68 yıl önce bu hafta, Grimes kardeşler sinemaya gittikten sonra kayboldular. Cesetleri bir sonraki ay bulundu. Davaları hala çözülemedi.
Grimes Kız Kardeşleri Cinayeti - 1956
Yıl 1956. Sahne, Chicago'nun güney yakasındaki işçi sınıfı mahallesi olan Brighton Park. Patricia ve Barbara Grimes, anneleri ve dört kardeşleriyle burada yaşıyorlardı. Patricia üç gün sonra 13 yaşına girecekti ve Barbara 15 yaşındaydı. Anneleri Lorretta ve babaları Joseph 1951'de boşanmışlardı, ancak çocuklar babalarıyla iyi ilişkiler içindeydiler. Aile iyi durumda değildi ve Lorretta, büyük bir aileyi yönetmenin yanı sıra ev dışında da çalışıyordu.
Patricia ve Barbara, Elvis Presley'nin ilk filmi "Love Me Tender"ı on kez izlemiş olan tutkulu hayranlarıydı. 28 Aralık gecesi, yerel Brighton Tiyatrosu'nda tekrar izlemek için izin istediler. Saat 19:30'da, bilet, ikram ve belki de ikinci gösterimi görmek için 2,50 dolarla evden ayrıldılar. Tiyatroya yürüyerek gidebilirlerdi ya da 1,5 mil uzaklıktaki tiyatroya otobüse binebilirlerdi. Orada bir arkadaşları, Dorothy Weinert, kendi kız kardeşiyle arkada otururken onları gördü. Dorothy, ilk gösterimden sonra ayrılırken, Barbara ve Patricia'nın ikram sırasındayken gördüğünü, filmin tekrar gösterimine kalmayı tercih ettiklerini söyledi. Dorothy'nin dediklerine göre, kendi başlarınaydılar ve iyi görünüyorlardı.
Lorretta, kızları ikinci gösterime kalmışlarsa saat 23:45'e kadar eve dönmelerini bekliyordu. Eve dönmedikleri zaman endişelenmeye başladı. Onları beklemeleri için büyük bir kız kardeşini ve bir erkek kardeşini otobüs durağına gönderdi. Kızlar sonraki üç otobüste de olmadı ve erkek kardeş ve kız kardeş eve döndü. Lorretta, kızlarının nerede oldukları veya filmden sonra ne yaptıkları konusunda herhangi bir fikri olup olmadığını öğrenmek için arkadaşlarını aramaya başladı. Hiç kimse bir şey bilmediğinden, kızların kayıp olduğunu bildirmek için gece yarısı 02:00'de polisi aradı.
Daha sonra, o zamana kadar Cook İlçesi tarihindeki en büyük kayıp şahıs araştırmalarından biri gerçekleştirildi. Bir görev gücü oluşturuldu ve yüzlerce memur kayıp kızları aramak için tam zamanlı olarak görevlendirildi. 300.000 kişi sorgulandı, 2.000 kişi daha ayrıntılı sorgulamalara tabi tutuldu. Lorretta Grimes fidye notları aldığında FBI da dahil oldu. Bir nota, FBI ajanlarıyla birlikte 12 Ocak'ta Milwaukee'ye gidip, kilisede 1.000 dolar fidye parasıyla beklemesini söylüyordu. Başka bir nota, Lorretta'nın LaSalle Caddesi İstasyonunda bir bavul dolusu para bırakmasını söylüyordu. İkisi de sahteydi.
Görüntüler gelmeye başladı - kızlar 28. gece, 23.45'te kuzey tarafında yön sorar halde, CTA otobüsünden inmiş, Kresge'in beş ve onluk mağazasında müzik dinliyormuş gibi görünüyordu. İki genç erkek, 28 Aralık günü gece yarısına yakın, evlerinden birkaç blok uzaklıkta, kapılardan içeri dışarı zıplayarak ve gülerek kızları gördüklerini söyledi. Başka bir genç erkek, kızların arkasından yürüdüğünü ve iki erkek ile koyu renkli bir Mercury'ye bindiklerini gördüğünü söyledi, biri ön koltukta, diğeri arka koltukta.
