[hikaye] : "normal" grup; süper kahraman oyunu; arc 1 sayı sıfır, cehennemden gelen test oyunu
Uzun zamandır anlatmak istediğim bir hikaye var, kısmen bugüne kadar yaşadığım en ilginç oyun korku hikayelerinden biri olduğu için, kısmen de bunun ne kadar benim suçum, ne kadar da bence oynadığım en kötü grup olan "iyi, normal insanlar" grubunun suçu olduğunu öğrenmek istediğim için. Bu durum garip bir şekilde, insanlara karşı çok daha az kapıcı olmaya başlamama veya hayatımdaki birçok saçmalığın farkına varmama neden oldu.
2010'ların başlarından ortalarına (2014 sonlarından 2015 başlarına kadar), eski grubum ilgi alanlarımdan uzaklaştığında yeni bir grup aradım. Pek çok "sorunlu arkadaşım"dan biri olan Stringfellow, California Koruma Birliği'ndeki (CCC) çalışmasının ardından kasabaya döndükten sonra gruba yeniden katılıyordu. Grubun yarısı, kötü bir oyuncu geçmişi ve kötü yaşam seçimlerinin yol açtığı hapis cezası ve kamu kurumunda geçirdiği süre nedeniyle dönüşüne karşıydı. Bu çatışma sonunda oyunu ve arkadaş grubumuzu mahvetti.
RPG'ler, masaüstü oyunları ve geek kültüründeki ilgili sosyal etkinlikler için en büyük (yaklaşık 1500 üyeli) olduğunu iddia eden bir Meetup grubuna katıldım. Başlangıçta iyi görünüyordu, ancak büyük üyeliğe rağmen neredeyse her etkinlikte aynı birkaç kişiyle karşılaştım.
İşte bu RPG oyununun ana kadrosu, gerektiğinde isimler değiştirilerek ve görünüş sırasına göre:
Ben: Bu grupla oynadığımda geç gençlerimde veya 20'li yaşlarımın başındaydım, hala kurnaz içe dönük bir inek, hafifçe "spektrumda", köpeklerden aşırı korkan (daha sonra önemli) ve Katolik inancından yeni çıkmış, çöken arkadaş/masaüstü RPG grubunun sonuçlarıyla başa çıkmaya çalışan biriydim.
Chris - diğer tür: Chris, bölge için tipik bir hipster havası veren uzun ve ince bir adamdı. Oyunların hepsini evinde düzenleyerek gruba liderlik ediyordu. Başlangıçta anlaştık, ancak politikalarımı ve inancımı soruşturduğunda ateizm onu rahatsız ettiği için durum kötüleşti. Chris, hayvan olduklarına inanan bir furry alt grubu olan diğer tür olarak tanımlandı; bu durum, yaygın hayvan sevgisi ve evcil hayvanlara "bölgesel nedenlerle" zarar verdiklerine dair raporlar nedeniyle normal furry'lerin onlardan kaçınmasına neden oluyordu. Yemeklerimi ve medyamı sık sık "dine karşı" diye reddetti. Dinini sormak bile tabu haline geldi; spiritüalist ve diğer tür olarak, bir şeyin saldırgan olup olmadığını ancak ifade edildiğinde tanımlayabiliyordu. İddialı bir PETA üyesi olmasına rağmen, etçildi, evde yemek için tavşan yetiştirdiği bir dolabı vardı ve eğitimsiz bir corgisine sahipti.
Jill - (sahte) müttefik: Chris'in kız arkadaşı Jill, normal görünüyordu ama odadaki en liberal kişiydi. O ve Chris, ister yatak odalarında özel olarak ister partilerde pasif olarak sık sık tartışıyorlardı. Masaüstü RPG kampanyaları için çeşitli bir gruba sahip olmaktan gurur duyuyordu, ancak hiçbiri geri dönmedi. Rahatsızlığını sorduğumda, bunu "Çok fazla iyi olmaya çalışıyor gibi hissettiler ve hiç denememeliydin" diyerek küçümseyici bir tavırla mazur gösterdi.
