Filmin müziği daha sonra Jackson'ın üç solo albümünü yapımcılığını üstlenen Quincy Jones tarafından düzenlendi.[49] New York'taki zamanında Jackson, erken dönem hip hop'u dinlediği Studio 54 gece kulübüne sık sık gitti; bu, "Working Day and Night" gibi gelecekteki parçalardaki beatboxing'ini etkiledi.[50] 1978'de Jackson, burnundan memnun kalmadı ve rinoplasti yaptırmaya karar verdi.[51] Ameliyatlarını yapan Steven Hoefflin'e yönlendirildi.
Jackson'ın beşinci solo albümü ve ilk yetişkin albümü Off the Wall (1979), onu solo sanatçı olarak konumlandırdı ve gençliğinin sakız popundan daha karmaşık seslere geçiş yapmasına yardımcı oldu. ABD'de ilk 10'a giren dört şarkı üretti: "Off the Wall", "She's Out of My Life" ve liste başı olan single'lar "Don't Stop 'Til You Get Enough" ve "Rock with You".[53] Albüm ABD Billboard 200 listesinde üçüncü sıraya yükseldi ve dünya çapında 20 milyondan fazla sattı.[54] Ayrıca 1979'da "Don't Stop 'Til You Get Enough" ile En İyi Erkek R&B Vokal Performansı dalında Grammy Ödülü kazandı.[55] 1980'de Jackson, solo çalışmalarıyla üç Amerikan Müzik Ödülü kazandı: En Sevilen Soul/R&B Albümü, En Sevilen Soul/R&B Erkek Sanatçısı ve "Don't Stop 'Til You Get Enough" ile En Sevilen Soul/R&B Single.[56][57] 1981'de Jackson, En Sevilen Soul/R&B Albümü ve En Sevilen Soul/R&B Erkek Sanatçısı dalında Amerikan Müzik Ödülleri kazananı oldu.[58]
Jackson, Off the Wall'ın daha büyük bir etki yaratması gerektiğini düşündü ve bir sonraki çıkışıyla beklentilerin üzerinde olmaya kararlıydı. 1980 yılında müzik endüstrisinde en yüksek telif hakkı oranını (toptan albüm kârının %37'si) güvence altına aldı.
Thriller, Motown 25: Yesterday, Today, Forever ve Pepsi olayı (1982–1984)
Jackson, 1981'den 1983'e kadar Queen'in baş vokalisti Freddie Mercury ile "State of Shock", "Victory" ve "There Must Be More to Life Than This" şarkılarının demolarını kaydetti. Kayıtlar bir düet albümü için düşünülmüştü, ancak Queen'in menajeri Jim Beach'e göre, Jackson kayıt stüdyosuna bir lama getirdiğinde ilişki bozuldu[61] ve Jackson, Mercury'nin uyuşturucu kullanımından dolayı üzüldü.[62] "There Must Be More to Life Than This", 2014 yılında yayınlandı.[63] Jackson daha sonra Jacksons'ın Victory (1984) albümü için Mick Jagger ile "State of Shock"u kaydetti.[64]
1982 yılında Jackson, E.T. the Extra-Terrestrial filminin sesli kitabına "Someone in the Dark" şarkısını katkıda bulundu. Jackson'ın altıncı albümü Thriller, 1982'nin sonlarında yayınlandı.[65][66] 1983'te dünya çapında en çok satan albüm oldu[67] ve ABD'de[68] ve dünya çapında tüm zamanların en çok satan albümü oldu; tahmini 70 milyon kopya sattı.[69] Billboard 200 listesinin başında 37 hafta kaldı ve 80 hafta boyunca 200'ün ilk 10'unda yer aldı. "Billie Jean", "Beat It" ve "Wanna Be Startin' Somethin'" de dahil olmak üzere yedi Billboard Hot 100 ilk 10 single'ı üreten ilk albüm oldu.
