Bugün öğrendim ki: Kate Bush'un ilk turnesi 1979'da ilk iki albümünü tanıtmak için gerçekleşti, ardından 2014'e kadar bir daha turneye çıkmadı.
1979 Kate Bush konser turu
Hayat Turu Kate Bush tarafından düzenlenen turYerAvrupaİlişkili albümBaşlangıç tarihi2 Nisan 1979 (ısınma konseri)Bitiş tarihi13 Mayıs 1979Bölüm1Gösteri sayısı28Kate Bush konser kronolojisi
Hayat Turu
(1979)
Şafak Öncü
(2014)
Hayat Turu (aslında "Lionheart Turu" olarak biliniyordu ve resmi olarak Kate Bush Turu olarak da adlandırılıyordu)[a], İngiliz şarkıcı-şarkı yazarı ve müzisyen Kate Bush'un ilk konser turuydu. Nisan 1979'da başlayan tur altı haftadan biraz fazla sürdü. Tur, kostüm değişiklikleri sırasında mim, sihir ve okuma içermesiyle beğeni topladı. Gösteri, Bush'un ilk iki albümü olan The Kick Inside ve Lionheart'tan (her ikisi de 1978) 24 performans ve daha sonra Bush'un üçüncü albümü Never for Ever'da (1980) yer alacak "Violin" ve "Egypt" adlı yeni şarkıları içeriyordu.
Tur, yeni teknolojinin kullanımıyla ünlüdür; Bush şarkı söylerken dans etme kararlılığı nedeniyle sahne ses mühendisi Martin Fisher... (Gordon Paterson sahne mühendisiydi)...Shepperton Stüdyolarındaki provalar sırasında, tel bir elbise askısı (prototip için) kullanarak Kablosuz Kulaklık Mikrofonunun tüm yönlerini geliştirdi ve onu sahnede böyle bir cihazı kullanan ilk şarkıcı yaptı. Sahne düzenlemesi ayrıca arka ekran projeksiyonunu ve iki erkek dansçının eşlik etmesini içeriyordu. Tur, Bush'un aydınlatma mühendisi Bill Duffield'ın ölümüyle dikkat çekti; Londra gösterilerinden biri ona ithaf edildi.
Tur, çoğu tarihte biletlerin tükenmesi ve yüksek talep nedeniyle ek gösterilerin eklenmesiyle eleştirel ve ticari bir başarıydı. Kate Bush Kulübü üyelerine garantili bilet sağlandı. BBC, Kate Bush: On Tour adlı bir gösteri özel programı çekti. Belgesel, setin yapımını ve sahnelemeyi sergiledi ve Bush'un ne kadar dahil olduğunu ortaya koydu. 1979'da yayınlanan belgeselde tam performansların hiçbiri gösterilmedi. Konser, On Stage (1979) EP'si ve Live at Hammersmith Odeon (1981) ev videosu olmak üzere iki fiziksel yayın yarattı. Live at the Hammersmith Odeon daha sonra 1994 yılında yayınlanan belgeselin ses CD'sinin yanı sıra videoyu da içeren bir kutu seti olarak yeniden yayınlandı.
"Hayat Turu" adı, tamamlanmasından sonra ortaya atıldı, tüm tanıtım materyallerinde sadece Kate Bush Turu olarak anıldı. Ne EP ne de ev videosu bu adı belirtmiyor.
