[hikaye] : Harika insan, zayıf DM

---

İyi bir arkadaşım ve eski iş arkadaşım, yıllarca oyuncu olmanın ardından DM'liğe başlamaya karar verdi. CoS oynamak üzere, çoğumuzun DnD'ye yeni olduğu bir grup iş arkadaşını bir araya getirdi. İlk grup çok kalabalıktı ve ilk birkaç seanstan sonra deneyimli oyuncuların neredeyse hepsi, oyunun çok yavaş ilerlemesinden dolayı gruptan ayrıldı. Çoğu seans sadece 3 saat sürüyordu ve biraz rol yapma (RP) ve belki de küçük bir savaş içeriyordu. DM kuralları uygulamadı ve her seansta büyük çoğunlukla kitapta sessizce sayfaları çeviriyordu. Seanslardan önce herhangi bir hazırlık yapılmış gibi görünmüyordu.

Oyuncuların sayısı 8'den 2'ye düşmesi uzun sürmedi. Bu noktada bir oyuncu, yeni oyuncular olarak tanıdıklarını gruba dahil etmeye başladı. Tanıdık diyorum, çünkü onlarla çok iyi arkadaş gibi görünmüyordu. Bu yeni oyuncular... sıradışıydı. Bunlar arasında düzenli olarak yıkanmayan ve her zaman özürlü olduğunu dile getiren (karakteri de özürlüydü), hiçbir RP yapmayan bir lise öğrencisi ve RP'yi çok kişiselleştiren iki 60'lı yaşlardaki kadın vardı.

Özürlü karakter, benim kurulu karakterimle aynı sınıf ve alt sınıfı seçmişti, ancak DM'in görünüşe göre büyü slotları veya hangi seviyede hangi büyüler kullanılabileceği gibi kuralları uygulamakla ilgili rahatsız hissettiği için, özürlü karakter benimkinden sürekli daha güçlüydü. Karakteri ayrıca hem RP hem de savaşta ne yapmaya çalışıyorsam sürekli benimle araya giriyordu. Lise öğrencisi, her seansta yan konuşmalar yapıyordu (tekrar, DM bunu ele almak için herhangi bir çaba göstermiyordu). Yaşlı kadınlardan biri Druidi ve DM, vahşi şekil yeteneklerine neredeyse hiçbir kısıtlama koymadı, diğer yaşlı kadın ise sadece orada sıkılmış bir şekilde oturuyordu. Her seans esasen tek deneyimli oyuncu ve ben tarafından yönetiliyordu.

Sonunda, karakterim için önemli bir an sırasında, özürlü kadının karakteri, oyunda ve gerçek hayatta kullanılan çok büyük, çok yüksek sesli ve çok kaotik bir parti popper'ı kullanarak sahneyi çaldı. Bu, DM'in köpeği, 6 aylık bebeği ve Druid oyuncuyu korkuttu ve çok rahatsız edici ve gergin bir durum yarattı. Neyse ki bu durum gruptaki herkesi dağıttı ve DM bize kampanyanın sona erdiğini söyledi. Deneyimli oyuncunun da bana "kimse dikkat etmiyor" diye RP yapmayı bırakmam için baskı yaptığını söylemiyorum ama bu ayrı bir konu.

Yaklaşık bir yıl sonra, DM CoS'u kendisine ve hepsi deneyimli ve onun yakın arkadaşı olan yeni bir oyuncu grubu ile yeniden başlattı. Ne yazık ki hazırlık ve iletişim hala bir sorun olmaya devam etti. Seanslar, oyuncuların ne zaman buluşacaklarından emin olmadıkları veya dürüstçe başka bir şey yapmayı tercih ettikleri için son dakikada iptal ediliyordu. DM ile karakter hakkında bilgi edinmeye ya da plan yapmaya çalıştığımda, kibar ama "bakacağım" diyordu ve asla bakmıyordu. Örneğin, damat karakterimin kan içmenin (veya içmemenin) etkilerini defalarca sordum ve bu konu sanki hiç düşünmüyor gibiydi. Alt sınıfımın yetenekleri hakkında sorular sordum ve yine herhangi bir karar veremedi. Muhtemelen gruptan ayrılacağım, ancak onun duygularını incitmek ya da arkadaşlığımızı bozmak istemiyorum. Ne yazık ki o, bir DM olarak gerçekten beceriksiz.