Profesör Tequila - alkolik özel eğitim İngilizce öğretmeni: Her partide farklı bir marka deneyerek birayı seven Latin Amerikalı bir öğretmendi. Çok sarhoş olduğunda hayatının parçaları ortaya çıktı: "bir sonraki büyük Amerikan romanını" yazmayı hayal etti ve ajansların dikkatini çekmek için özel eğitimi tercih etti. On yıllar sonra hayatından nefret etti, yayıncılıktan ilgi görmeyi başaramadı ve toplantılarımızda öğrencilerinin kötü İngilizcesiyle ilgili şakalar yaptı. Tek tutarlı renkli insan (PoC) olarak, Jill ondan tehdit edilmiş gibi görünmüyordu; sadece ırkçı olmadığını iddia etmek için bir PoC'ye ihtiyacı vardı.
Karen - Florida kadını: 30'lu yaşlarının ortalarında, promosyon ölçekli, hindistan cevizi kesimli, "üst sınıf iş gündelik" kıyafetler giydiği halde garip bir şekilde bakımsız giyimli ve "hayatımın müdürünü şimdi bul" diye bağıran genel bir egosu olan bir kadın hakkında ne diyebilirim! Onunla etkileşim kurmaktan hoşlanmadım. Kendini beğenmiş, hak sahibiydi ve saçma politik ve dini görüşler yayıyordu. Bir öğleden sonra aşı karşıtı, yaşam yanlısı, dindar ve ergen oğullarının vandalizm ve hırsızlık nedeniyle tacize uğramasından kolluk kuvvetlerini suçladığını, daha iyi davranırlarsa böyle bir şeyin olmayacağını savunarak öğrendim.
Konuk yıldızlar - diğer insanlar havayı atma partilerinden kurtuldu, bu yüzden göründükleri gibi ekleyeceğim.
Sıfırıncı Seans - Şampiyonlar Testi Bölüm 1
Bu ilk oyun için amaç, bağımsız çizgi roman yayıncısı Valiant'tan ilham alan bu yeni süper kahraman RPG'siyle kendimizi tanıştırmaktı. Oyun, D12 en yüksekten D4 en düşük olacak şekilde zar yüzleri ile temsil edilen temel tutumlar, beceriler ve güçleri içeren Fate ve BASH'in bir kombinasyonuna benziyordu. Fate yönü, anlatıyı değiştirebilen belirteçler şeklinde "kahraman puanları" tanıtıyor. Bu belirteçler müttefikler veya rakipler çağırabilir, başarısızlıkları tersine çevirebilir veya avantajınıza göre ortamı manipüle edebilir - temelde yaratıcı özgürlüğe izin verir. Ek olarak, geleneksel doğal başarısızlıklar ve kritiklerden, oyuncuların şanslı ve şanssız sayıları seçmesiyle ayrılıyor. Havuzunuzdaki herhangi bir zar bu sayılara düşerse, tam etkisini yaşarsınız.
Beş oyuncu grubuna (Tequila gelemediği için) karakter oluşturma veya önceden hazırlanmış karakterleri seçme seçeneği sundu. Aşağıdakileri yaptılar:
Bob inşaatta çalıştığı için ve yedek iş gömleklerinden birini giydiği için "Bob the builder" (Bob İnşaatçı). Kalın bir kırsal aksanı vardı ve ailesi dini nedenlerle asla denemesine izin vermediği için bu RPG şeyini denemek istiyordu. Kahraman "Terbo rad"ı, bir kazanın ardından garajına sürüklenmesi gereken ve paramediklerin zamanında yetişemeyeceğini bilen ekibi tarafından farklı motorlu araç parçalarını kullanarak insan ve makine karışımının en iyisi olması için yeniden inşa edilen bir şampiyon yarış arabası yarattı. Grubun tankı olacak şekilde hazırlanmıştı. Hız odaklı hasar verici ve taşımacıydı.
Chris, bir zamanlar bir çevre aktivisti olan ve kötü bir şirketin çöp alanı olarak kullandığı komünal bir bahçede nükleer atık ve gübre dolu bir çukura düşen bir bitki canavarı olan "Forest Avenger"ı (Orman İntisarçısı) yarattı. Salyangoz onun sonu olmak yerine onu, "kötü insanlardan doğayı geri almak" için sesini yükselttiği eko "özgürlük savaşçıları"yla birlikte bir ağaç adam olan "gövde"ye dönüştürdü. Tank ve alan etkisi hasar vericiydi.