25 Mart 1983'te Jackson, NBC televizyon özel programı Motown 25: Yesterday, Today, Forever için kardeşleriyle bir araya geldi. 16 Mayıs'ta yaklaşık 47 milyonluk izleyici kitlesine yayınlanan programda Jacksons ve diğer Motown yıldızları yer aldı.[71] Jackson'ın "Billie Jean"in solo performansı ona ilk Emmy Ödülü adaylığını kazandırdı.[72] Rhinestone ile süslenmiş bir eldiven giyen[73] Jackson, üç yıl önce Jeffrey Daniel'ın öğrettiği moonwalk dansını sergiledi ve bu dans onun repertuarındaki imza dansı haline geldi.[74] Jackson başlangıçta çok fazla televizyonda yer aldığına inanarak programa katılma davetiyesini reddetmişti. Ancak Motown kurucusu Berry Gordy'nin isteği üzerine, solo performans yapma fırsatı karşılığında performans sergiledi. Rolling Stone muhabiri Mikal Gilmore, performansı "olağanüstü" olarak nitelendirdi. Jackson'ın performansı Elvis Presley'in ve Beatles'ın The Ed Sullivan Show'daki görünümleriyle karşılaştırıldı. The New York Times'tan Anna Kisselgoff, dansın mükemmel zamanlama ve tekniğini övdü.[77] Gordy, performanstan "büyülediğini" anlattı.[78] British Vogue, Jackson'ı "moonwalk'a yeni bir anlam katan, yalnızlığı ve parlak eldivenleri ölümsüzleştiren bir moda öncüsü [...]" olarak nitelendirdi.[79] 26. Yıllık Grammy Ödülleri'nde Thriller sekiz ödül kazandı ve Jackson, E.T. the Extra-Terrestrial hikaye kitabı için bir ödül kazandı. Tek bir törende sekiz Grammy kazanmak, Santana grubu ile birlikte elinde tuttuğu bir rekor.[55] Jackson ve Quincy Jones, Yılın Yapımcısı (Klasik Olmayan) ödülünü kazandı. Thriller, Yılın Albümü'nü (Jackson albümün sanatçısı ve Jones ortak yapımcısı olarak) kazandı ve single, Jackson için En İyi Pop Vokal Performansı (Erkek) ödülünü kazandı. "Beat It", Yılın Kaydı ve En İyi Rock Vokal Performansı (Erkek) ödüllerini kazandı. "Billie Jean" iki Grammy ödülü kazandı: En İyi R&B Şarkısı ve En İyi R&B Vokal Performansı (Erkek), sırasıyla Jackson söz yazarı ve şarkıcı olarak.[55]
Thriller, albümdeki çalışması nedeniyle Bruce Swedien'i onurlandıran En İyi Ses Mühendisliği Kaydı (Klasik Olmayan) Grammy Ödülü'nü kazandı.[80] 11. Yıllık Amerikan Müzik Ödülleri'nde Jackson, sekiz ödül daha kazandı ve Liyakat Ödülü'nü kazanan en genç sanatçı oldu.[81] Ayrıca En Sevilen Erkek Sanatçı, En Sevilen Soul/R&B Sanatçısı ve En Sevilen Pop/Rock Sanatçısı ödüllerini kazandı. "Beat It", En Sevilen Soul/R&B Video, En Sevilen Pop/Rock Video ve En Sevilen Pop/Rock Single ödüllerini kazandı. Albüm, En Sevilen Soul/R&B Albümü ve En Sevilen Pop/Rock Albümü ödüllerini kazandı.[81][82] Thriller'ın, Jackson'ın bir grup zombiyle dans ettiği genişletilmiş müzik videosu Michael Jackson's Thriller'ın yayınlanmasının ardından satışları iki katına çıktı.[83][84]