Hikaye ulusal bir boyuta ulaştı ve kızların gönüllü olarak Nashville'e gittiği teorisi ortaya çıktı. Bir kadın, onları oradaki bir otobüs terminalinde tanıdığını ve iş bulmaları için bir iş kuruluşuna götürdüğünü söyledi. Kuruluştaki memur, fotoğraflarından kızları tanıdı. Lorretta Grimes, kızlarının sadece 2,50 dolar ve üzerlerindeki kıyafetlerle ayrıldıklarına inanmıyordu. Kızların kimin yanında olduğunu bilmediği için, onlarla konuşmalarına izin vermesini rica etti. Sonunda Elvis radyoda ve televizyonda, "iyi Elvis hayranları"ysalar eve döneceklerini ve annelerinin endişelerini gidereceklerini söyledi. Yayınlanan bir tavsiye köşesi olan Ann Landers, kayboldukları gece kız kardeşleri görmüş olduğunu iddia eden bir kızdan aldığı bir mektup yayınladı:
"Gösterinin dışındayken konuşmaya başladık ve telefon numaralarımızı alış verişte bulunduk. Caddeye döndüğümüz yerde vedalaştık ve sokağın karşısına koştuk. Ardından Betty, Barbaranın duyması gereken bir şey unuttu ve köşeye geri koştuk... Yaklaşık 22 veya 25 yaşlarında bir adam onlarla konuşuyordu. Barbara'yı arka koltuğa, Pat'i ise ön koltuğa itti. Araba bizi geçerken plakanın bir kısmını aldık. İlk dört rakam 2184 idi. Betty'nin, arkasından üç veya dört rakam daha olduğunu düşünüyor..." Ocak 1957'de Chicago Sun-Times köşe yazarı Ann Landers'a gönderilen anonim bir mektubun bölümü. Wikipedia, Grimes Kız Kardeşleri Cinayeti
Polis bu bilgiyle arabayı takip edemedi. Mektup yazarı anonimdi ve kimliği asla belirlenmedi.
Patricia'nın bir sınıf arkadaşı, 14 Ocak gecesi evine iki telefon araması yaptı. Aranan kişi Sandra'yı istedi, ama sonra telefonu kapattı. Sandra'nın annesi, arayanın korkmuş sesini duydu ve Patricia'nın aradığını düşündü.
Anonim bir çağrı yapan polis, kızların öldüğünü ve Lyons Township'teki bir parkta bulunacaklarını söyledi, bu da Brighton Park'ın önemli ölçüde batısındaydı. Bu bilgiyi bir rüyasında öğrendiğini belirtti. Telefon görüşmesi izlendi ve arayan Walter Kranz olarak belirlendi. Sorgulandı ve serbest bırakıldı.
Ocak ayının ikinci haftasında yoğun bir kar yağışı, soğuk hava ve ardından bir çözülme oldu. 22 Ocak'ta, Leonard Prescott, belediye sınırları dışındaki German Church Road'da araba sürerken, yolun kenarında et rengi bir şey gördü. Bir manken gibi görünüyordu. Karısını daha yakından bakması için geri getirdi ve kar gibi bir yerde uzanan iki kızın çıplak cesetlerini bulup dehşete düştüler. Biri yüz üstü, diğeri yüzüstü ve diğerinin vücudunu kısmen örterek yatıyordu. Prescott polisi aradı. Joseph Grimes, cesetlerin kızları olduğunu belirtti, ancak çöktü ve bir aile üyesi Barbara ve Patricia'nın resmi kimliğini yaptı. Barbara'nın yüzünde ciddi morluklar varken, Patricia'nın göğsünde buz kazmasıyla yapılmış gibi delikler vardı. Rastgele, kızların bulunduğu yer, Walter Kranz'ın belirttiği parkın yaklaşık bir mil uzaklığındaydı. Kızların mahallesinden uzaktı, neredeyse Cook İlçesi'nin batı sınırındaydı.
Saldırı, boğma veya silahlı saldırı gibi açık bir ölüm nedeni yoktu. Barbara ölümünden önce cinsel ilişkiye girmişti, ancak zorla cinsel saldırıya uğramışa dair bir işaret yoktu. Cesetlerin orada birkaç günden beri yattığı, ancak karla kaplı ve soğuk hava nedeniyle korunmuş olduğu tahmin edildi. Yaralar hayvan avcılığına atfedildi. Ölüm nedeni nihayetinde cinayet, soğuk hava nedeniyle oluşan ikincil şok olarak belirlendi. Ölüm tarihi 28 veya 29 Aralık'tı.
Cesetler bulunduğunda, polis soruşturması şüphelileri bulmaya doğru döndü. Bir numaralı şüpheli, cesetlerin nerede bulunacağına dair bir rüya vizyonuyla polise başvuran 53 yaşındaki Walter Kranz'dı. Ayrıca fidye notlarından birini yazmış olmaktan da şüpheleniliyordu. Kranz, suçla ilgili tek bilgisinin bir medyum olmasından kaynaklandığını belirtti. Birkaç kez sorgulandı, ancak onu suçla ilişkilendiren kanıt olmadan serbest bırakıldı.