Arka plan ve yapım
[düzenle]
Bush, Fleetwood Mac için açılış grubu olma fırsatını geri çevirdikten sonra,[1] tur için yapım Aralık 1978'de başladı.[2] Bush'un gösterinin tasarımının, provaların ve performanslarının hemen hemen her yönünde yer aldığı söyleniyordu.[3] Gösteri, dansçılar Stewart Avon Arnold ve Gary Hurst ile işbirliği içinde Bush ve Anthony Van Laast tarafından koreograf edildi.[3] Turdan önceki sabahlar boyunca The Place'te dans provaları yapıldı, ardından öğleden sonra Greenwich'te vokal ve grup provaları yapıldı.[3] Tüm personeli ve görsel-işitsel teknolojiyi içeren yapım provaları, 26 Mart'ta başlayıp 29 Mart 1978'de biten Londra'daki Rainbow Tiyatrosu'nda gerçekleşti.[3]
Tur, görsel projeksiyonlar, ses ve mikrofon teknolojisi ve anlatı hikayesi kullanımıyla yenilikçi olmasıyla biliniyordu.[3] Bush, turun diğer çağdaş rock müzisyenlerinin performanslarıyla tezat oluşturacak tiyatral bir deneyim sunmayı amaçladı[4] ve "müzik, dans, şiir, mim, burlesk, sihir ve tiyatroyu" birleştirmeyi amaçladı.[5] Performans, iki bis ile sonuçlanan dört bölüme ayrıldı ve on yedi kostüm değişikliği ve on üç sahne personeli içeriyordu.[2][3] Sihirbaz Simon Drake gösteri boyunca performans sergiledi.[5] Sahnenin kendisi ortasında geri çekilebilir bir rampa ile inşa edildi[4], üzerine slaytlar ve film görüntüleri yansıtılabilen "büyük kaburga şeklinde bir ekran - yumurtayı temsil etmek üzere tasarlanmış"[3][5]. Sekiz "follow spot" hareketli ışık, sahnedeki müzisyenleri ve performansçıları takip etti.[2] Turdan bu yana Bush, şarkı söylerken serbestçe hareket etmesini ve dans etmesini sağlayan kablosuz mikrofon kulaklığı kullanan ilk sanatçı olarak tanındı.[4] Kulaklık prototipi, bir askı ve radyo mikrofonu kullanarak tur sahne mühendisi Martin Fisher tarafından oluşturuldu, inşa edildi ve geliştirildi.[4][6] Sonuç olarak, turun her gecesi tükendi.[7]
Tur, 2 Nisan 1979'da Poole'da bir ısınma konserinin ardından 3 Nisan 1979'da Liverpool'daki Liverpool Empire'da açıldı.[2][8] Poole gösterisinin ardından, turun aydınlatma mühendisi Bill Duffield, konser mekanında bir sahne ve oturma yapısından düştükten sonra öldü.[2] 12 Mayıs 1979'daki son üç Londra tarihine ait ilk gösteri, Duffield'ın ailesi için hayır konseri olarak yapıldı ve değiştirilmiş bir set listesi ve Peter Gabriel ve Steve Harley'nin performanslarını içeriyordu.[3] Bush, Duffield'a ithaf edilen "Blow Away (For Bill)" şarkısını üçüncü stüdyo albümü Never for Ever'da (1980) yayınladı.[7] 1994 yılında Bush, tur nedeniyle yaşadığı fiziksel bitkinliği anlattı[6], bu yorumu 2011 yılında yineledi.[9] Bush, 2014'teki Şafak Öncü, Londra'daki Hammersmith Apollo'daki bir konser rezidansı olana kadar tekrar turneye çıkmadı.
Konser özeti
[düzenle]
Gösteri, balina şarkısının çalınmasıyla başladı, perde açılırken sahneyi ortaya çıkarmadan önce Bush'un gölgesi dans etmeye başlarken yansıtıldı.[4] Mavi bir tayt giymiş Bush, ilk şarkı olan "Moving"i söyledi. "The Saxophone Song" sırasında grubun saksafon oyuncusunun gölge projeksiyonu daha sonra kullanıldı. Ardından tiyatro, kırmızı ışıklar yanıp sönerken sahnedeki piyano kaldırılırken bir kalp atışı sesi ile doldu. Yumurtanın veya rahimin görünümünde tasarlanmış, kırmızı satenle kaplı büyük bir oval[3], sahneye getirildi ve Bush sahnede yuvarlanırken içinden "Room for the Life"ı söyledi. Uzun bir palto ve trilby şapka giymiş[3][10] Bush, "Them Heavy People"ı seslendirmek için iki erkek dansçı ile bir araya geldi. Ardından "The Man with the Child in His Eyes"ı çalmak için piyanoya geçti. Daha sonra grup henüz yayınlanmamış "Egypt"i çaldı, Bush Mısır kostümü giyerek sahnenin arkasından çıktı. Ardından "L'Amour Looks Something Like You"nun uzun bir giriş müziği karanlıkta çalındı, Bush siyah bir tayt ve kırmızı bir etek giymişti. Uzun bir aynanın önünde sahnenin ortasında dururken, uçan bir değnek ile sihirbaz ortaya çıktı. Bush, yarasa kanatları giymiş ve dev kemanlar olarak giyinen iki dansçısı tarafından alay edilen "Violin"u seslendirdi. Sahne kararırken Bush'un kardeşi John Carder Bush bir şiir okudu ve bu, Bush'un kendisiyle birlikte konuşmalı bir düetle sona erdi. Daha sonra piyanoda "The Kick Inside" performansı için bir spot ışığıyla aydınlatıldı. Üzerine siyah bir peçe örtüldü ve perdeler kapandı.