Başarı, Jackson'ı küresel pop kültüründe baskın bir güç haline getirdi[84] ve albüm "ırksal bölünmeleri fethetti".[85] Jackson o dönemde müzik endüstrisinde en yüksek telif hakkı oranına sahipti, her satılan albüm için yaklaşık 2 dolar (2024'te 6 dolara denk) kazanıyordu ve rekor kıran karlar elde ediyordu. Mayıs 1984'te Jackson'ın model alınarak yapıldığı bebekler mağazalarda her biri 12 dolardan satılmaya başladı.[86] Aynı yıl, müzik videosu hakkında bir belgesel olan The Making of Michael Jackson's Thriller, En İyi Müzik Videosu (Uzun Metraj) dalında Grammy kazandı.[55] Time, Jackson'ın o zamanki etkisini "rekorların, radyonun, rock videolarının yıldızı. Müzik işletmesi için tek başına bir kurtarma ekibi. On yılın ritmini belirleyen bir söz yazarı. Sokaktaki en şık ayaklara sahip bir dansçı. Tüm zevk, stil ve renk sınırlarını aşan bir şarkıcı." olarak tanımladı.[86] The New York Times, "pop müzik dünyasında Michael Jackson ve diğer herkes var" diye yazdı.[87]
Kasım 1983'te Jackson ve kardeşleri, bir ünlü onayı için rekor kıran (2024'te 15,8 milyon dolara denk) 5 milyon dolarlık bir promosyon anlaşmasıyla PepsiCo ile ortaklık kurdu.[88] 1983'ten 1984'e kadar ABD'de yayınlanan ve "Yeni Nesil" temasını başlatan ilk Pepsi kampanyası, tur sponsorluğu, halkla ilişkiler etkinlikleri ve mağaza içi teşhirleri içeriyordu. Jackson reklamın oluşturulmasına yardımcı oldu ve şarkısının yeniden düzenlenmiş sözleriyle "Billie Jean"i jingle olarak kullanmayı önerdi.[88]
27 Ocak 1984'te Michael ve Jacksons'ın diğer üyeleri, Los Angeles'taki Shrine Auditorium'da BBDO reklam ajansı yöneticisi Phil Dusenberry[89] ve Pepsi'nin Dünya Çapında Yaratıcı Direktörü Alan Pottasch gözetiminde bir Pepsi reklamı çekti. Hayranlarla dolu bir kalabalığın önünde simüle edilmiş bir konser sırasında, piroteknik kazayla Jackson'ın saçını tutuşturdu ve kafatasında ikinci derece yanıklar oluşturdu. Jackson, izleri gizlemek için tedavi gördü ve kısa süre sonra üçüncü rinoplastisini yaptırdı.[90] Pepsi mahkeme dışında anlaşmaya vardı ve Jackson 1,5 milyon dolarlık (2024'te 4,5 milyon dolara denk) tazminatı Kaliforniya, Culver City'deki Brotman Tıp Merkezi'ne bağışladı; artık kapalı olan Michael Jackson Yanık Merkezi onun adına açıldı.[92] Jackson, 1980'lerin sonlarında Pepsi ile 10 milyon dolarlık (2024'te 27,7 milyon dolara denk) ikinci bir anlaşma imzaladı. İkinci kampanya 20 ülkeyi kapsadı ve Jackson'ın Bad albümüne ve 1987-1988 dünya turuna mali destek sağladı. Jackson, LA Gear, Suzuki ve Sony gibi diğer şirketlerle onay ve reklam anlaşmaları yaptı, ancak bunların hiçbiri Pepsi ile yaptığı anlaşmalar kadar önemli değildi.[88]
1984'ün Victory Turu, Jacksons'ı başlıkta taşıdı ve Jackson'ın yeni solo materyallerini iki milyondan fazla Amerikalıya sergiledi. Kardeşleriyle yaptığı son turdu.[93] Konserin bilet satışlarıyla ilgili tartışmaların ardından Jackson, gelirinden tahmini 3 ila 5 milyon dolarını hayır kurumlarına bağışladı.[94] Los Angeles'taki Dodger Stadyumu'ndaki Victory Turunun son konserinde Jackson, "Shake Your Body" sırasında Jacksons'dan ayrıldığını duyurdu.[95]
"We Are the World" ve diğer ticari faaliyetler (1985)