İkinci şüpheli, bir restoranda part-time bulaşıkçı olarak çalışan ve Elvis gibi bir görünüm sergileyen 20'li yaşlarındaki bir gezgin Edward "Bennie" Bedwell'di. İşveren, Bennie'nin 30 Aralık sabahı restorana başka bir adam ve iki kızla geldiğini ve kızların Grimes kız kardeşlerine benzediğini polise bildirdi. Kızlardan biri şaşkındı. Jukebox'ı dinlerken oturup bir araba ile ayrıldılar. Kızlardan biri garsona kız kardeş olduklarını söyledi. Restorandaki bir müşteri de hikayeyi doğruladı.
Bennie tutuklandı ve üç gün sorgulandı. Sonunda cinayetleri itiraf etti ve 27 Ocak'ta suçlandı. Kızların bir hafta boyunca onun ve suç ortağıyla birlikte olduğunu söyledi. Bennie ve arkadaşı "Frank", kızları barlara götürmüş, onlara sosis yedirmiş, ancak cinsel teklifleri reddedildiğinde kızları dövüp bayıltıp, German Church Road'a götürüp rayların ötesine bırakmışlardı. Bunun 13 Ocak'ta gerçekleştiği iddia edildi. 31 Ocak'taki bir duruşmada, Bennie, itirafını polis baskısı ve iyi polis-kötü polis taktiği nedeniyle yaptığını söyledi. Ayrıca, hikayesi, mide içeriğindeki otopsi sonuçlarına dayanan adli kanıtlarla çelişiyordu; alkol veya sosis içermiyordu ve kızların evdeki son yemeğine uyuyordu ve 28 Aralık'ta evden ayrıldıktan sonraki beş saat içinde öldükleri gösteriliyordu. Tüm bunların yanında, kayıtlara göre Bennie, cinayet iddiası yapılmakta olan 13 Ocak'ta aslında işte idi. Karşılarındaki davalar bozulmaya yüz tutunca 6 Şubat'ta tahliye edildi. Lorretta, kızlarının salonda eğlendiğini söylemesi yüzünden öfkelenmişti ve bunu kesinlikle inanmıyordu. Mart ayında Bennie'ye karşı yöneltilen tüm suçlamalar düşürüldü.
Üçüncü şüpheli 17 yaşındaki Max Fleig'di. Bir gençlik kurumunda bulunmuş ve şiddet geçmişine sahipti. Başka bir davada, tecavüz girişimine karşı koyan kadınları kendi ağzından vurduğunu itiraf etmişti. Grimes davasında, Illinois yasalarında küçük yaştaki kişiler için yasa dışı olan bir polis grafiği yapmasına rağmen resmen resmi olmayan bir polis grafiği yapmaya ikna edildi. Polis grafiğinde, cinayetleri itiraf ettiği söylendi. Ancak onu davayla ilişkilendiren bir kanıt yoktu ve serbest bırakılması gerekiyordu. Bir sonraki yıl, 14 yaşındaki Mary Lou Wagner'ın ölümüne neden olan darbeden itiraf etti. (Kaynak: Chicago Tribune, 6 Aralık 1957)
Bu arada, Barbara ve Patricia'yı görmüş olduğunu söyleyen vatandaş raporları gelmeye devam etti. Chicago gazeteleri suçtan en iyi şekilde yararlanıyordu:
"Cesetler bulunduğunda, Grimes davası günlerce Chicago'nun ön sayfalarını kapladı. Tribune okuyucularından suç hakkındaki kişisel teorilerini göndermelerini istedi ve yayınladıkları için 50 dolar ödemeyi teklif etti. Sun-Times, Lorretta Grimes ile alışverişe çıktı, daha sonra kaybolduklarında kızların giydiği giysileri giyen mankenlerin fotoğraflarını yayınladı. 'Bu giysilerden herhangi birinin bulunması polis için önemli bir ipucu sağlayabilir', diye yazıyordu gazete okuyucularına. Başlıklar her baskıda değişiyor. 'Polis Bennie'yi Sorgulaıyor/Hikayesini Değiştirdi' başlığı, Sun-Times şehir baskısının 27 Ocak'taki başlığıydı ve 'Bennie'nin Yeni Açıklaması/Grimes Kızları Beni Terk Etti' olarak değiştirildi. Ertesi gün Sun-Times, neredeyse tek bir konu hakkındaydı. Manşet haberi 'Bennie Tutuklandı/Kızların Katil Olarak Adlandırıldı' iki sayfayı kaplıyordu. Bedwell'in itirafı ve çeşitli yan sayfalar üç sayfayı daha dolduruyordu. Üç tam sayfa fotoğraf vardı. Kup'un Sütunu, 'korkunç Grimes davasındaki polis çalışması, tüm topluluğun içten içe takdirini hak ediyor' diye yazdı. Başka bir sayfa ise iki annenin portrelerini sunuyordu." - "Ölüm ve Genç Kızlar", Tamara Shaffer, Chicago Reader, 1997/3/20