Diğer yeni adama, o zamanlar izlediğim bir YouTube kanalına benzediği için "oyun profesörü" diyelim. Yerel kolej profesörlerinden biriydi, önceden hazırlanmış karakterlerden birini alıp onu daha çok Profesör X tipi olacak şekilde değiştirmeye karar verdi, hatta ona Profesör X adını vererek, çok parası olan ve "dünyayı nükleer savaşın dehşetinden kurtarmak" isteyen, hareketlilik scooterına bağlı kalmış bir medyum yarattı. Beceri maymunu ve zayıflatıcıydı.
Karen, göğüsleri büyük ama "entelektüel bir şekilde" olan, hasar verici ve zayıflatıcı olacak şekilde hazırlanmış, ancak grubun geri kalanının "dikkatini çalmaya çalıştığını" düşündüğü için bir problem yaşayan doğal bir "teknoloji ustası" olan önceden hazırlanmış bir karakteri oynadı. "Çoğu grup üyesi çok fazla teknoloji odaklı, tanrım, bir seferde bir tema, çocuklar" diyerek PDA'mın, sibernetik adamın ve engelli medyumun scooterının onun teknoloji büyücüsünü bastırdığını düşündü.
Ben, bir ninja ve bir hacker karışımı olan "NiNjak" adlı önceden hazırlanmış bir karakteri oynamak istedim; en azından onu oynadığım kadarıyla gizlenebiliyor, istihbarat toplayabiliyordu ve Batman'i bile kızartacak birçok alet ve edevata sahipti. Klasik duman bombaları ve yıldızlardan patlayıcı köpüğe ve birkaç dakika içinde herhangi bir şeye girebilen bir PDA'ya kadar. Beceri maymunu ve sızmacıydım.
Oyun, DM'nin Uzay Mayalarının silahlarını etkinleştirmesini önlemek için bizi bugün topladığını açıklamasıyla başlar. Uzaylılar imparatorluğun zirvesinde Dünya'ya gelir ve onları köle olarak kullanmak için kaçırırlar. Maya kölelerinin ataları isyan eder, uzaylıları yok eder, teknolojilerini alır ve "ana gezegene" geri döner ancak Maya imparatorluğunun uzun süre önce ortadan kalktığını, yerlerinde "sahtekârları" bulur. Şimdi gezegendeki her dünya liderinin kan kurbanını talep ediyorlar ve yeni imparatorluğa boyun eğecekler veya süper Maya ölüm lazerleri tarafından yok edilecekler.
Bu garip kan teknolojisiyle çalışan ölüm lazerleri...
Böylece, imparatorun uyuduğu yere gidip, herhangi bir gardiyandan kaçınacak veya onları alt edecek ve kötü uzay Maya imparatorunu Meksika'yı havaya uçurmadan veya "eski Maya kan tanrıları"na dayalı süper Jaguar Maya mekanik kıyafetini çağırmadan önce öldürmek için bir ölüm ekibi olarak bir araya geldik.
Mayaların ele geçirdiği eski bir otelde bulunduk. Bob, karakter olarak iyi bir Hristiyan olduğu ve gerekmedikçe kimseyi öldürmek zorunda kalmadığı için bir dikkat dağıtıcı yaratmamızı önerdi. Bu öneriye katıldım çünkü öldürmek alarmı çalabilirdi. Karen ve şunlar oldu:
C: Turbo Rad'e (Bob) hacker büyümü kullanıp sokak ortasında herkesin gözü önünde yürümesini ve sürekli yumruklarını atmasını sağlayacağım.
Ben: Ne?!
Bob: Bir daha söyler misin hanımefendi?
Jill (DM): Tamam, zar atın (normal bir tonda)
Ben, Bob ve Profesör bundan şok olduk, oyunun 5 dakikasında oyuncu vs. oyuncu (PVP) ve diğer tür veya kız arkadaşı bunun normalmiş gibi davranıyordu.
"Süper kahraman oyunu, oyuncu vs oyuncu (PVP) normaldir, ayrıca herhangi bir RPG oyunu, garip olmayı bırakın ve oyuna geri dönün." dedi diğer tür, kendini çevredeki çiçek demetleri gibi çiçekler yetiştirerek gizlice girmeye hazırlanırken.