Lionel Richie ile birlikte Jackson, ABD ve Afrika'daki yoksullar için para toplayan hayırsever single "We Are the World"ü (1985) birlikte yazdı.[96][97] 63 milyon dolar (2024'te 184 milyon dolara denk)[97] kazandı ve 20 milyon kopya satışı ile tüm zamanların en çok satan single'larından biri oldu.[98] 1985'te Jackson ve Richie için Yılın Şarkısı da dahil olmak üzere dört Grammy Ödülü kazandı.[96] Jackson, Jones ve promotör Ken Kragen, şarkının yaratılmasındaki rolleri nedeniyle özel ödüller aldı.[96][99]
Jackson, 1980'lerin başlarında Paul McCartney ile işbirliği yaptı ve McCartney'nin diğer sanatçıların şarkılarının haklarına sahip olmanın yıllık 40 milyon dolar kazandırdığını öğrendi.[97] 1983 yılına gelindiğinde Jackson, diğerlerinin şarkılarının yayın haklarını satın almaya başlamıştı, ancak satın alımlarında dikkatliydi ve kendisine sunulan düzinelerce şarkıdan sadece birkaçına teklif veriyordu. Jackson'ın Sly Stone koleksiyonu da dahil olmak üzere müzik katalogları ve şarkı telif haklarının erken satın alımları arasında "Everyday People" (1968), Len Barry'nin "1-2-3"ü (1965) ve Dion DiMucci'nin "The Wanderer"ı (1961) ve "Runaround Sue" (1961) bulunuyordu. 1984 yılında Robert Holmes à Court, Beatles'ın malzemesinin çoğu da dahil olmak üzere yaklaşık 4.000 şarkının yayın haklarını içeren ATV Music Publishing kataloğunu sattığını duyurdu.[102] 1981 yılında McCartney'ye katalog 20 milyon sterlin (40 milyon dolar) (2024'te 138 milyon dolara denk)[97][103] karşılığında sunulmuştu. Jackson, 20 Kasım 1984'te 46 milyon dolarlık (2024'te 139 milyon dolara denk) bir teklifte bulundu.[102] Jackson ve McCartney ortak bir satın alma yapamadığında, McCartney Beatles'ın şarkılarının tek sahibi olmak istemedi ve kendi başına bir teklif sunmadı.[103] Jackson'ın acenteleri bir anlaşma sağlayamadı ve Mayıs 1985'te müzakerelere dört aydan fazla süren azami gayretli çalışma ve 1 milyon dolardan fazla harcamanın ardından son verdi.[102]
Haziran 1985'te Jackson ve Branca, Charles Koppelman ve Martin Bandier'in The Entertainment Company'sinin ATV Music'i 50 milyon dolara satın almak için geçici bir teklif verdiğini öğrendi; Ağustos başında Holmes à Court, Jackson ile temasa geçti ve görüşmeler yeniden başladı. Zaten azami gayreti tamamladığı için anlaşmayı daha hızlı kapatabileceği için Jackson'ın 47,5 milyon dolarlık (2024'te 139 milyon dolara denk) artırılmış teklifi kabul edildi.[102] Jackson, Channel Seven Perth Telethon'da boy göstereceği Avustralya'daki Holmes à Court'u ziyaret etmeyi kabul etti.[105] ATV Music'in satın alınması 10 Ağustos 1985'te tamamlandı.[97][102]
Artırılmış magazin spekülasyonu (1986–1987)