İkinci bölüm, perdeler açılıp Bush'un uzun siyah bir elbise giymiş, "In the Warm Room"u seslendirmek için piyanonun üstüne oturmasıyla başladı. Daha sonra "Fullhouse"u söylerken piyano çaldı, ardından grup, Bush'un sihirbazın şapkası ve kuyruğunu giymesi[11] ve dansçıları uzay adamı gibi giyindiği esnada "Strange Phenomena" için uzun bir giriş müziği çaldı. Sihirbaz daha sonra değneğiyle yeniden ortaya çıktı; sahnenin arkasına siyah bir bez tutarak yürüdü ve arkasında, peçe takmış olan Bush'u ortaya çıkardı. Müzik videosundaki rutini yeniden canlandırarak[11], "Hammer Horror"un canlı prova kaydına eşlik eden bir erkek dansçı ile dans etti[3], ardından bir ezgi başladı ve piyanoda "Kashka from Baghdad" başladı. Sahne, dansçıların meşalelerle aydınlattığı çitler de dahil olmak üzere bir sokak temasıyla donatılırken, seyircilere trafik gürültüsü verildi. Bir spot ışığı açıldı ve Bush ikinci bölümü kapatarak "Don't Push Your Foot on the Heartbrake"a şarkı söyledi ve dans etti.
Üçüncü bölüm, perde açılıp Bush'un şimdi mor bir elbise giymiş, bir iskele gibi yükseltilmiş rampanın kenarında "Wow"u seslendirmek için durmasıyla başladı. "Coffee Homeground", bir mahkum hücresi seti kurulurken başladı; Bush sahne ortasındaki bir sandalyede şarkı söyledi, duvarlardan ceset benzeri aksesuarlar düştü. "Symphony in Blue" (Erik Satie'nin "Gymnopédie 1"inin unsurlarını içeren)[3] çalınmaya başlarken Bush'un kardeşi başka bir konuşmalı şiir okudu. Şimdi deri ceketli mavi bir tayt giymiş olan Bush, bulutlu bir gökyüzünün görüntüleri yansıtılırken izleyicilere el sallarken performans sergiledi. Şimdi parti şeritleriyle kaplı olan Bush, sihirbazdan gelen yüzen bir şampanya kadehini geri çevirdi ve piyanoda "Feel It"i seslendirdi.[7] Şarkı sona ererken gök gürültüsü duyuldu ve Bush değişti; şimdi kanatlarla donanmış taytıyla sahneye çıktı, şarkının sonunda sahneden kaldırılarak "Kite"ı seslendirdi.[10] Bush daha sonra bir av tüfeği sallayarak Vahşi Batı kıyafetleri giymiş[10], "James and the Cold Gun"a şarkı söyleyip dans etti. Sahne kanatlarından çıkan dansçıları, şarkı sona erer ve perde kapanırken kurdeleleri ateş olarak kullanan Bush vurdu.[3]
Gösterinin ilk bisinde, Bush ve dansçıları sahneye bir paraşüt serilirken İkinci Dünya Savaşı bombardıman uçağı kıyafetleri giymiş olarak çıktı[3]. "Oh England My Lionheart"ı söylemek için oturdu ve perde tekrar kapandı. Perdeler kuru buz sisiyle kaplı ve orman arka planıyla kırmızı renkte aydınlatılmış sahneye tekrar açılmadan önce kısa bir ara verildi. "Wuthering Heights" müziği çalmaya başlarken, Bush sisin içinden sıçrayarak Emily Brontë'nin aynı adlı romanından Catherine Earnshaw'ın hayaleti olarak kostüm giymişti. Şarkının müzik videosundaki dans rutini yaptı, ardından rampanın tepesine geri çekildi, seyircilere el salladı ve perde kapanırken sahneden ayrıldı.