Ben ve Oyun Profesörü en azından sibernetik adamın kendisini zorla hadım etmesini durdurmanın bir yolunu bulmaya çalıştık, mekanik adamlar bir adam dövüşü sırasında sibernetik adama katıldı. Mekanik adam operatörlerinin Bob'un kendi kendini imha edeceğini düşünmesini sağlayacak ve ben onu yeniden başlatmak için girecektim, ancak hareket etmeden önce Chris, "hem ninja'yı hem de sakatı yiyeceğim ve hepimizi gizlice içeri sokacağım" dedi.
Haklı bir "ne yani" bakışıyla ona baktık, o da biraz sıkılmış bir şekilde geri baktı ve "oyunu bir şekilde devam ettirmemiz gerekiyor ve ayrıca ben bir ağaç olduğum için boğulma riski altında değilsin" dedi, takım arkadaşlarımızdan birinin oyunun ilk 5 dakikasında yere düştüğü gerçeğini görmezden geliyordu.
Karen, bize "kırılgan" olmayı bırakıp "lanet olası oyunu oynamayı" söylediğinde, ağaç adamın içinde saklandı ve ağaç adam otele gizlice girerken Bob, her atışında kazanan ve içeri girdikten çok sonra da bunu sürdüren Karen'e karşı kurtarma girişimlerinde bulundu. Kontrolü yeniden ele geçirdiğinde, Mayalar göğsünü parçalamış ve mekanik kalbini eski Maya kan tanrılarına kurban etmişti.
Büyük kötü adamı (BKA) bulmak için kat kat araştırdık ve her düşmanı nasıl ortadan kaldırdığımızı anlattık. Bu, Profesör X sayesinde gardiyanları aklını karıştırmayı içeriyordu, ağaç adamın "insanoğlunun doğaya yaptığı şey" için kan özlemi duymasına rağmen... Ben güvenlik odasına gizlice girdim ve BKA'yı buldum, teknoloji kurnazını rahatsız ettim, o da mekanik adam operatörlerinin kafalarını ezmesini veya... birbirlerini kucaklayarak öldürmelerini yapmak yerine "karakter konseptini engellediğimi" düşündü. Ağaç adam, arılarının tüm hedeflere, geri kalan grup üyelerine ve (isteğe bağlı) rehinelere saldırması durumunda bonuslar alarak adamı sokmak için arılar çağırdı; hepsi bir arı bulutu içinde öldü. Daha sonra, bunların birincil hedef olmadığını iddia ederek onları öldürdüğünü, ancak kaçmalarına izin vermek için sadece bağlarını kesmeleri gerektiğini söyledi.
BKA'yı bulduk ve uykusunda ona saldırdık ve garip bir şekilde bir kereliğine bir ekip olarak çalıştık. Ben ve teknoloji delisi Karen, kıyafet içindeki tanrı yapay zekasını şaşırtarak ve ben de patlayıcı jel doldurarak kıyafeti devre dışı bıraktık. Profesör X, BKA'yı zihinsel güçleriyle kör etti ve ağaç adam onu dövdü ve arılarla kapladı.
"Kötü adam" puanını kullanarak, kıyafetin kullanıcısının öldüğünü tespit edip kendi kendini kurtarmak ve kapatmak için açılmasını sağladı. Kıyafetin ne kadar kötü olduğunu, 1000 yeni doğan bebeğin kanıyla kutsandığını ve hatta günümüz Meksikalılarının karteller biçiminde hala ibadet ettiği savaş tanrısının tam bir kopyasını içerdiğini (evet, bunu söyledi) ve efendisi içinde uyurken bile bizi yok etmeye hazır bir şekilde aydınlandığı hakkında büyük bir konuşma yaptı.
Bağırdım: "Daha önce kıyafeti doldurduğum patlayıcı jeli, mühürlerin daha güçlü hale getirdiğini söylemek için bir puan kullanıyorum. Bu yüzden oyundaki çoğu silah gibi düz hasar verme yerine, beceri zarlarımı şanslı sayımı atarak ve 24 patlayıcı hasar puanı alarak attım. Bunun büyük olduğunu düşünmediyseniz, bir yumruk 2 hasar verdi, bir tabanca 3 hasar, bir katana 4 hasar ve bir anti-materyal tüfek 4-8 hasar verdi. BKA kıyafeti aniden bir balon gibi patladı ve yere düşmeden önce patlayarak BKA'nın et parçalarını hepimizin üzerine saçtı.