Jackson'ın gençliğinde ten rengi orta kahverengiydi, ancak 1980'lerin ortalarından itibaren giderek daha açıklaştı. Bu değişim, tenini beyazlattığı yönündeki spekülasyonlar da dahil olmak üzere geniş çapta medya kapsamına alındı. Dermatoloğu Arnold Klein, 1983 yılında Jackson'ın vitiligo[109] teşhisi koyduğunu söyledi; bu, cildin bazı bölgelerinin pigmentini kaybetmesiyle karakterize bir durumdur. Klein ayrıca Jackson'da diskoid lupus eritematozus tespit etti. O yıl Jackson'a lupus teşhisi koydu[109] ve 1986'da vitiligo teşhisi koydu.[110] Vitiligonun vücut üzerindeki ciddi etkileri psikolojik sıkıntıya neden olabilir. Jackson, hastalığın neden olduğu düzensiz renk lekelerini örtmek için açık renkli makyaj[111] ve muhtemelen cilt beyazlatıcı reçeteli kremler[112] kullandı. Kremler lekeleri pigmentsizleştirirdi ve makyaj uygulamasıyla çok soluk görünebilirdi. Jackson, bilerek tenini beyazlatmadığını ve vitiligosunu kontrol edemediğini söyledi ve ekledi: "İnsanlar kim olmak istemediğimi anlatan hikayeler uydurduğunda, bu bana zarar veriyor."[114] Klein ve Klein'in asistanı Debbie Rowe ile arkadaş oldu. Rowe daha sonra Jackson'ın ikinci eşi ve ilk iki çocuğunun annesi oldu.[115]
1988 tarihli otobiyografisinde ve 1993 tarihli bir röportajında Jackson, iki rinoplasti ameliyatı ve bir çene ameliyatı geçirdiğini, ancak bundan fazlasını geçirmediğini söyledi. Dansçı bir vücuda sahip olmak için diyetini değiştirdiği için 1980'lerin başında kilo verdiğini söyledi. Tanıklar, sık sık başının döndüğünü ve anoreksiya nervoza geçirdiğini tahmin etti. Kilo kaybı dönemleri, hayatının ilerleyen dönemlerinde tekrarlayan bir sorun haline geldi. Ölümünden sonra Jackson'ın annesi, vitiligosunu düzeltmek için ilk kez kozmetik prosedürlere başvurduğunu, çünkü "benekli bir inek" gibi görünmek istemediğini söyledi. İddia ettiği iki kozmetik ameliyatından daha fazlasını geçirdiğini ve bunlara bağımlı hale geldiğini tahmin etti.[118]
1986 yılında Jackson'ın yaşlanmayı yavaşlatmak için hiperbarik oksijen odasında uyuduğu bildirildi. Jackson hikayeyi reddetti,[119] ancak Jackson'ın (kendisine göre, kendisini içeren gelecek bir uzay operasından bir tanıtım fotoğrafıydı) The National Enquirer'a cam bir odada uyurken resmini sızdırdığı iddia edildi.[120] Ayrıca Jackson'ın sesinin yüksek kalması ve yüz kıllarının ince kalması için kadın hormonu iğneleri aldığı, Elizabeth Taylor'a evlenme teklif ettiği ve muhtemelen onun için bir tapınağı olduğu ve gözlerinde kozmetik ameliyat geçirdiği bildirildi. Jackson'ın menajeri Frank DiLeo, bunların hepsini reddetti, ancak Jackson'ın bir odaya sahip olması dışında. DiLeo ekledi: "İçinde uyuduğunu bilmiyorum. Onun yanlısı değilim. Ama Michael bunun muhtemelen onun için sağlıklı olduğunu düşünüyor. Biraz sağlık manyağı."[121]
Jackson evcil şempanzenesi Bubbles'ı Japonya'ya turneye götürdüğünde, medya Jackson'ı hayvanlarla arkadaş olan iddialı bir Disney çizgi film karakteri olarak gösterdi.[122] Ayrıca Jackson'ın Joseph Merrick'in ( "Fil Adam") kemiklerini satın almayı teklif ettiği de bildirildi. Haziran 1987'de Chicago Tribune, Jackson'ın sözcüsünün onun adına iskelet için Londra Hastanesi Tıp Koleji'ne 1 milyon dolar teklif verdiğini bildirdi. Kolej, iskeletin satışa sunulmadığını savundu. DiLeo, Jackson'ın Merrick'e "tamamen etik, tıbbi ve tarihsel öneminin farkındalığına dayalı" bir "derin ilgisi" olduğunu söyledi.[124]