Eleştirel tepki
[düzenle]
Tur performanslarına verilen tepki ezici bir şekilde olumluydu.[3] The Guardian, 2010 yılında turun İngiliz eleştirilerinin neredeyse evrensel olarak "coşkulu" olduğunu belirtti.[3]
Gösteriyi "istisnai" olarak nitelendiren The Guardian'dan Robin Denselow, gösterinin "rock koreografisi ve mikrofon tasarımında yenilikçiliğini" övdü.[12] Ancak Denselow, Bush'un vokallerini eleştirerek Bush'un "tüyler ürpertici akrobatik bir sese" sahip olduğunu söyledi.[12] Melody Maker'daki bir eleştiri bununla aynı fikirde değildi, hem Bush'un alçak hem de yüksek sesli kayıtlarını övdü ve Bush'un "şarkılarının karmaşıklığını ve değişken mükemmelliğini ölçülemez bir şekilde artıran eşi benzeri görülmemiş görsel ve işitsel bir cazibe dizisi" yarattığını belirtti.[13] Melody Maker'dan başka bir eleştirmen, turun Birmingham'daki performansını "rock dünyasında şimdiye kadar karşılaşılan en muhteşem gösteri" olarak tanımladı.[3][10] Telegraph, Bush'u "şaşırtıcı derecede özgün bir sahne performansçısı" olarak tanımladı ve gösterinin set listesini "görünüşte yoğun prova ve teknoloji bilgisiyle dikkat çekici bir yeteneğin göz kamaştırıcı bir kanıtı" olarak övdü.[14]
Yayınlar ve kayıtlar
[düzenle]
BBC, turu takip eden bir belgesel çekti ve Kate Bush: On Tour başlıklı haber ve güncel olaylar televizyon programı Nationwide'ın parçası olarak yayınlandı. Özel program 31 Ağustos 1979'da BBC1'de gösterildi.[15] Tam performansların hiçbirini göstermemesine rağmen, Bush'un turdaki yerini tartışmasını ve dans ve grup provalarından görüntüler içerirken,[16] Rainbow Tiyatrosu'ndaki son provaların ve Liverpool'daki resmi açılış gecesinin görüntülerini gösterdi. Ayrıca "Hammer Horror" single'ının müzik videosunun gösterimini de içeriyordu. Mayıs 1980'de Alman izleyiciler için turun iki performansını takip eden Kate Bush in Concert başlıklı bir belgesel de Almanya'da yayınlandı.
Turdan iki fiziksel yayın çıktı. EMI Records, 31 Ağustos 1979'da "Them Heavy People", "Don't Push Your Foot on the Heartbrake", "James and the Cold Gun" ve "L'Amour Looks Something Like You" şarkılarının canlı performanslarını içeren genişletilmiş oyun (EP) On Stage'i yayınladı. EP, 10 numaraya kadar yükseldi ve İngiltere Single Listesinde dokuz hafta kaldı.[17] Parçalar, görünüşte 13 Mayıs 1979'da Hammersmith Odeon'da kaydedildi, ancak daha sonra o konserle ilgili ev videosunda yayınlananlardan belirgin şekilde farklıdırlar.
Konserin bazı bölümlerinin bir saatlik videosu, Keith McMillan tarafından yönetilen Live at Hammersmith Odeon adlı bir ev videosu olarak 1981'de yayınlandı.[7] Ayrıca 13 Mayıs 1979'da kaydedilen videoda, diğerleri teknik sorunlardan etkilendiği için sadece on iki performans yer aldı.[7] 1994 yılında, video, yayınlanan belgeselin ses CD'sinin yanı sıra videoyu da içeren bir kutu seti olarak yeniden yayınlandı.[7] Ne EP ne de ev videosu, turun tamamlanmasından sonra ortaya atılan "Hayat Turu" adından bahsetmiyor.[2]
Set listesi
[düzenle]
"Moving"
"The Saxophone Song"
"Room for the Life"
"Them Heavy People"
"The Man with the Child in His Eyes"
"Egypt"
"L'Amour Looks Something Like You"
"Violin"
"The Kick Inside"*
"In the Warm Room"
"Fullhouse" (Londra'daki Hammersmith Odeon tarihlerinde yapılmadı)
"Strange Phenomena"
"Hammer Horror" (canlı olarak yapılmadı)
"Kashka From Baghdad" ardından ezgi
"Don't Push Your Foot on the Heartbrake"
"Wow"
"Coffee Homeground" (uzatılmış enstrümantal girişle)
"In Search of Peter Pan"*
"Symphony in Blue" ("Gymnopédie 1"in unsurlarını içeriyor - Erik Satie)
"Feel It" (enstrümantal girişle)
"Kite"
"James and the Cold Gun"
"Oh England My Lionheart" **
"Wuthering Heights"**
* ardından John Carder Bush şiir okuma. ** Bisler.