Sonra oda kayboldu ve herkesin şaşkınlığına Profesör X tarafından yapılan bir simülasyon olduğu ortaya çıktı ve bunu planladığı için kendisi de şok oldu çünkü DM Jill ona önceden haber vermemişti. Sorulduğunda, önceden hazırlanmış olanlar için arka planları olduğunu belirtti, ancak... Chris'e baktı; Chris el ilanlarının kalıntılarını geri dönüşüme atıyordu.
Kısa bir mola verdik, benim ve profesörün oyunun ilk 5 dakikasında kelimenin tam anlamıyla öldürüldükten sonra oyuna geri dönmeye çalıştığı Bob... "ona oyuna geri dönmek için iyi bir yer" olmadığı için asla geri dönmedi. Üçümüz de sıralar arasında "rehinelerden biriydi" veya "yedekti" gibi bir dizi öneri verdik.
Bob, molası sırasında ailesinin bir şey için ona ihtiyacı olduğunu söyleyerek ayrılmaya karar verdi ve bildiğim kadarıyla bir daha asla oyun oynamadı. Atıştırmalık masasına bir ikram bırakıyor, üstüne çedar peyniri pişmiş ev yapımı elmalı turta. Ben, profesör ve hatta Jill, onu servis edeceğini veya bir dilim alacağını düşünerek Chris'in arkasına toplandık. Karen, masadan ilk kalkıp zaten tabağını doldurmuş ve masaya geri dönmüştü. Tam o sırada Chris her şeyi kaptı ve çöpe attı.
"Lanet olası çöp mürekkepçileri cumhuriyetçiler, gerici Leadit'lerden başka kim bu şeyleri yiyebilir ki? Gerçekten de bu insanlığın kötü tarafının bir işareti olmalıydı" dedi, gerisine... kendisine ve kız arkadaşına bir dilim servis etmesine rağmen turtayı çöpe atarken derinlikli görünmeye çalışarak.
Profesör, Bob ve önceki oyunları hakkında bilgi istedi. Chris, fare ruhunu somutlaştırarak kayıtsız bir gurur gösterdi ve Bob'la ilk kez karşılaştığını söyledi, ancak Bob'un garip Güney aksanının bağnaz bir yetiştirilmeye işaret ettiğini öne sürdü. Çoğunlukla Jill ve Chris'in pasif-agresif bir yemek tartışmasına girdiğini hatırlıyorum - Jill yeterince hazırlanmadıklarını düşünürken, Chris umursamıyordu.
Evet, Profesör neden bağnazların pastasını yediklerini sordu, ben ve profesör hariç herkes pasta yedi, ev sahibi bunun bir beyin fırtınası olduğunu ve şimdi tabağında olduğunu, boşa harcayamayacağını söyledi. Ayrıca gerçekten istersek çöp kutunun orada olduğunu da belirtti.
Profesör ve ben, Karen sohbeti Star Wars'tan tanımadığımız romanlara kadar her şeye bağlayan politikaya ve dine çevirdiğinde, masada garip bir şekilde oturduk ve küçük bir konuşma yaptık. Onunla bununla ilgili yüzleştik ama o konuyu saptırdı.
30 dakika süren pasif-agresif tartışmadan sonra, DM ve oyuncular oyuna devam etti. 2. Bölüm, Profesör X'in aslında öldürülmediğini, görevine rağmen itirazlarına rağmen müdahale edilemeyen bir simülasyon olduğunu ortaya koydu. Bu yüzden Bob'un yeni bir karakter yaratmasına izin verilmemesinin yanı sıra, aksanıyla ima edilen ırkçılık ve cinsiyetçilik ipuçları da vardı.
Böylece tek seferlik oyunun ikinci bölümüne hazırlandık.
Özetle: Eski grup dağıldıktan sonra yeni bir grup buldum, normal insanlarla dolu olduğunu ilan eden bir grup keşfettim, ilk 5 dakikada bir oyuncunun iki oyuncu tarafından kenara itildiği ve DM'nin "hikaye nedenleriyle" yere düşen oyuncuyu geri almadığı bir süper kahraman oyununa katıldım. Ve "bağnaz" pasta, ben veya profesör için herhangi bir şey atılmadan önce çöpe atılıyor.