Eylül 1986'da, oksijen odası hikayesini kullanarak, İngiliz tabloid The Sun, Jackson'ı Jackson'ın nefret etmeye başladığı "Wacko Jacko" olarak nitelendirdi.[5][125] The Atlantic, "Jacko" adının ırkçı çağrışımlar taşıdığını, 1820'lerin başlarında Westminster Pit'teki maymun dövüşlerinde kullanılan bir maymundan (Jacko Macacco) kaynaklandığını ve "Jacko"nun genel olarak maymunları ifade etmek için Cockney argosunda kullanıldığını belirtti.[126]
Jackson, 1986'dan Disneyland ve Epcot'ta ve daha sonra Tokyo Disneyland ve Euro Disneyland'da[127] gösterilen 17 dakikalık 30 milyon dolarlık 3B film Captain EO üzerinde George Lucas ve Francis Ford Coppola ile çalıştı. 1990'ların sonlarında çıkarıldıktan sonra, Jackson'ın ölümünden sonra birkaç yıl daha tema parkına geri döndü.[128]
Yehova Şahidi olan Jackson, gizlenmiş bir şekilde kapı kapı dolaşarak vaizlik yapardı.[129] 1987'de Ebony, Jackson'ın Yehova Şahitlerinden ayrıldığını bildirdi.[130] Katherine Jackson, bunun bazı Şahitlerin Michael'ın 1984'te bir Şahit yayınında kınadığı Thriller videosuna[132] şiddetle karşı çıkmış olmasından kaynaklanmış olabileceğini söyledi.[131] Eski üyeler genellikle aileleri tarafından dışlanırken, Jackson'ın annesi onunla iletişimde kaldı.[133] 2001 yılında Jackson, bir röportajcıya hala Yehova Şahidi olduğunu söyledi.[134]
Bad, otobiyografi ve Neverland (1987–1990)
Jackson'ın beş yıldır ilk albümü Bad (1987), endüstrinin başka bir büyük başarı beklemesiyle büyük bir beklentiyle karşılandı.[135] Beş ABD bir numaralı single üreten ilk albüm oldu: "I Just Can't Stop Loving You", "Bad", "The Way You Make Me Feel", "Man in the Mirror" ve "Dirty Diana". Başka bir şarkı olan "Smooth Criminal", yedinci sırada zirve yaptı.[53] Bad, 1988'de En İyi Ses Mühendisliği Kaydı - Klasik Olmayan ve 1990'da "Leave Me Alone" için En İyi Müzik Videosu, Kısa Form Grammy Ödülü'nü kazandı.[55][80] Jackson, Bad'in beş bir numaralı single üretmesinin, 25 ülkede liste başı olmasının ve 1987 ve 1988'de dünya çapında en çok satan albüm olmasının ardından 1989'da Amerikan Müzik Ödülleri'nde Başarı Ödülü kazandı.[136][137] Bad turu 12 Eylül 1987'den 27 Ocak 1989'a kadar sürdü. Japonya'da tur, 14 tam ev konserine sahipti ve yaklaşık 570.000 kişi çekti; bu, tek bir tur için önceki rekoru neredeyse üç katına çıkardı.[139] Wembley Stadyumu'ndaki yedi tam ev konserine katılan 504.000 kişi yeni bir Guinness Dünya Rekoru kırdı.[140] Bad, Jackson'ın baskın bir müzik gücü olarak statüsünü sağlamlaştırdı;[141] albüm dünya çapında 35 milyondan fazla kopya sattı ve bu da onu en çok satan albümler arasında yer almasını sağladı.[142][143][144][145][146]
1988 yılında Jackson, Stephen Davis ve Jacqueline Kennedy Onassis'in katkılarıyla otobiyografisi Moonwalk'u yayınladı.[147] 200.000 kopya sattı[148] ve The New York Times Çok Satanlar listesinde zirveye ulaştı.[149] Jackson çocukluğunu, Jackson 5'i ve babasından gördüğü istismarı ele aldı.