Personel
[düzenle]
Konserlerde bulunan Kate Bush Turu programından uyarlanan krediler ve personel.[18][19]
Performansçılar
Ben Barson – sentezleyici, akustik gitar
Brian Bath – elektrik gitar, akustik mandolin, arka vokaller
Kate Bush – vokal, piyano, klavye
Paddy Bush – mandolin, arka vokaller, çeşitli enstrümanlar
Simon Drake – sihirbaz[5]
Glenys Groves – arka vokaller
Preston Heyman – Davul/Perküsyon
Kevin McAlea – piyano, klavye, saksafon, 12 telli gitar
Alan Murphy – elektrik gitar, düdükler
Del Palmer – bas gitar
Liz Pearson – arka vokaller
Yapım
Konsept, yapımcı, yönetmen – Kate Bush
Yapım tasarımı, sahne yönetimi – Dave Jackson
Sahne yönetimi – Nick Levitt
Sahne ekibi – Cliff Carter, Martin Prior, Gerry Raymond Barker, Andrew Bryant
Kostüm – Lisa Hayes
Kostüm asistanı – Hermione Brakspear
Koreografi – Anthony Van Laast
Görsel-işitseller
Ses mühendisliği – Gordon Patterson
Sahne ses mühendisi Martin Fisher
Projeksiyonlar – Ken Sutherland
Aydınlatma danışmanı – James Dann
Konuşma ve şiir – John Carder Bush
Fotoğrafçılık – Gered Mankowitz, Terry Walker, Hirchono
Tur yönetimi
Tanıtım – Lindsay Brown
Tur yönetimi – Richard Ames
Programlar – Kate Bush, Nicholas Wade, Nick Price
Tur grafikleri ve ürünleri – Paul Maxwell Ltd.
Tur koordinasyonu – Hilary Walker, John Carder Bush
Tarih (1979)[8][2][3] Şehir Ülke Mekan 2 Nisan[b] Poole İngiltere Poole Sanat Merkezi 3 Nisan Liverpool Liverpool Empire Tiyatrosu 4 Nisan Birmingham Birmingham Hippodromu 5 Nisan 6 Nisan Oxford Oxford Yeni Tiyatrosu 7 Nisan Southampton Gaumont Tiyatrosu 9 Nisan Bristol Bristol Hippodromu 10 Nisan Manchester Manchester Apollo 11 Nisan 12 Nisan Sunderland Sunderland Empire Tiyatrosu 13 Nisan Edinburgh İskoçya Usher Hall 16 Nisan Londra İngiltere Palladium 17 Nisan 18 Nisan 19 Nisan 20 Nisan 24 Nisan Stockholm İsveç Stockholm Konser Salonu 26 Nisan Kopenhag Danimarka Falkoner Tiyatrosu 28 Nisan Hamburg Batı Almanya Hamburg Kongre Merkezi 29 Nisan Amsterdam Hollanda Carré Tiyatrosu 2 Mayıs Stuttgart Batı Almanya Kongresszentrum Liederhalle 3 Mayıs Münih Circus Krone 4 Mayıs Köln Köln Gürzenich 6 Mayıs Paris Fransa Théâtre des Champs-Élysées 8 Mayıs Mannheim Batı Almanya Mannheimer Rosengarten 10 Mayıs Frankfurt Jahrhunderthalle 12 Mayıs[c] Londra İngiltere Hammersmith Odeon 13 Mayıs 14 Mayıs
Notlar
[düzenle]
Referanslar
[düzenle]
Daha fazla okuma
[düzenle]