[hikaye] : Bir kurşundan kurtulduk
Bu hikayeyi başka bir ipucunda bir yorumda belirtmiştim, ancak grubum bugün bu konuyu konuştu ve kendi başına bir ipucuna layık olduğunu düşündüm.
Ciddi bir Faerûn D&D oyunuyuz. Zaman zaman gülüp şakalaşabiliriz ama hikaye çizgimiz oldukça ciddi. Hiçbir katil şövalyelik... yok. Ayrıca, D&D'yi kural kitabından çok unutulmuş diyarlar gibi hale getirmek için bazı lore homebrew'larımıza sahibiz, karakter homebrew'ları yok ama örneğin vücudunuzdan okları çıkarmak zorunda kalmanız gibi şeyler var. Bu yüzden her zaman yeni oyuncular aramakta zorluk çekiyoruz. Neden onlara ihtiyacımız var? Dört kişiyiz ama oyun zor olduğundan, daha rahat olmak için 5-6 oyuncuya ihtiyacımız var. 7. seviyedeki en küçük savaşımızda, ele almanız gereken 20-30 NPC ve bir patron tipi canavar var🤷
Şu anda, bu seviyedeki D&D'yi seven tam bir partımız var, ancak birkaç yıl önce bir oyuncu daha arıyorduk.
İşte "Susan" (gizlilik sebebiyle takma ad). Temel DM anketini dolduruyor, şimdiye kadar herhangi bir kırmızı bayrak yok, ciddi bir oyun istiyor ve programımız ona uygun. Mevcut kurulumumuzu kibar bir şekilde soruyor ve boş herhangi bir rolü alacağını söylüyor.
Ve sonra DM'ye karakter fikrini sunuyor...
İlk olarak, bir hırsız (zaten bir hırsızımız var), ayrıca bir drow (önceden Faerûn lore'unda eşitsizlik olmadığını, drow'ların, orklar, duergars vb.'nin bazı yerlerde nefret edileceği ve cezalandırılacağı açıkladık) ve DM'ye bize gizli tutmasını, hatta meta olarak da, kötü bir ırk olduğunu gizlemesini söylüyor. Ayrıca Waterdeep'den ve 30 yılı aşkın süredir kimsenin kılığını fark etmemiş. Bunun açıklaması istendiğinde, her zaman kılığını gizleyebilen ve sihirli bir şekilde tespit edilemeyen özel bir sihirli eşya vermesi gerektiğini söyledi. Bu, 3. seviyede böyle bir şeye sahip olmanın dengesiz olduğunu, ikinci olarak karakterinin keşfedilmesi durumunda tüm takım oyunumuzu bozabileceğini ve üçüncü olarak takımımızın doğası gereği iyi olduğundan, meta dışında drow'ların hikaye açısından kabul görmeyeceğini söyledi.
Memnun değil ama başka bir karakterle geri geliyor - bir büyücü. Bizim de bir tane var, gülünç. Her halükarda bu bir vahşi büyücü olurdu ve her vahşi büyü dalgasında hafızasını kaybederdi. DM aşırı şüpheciydi ama sadece takıma danışmasını söyledi çünkü onu böyle kabul edemezdi.
Ve böylece ona hafızasının ne kadarının gideceğini sorduk? Bir bölüm, son olay, ne? Ve hepsi gittiğini söyledi.
Şimdi bununla nasıl başa çıkmayı planladığını sorduk, belki karakteri bir günlük tutacaktı, kendi vücudunda notlar alacaktı... Ve hayır, her seferinde sıfırdan başlayacaktı. Bir savaşın ortasında büyücünün hafızasını kaybetmesini hayal edin. Nasıl mantıklı konuşuruz? Kimin düşmanımız olduğunu nasıl açıklarız? Her turda 6 saniyelik bir turnuva.
Neyse, daha az sorunlu bir kavram ortaya koymadıkça onu kabul edemeyeceğimizi söyledik. Çok kızdı ve neyin yanlış olduğunu anlamadı.