[hikaye] : GM zar atmaya veya karakter yaratmaya izin vermedi

---

Bu, ortaokuldayken (7. sınıftayken) yaşandı. Birkaç yıldır babasıyla birlikte oynayan bir arkadaşım (ona Cal diyeceğim) ile D&D'ye olan ilgimi paylaşmıştım. Cal, denemek istediğime çok sevinmişti. O zamanlar karmaşık kurallar beni korkutuyordu, ama yine de denemeye karar verdim.

Seans öncesinde D&D hakkında araştırma yapmış ve farklı sürümleri sormuştum. Cal, kendisinin ve babasının "hepsinin çöp" olduğunu, AD&D 2E'nin son gerçek 'iyi' sürüm olduğuna inandıklarını söyledi. Sonra oyunda otantik karakter sayfaları bulmanın ne kadar zor olduğundan bahsetti. Şimdi yetişkin biriyim ve OSR/OSE alanında oldukça aktifim, bu o kadar da zor değil. Sonuçta, bu sabit oyun parçaları olmayan yaratıcı bir oyun. İnsanlar sürekli kuralları esnetir ve kendi kurallarını koyar. Söylemeye gerek yok, Cal'ın babası daha çok D&D ile ilgili ürün koleksiyoncusuydu ve 80'ler nostaljisine takıntılı görünüyordu. Neyse, hikayeye geri dönelim.

Grupta ben, Cal ve Gary diyeceğim başka bir arkadaşım vardı. Başladığımızda, hiçbirimizin zar atmayacağını öğrenince şaşırdım. Cal'ın babası (DM'imiz) bizim için tüm zarları atacaktı. Ayrıca karakter sayfalarımıza da bakmayacaktık; Cal'ın babası bunu yapacaktı. Yani, temelde sadece eylemlerimizi anlatacağımız ve Cal'ın babasının perde arkasında bazı şeyler yapıp ne olduğunu söyleyeceği söylendi. Seans öncesinde Cal'ın babasının bana paladin olduğunu söylediği karakterim için karizmanın çok önemli olduğu söylendi. Evet - sınıfımı, ırkımı, hiçbir şeyi seçemedim. Bana sadece 'sen bir insan paladinsin' dendi. Sonra seans başladı. Bir çölde bir türbeyi keşfediyorduk. 'Korku Türbesi' olup olmadığını bilmiyorum. Neyse, türbenin içine giriyoruz ve etrafı keşfediyoruz. 13 yaşında aptal bir çocuk (ve aynı zamanda çok sıkılmış) olarak, Cal ve Gary ile çok şakalaştığımı itiraf ediyorum. Etraftaki şeylere dokunduk, gaz çıkarıp diğer aptalca şeyler yaptık, ama ilk D&D oyunumda sadece tahta bir masada oturup Cal'ın babasının neredeyse tüm oyunu kendisi oynayacağını söylediği için hayal kırıklığına uğramıştım. Neyse, Cal'ın babası bana beni kendine çeken mistik bir perde olduğunu söyledi. Ona dokunacağımı söyledim. Birkaç zar attı, sonra 50 yıl kalıcı olarak yaşlandığımı ve karizma puanımın 17'den 7'ye düştüğünü söyledi. Sonra yaşlanıp çirkinleşeceğimi ve büyüleri atmamın, kötülüğü algılama etkisinin vb. gerçekten zor olacağını söyledi.

Çok garip ve sinir bozucuydu. O zamanlar güldüm, ama içten içe çok sinirlenmiştim. Temel olarak, iki saat boyunca hiçbir şey yapmadan oturdum, çünkü aslında zar atmıyor ya da karakterimde (veya başka herhangi bir şeyde) kararlar almıyordum, bu yüzden eve gittiğimde birkaç yıl boyunca oynamayı bıraktım. Ama bunun daha mutlu bir sonu var. 9. sınıfta 5e hakkında bilgi edindim, bu mükemmel bir sistem olmasa da, mekaniklerle ve zar atmayla oynamak için bana çok yaratıcı ilham verdi. Daha sonra oyun gruplarım oldu, şakalaştım ve aptalca goblinleri öldürdüm.