Soruşturucular arasında tartışmalar çıktı. Adli tıp bürosundaki baş soruşturmacı Harry Glos, ölüm zamanı konusunda anlaşmazlığa düştü. Cesetlerin üzerinde ince bir buz tabakası olduğunu, sadece German Church Road'a atıldığında sıcak olduklarını gösterdiğini söyledi, ölüm zamanını 7 Ocak civarına koydu. Ayrıca, kızların her ikisinin de dövülmüş ve defalarca cinsel istismar edilmiş olabileceğine ilişkin, kızlar ve anneleri için saygıdan dolayı raporlarda yer almamış olan görüşünü dile getirdi. Vücuttaki yaralanmaların yeterince araştırılmamasının nedenini sorgulamadı. Glos açıklamalarını geri çekmeyi reddettiğinde, adli tıp bürosundan kovuldu. Ancak dava sorumlusu şerif onunla aynı fikirde oldu ve onu kendi takımında ücretsiz olarak çalıştırmak üzere işe aldı. Her iki taraf da siyasi motivasyon ve şovculukla ilgili suçlamalarda bulundu.
Kız kardeşlerin cenazesi 28 Ocak'ta yapıldı ve Alsip, Illinois'deki Kutsal Mezarlık'ta defnedildiler. Lorretta, soruşturma sürerken çalışamadı, ancak komşular, kilise, okullar ve diğer yerel kuruluşlar, Grimes evinin ipotek borcunu ve cenaze masraflarını karşılamayı mümkün kılan fonlar topladı.
Lorretta, Mayıs ayında rahatsız edici bir telefon görüşmesi aldı. Bir adamın sesi, katil olduğunu söyledi ve Bennie Bedwell'e suçun yüklenmesini polisle alay etti. Telefon görüşmesinde Lorretta'yı şaşırtan şey, arayanın, "en küçük kızın ayak parmaklarının ayaklarının ucunda olduğunu" söylemesiydi! Arayan daha sonra telefonu kapatmadan önce güldü." - Wikipedia
1950'lerden iki diğer suçtan bahsetme vakti geldi; bu iki suç zaman zaman bu davayla bağlantılı olduğu öne sürüldü. Ekim 1955'te, Chicago'nun merkezindeki bir sinemaları terk ettikten sonra üç genç çocuk, John Schuessler (13), erkek kardeşi Anton (11) ve Robert Peterson (13) kayboldular. Cesetleri şehrin kuzeyindeki bir orman koruma alanında bulundu. Dövülmüş, boğulmuş ve çıplak bedenleri bir hendeğe atılmışlardı. Grimes kız kardeşlerinin cinayetleriyle benzerlikler, faillerin aynı olabileceği düşüncesine yol açtı. Schuessler-Peterson cinayetleri nihayet 1995'te, ata binen Kenneth Hansen'in iki kez yargılanıp mahkum olmasıyla çözüldü. 2007'de hapishanede öldü. Suçlar zaman açısından birbirine oldukça yakın meydana geldi ve benzerlik gösterseler de, işlenen suç biçimleri farklıydı - Hansen, çocukları şiddetli bir şekilde öldürdü, oysa adli tıp uzmanı Grimes kız kardeşlerinin ölüm nedenini belirlemede zorluk çekiyordu. Hukuk güçlerinin bu iki suç arasında bir bağlantı araştırmasına ne kadar önem verdiğini bilmiyorum, ancak Schuessler-Peterson cinayetleri hala çözülememiş olduğu için, onların araştırma açısından fazla ilerlemesini sağlamayacaktı.
15 yaşındaki lise 2. sınıf öğrencisi Bonnie Leigh Scott, 22 Eylül 1958'de Chicago banliyösü Addison, Illinois'deki evinden kayboldu. 15 Kasım'da Erkek Scoutları, Barbara ve Patricia'nın bulunmasından dokuz mil uzaklıktaki Palos Township'teki bir orman korumasında bir demiryolu rayına yakın bir yerde cesedini buldular. Bonnie çıplaktı ve kafası kesilmişti. Daha önce kayboluşuna dair ifade veren ve şimdilerde arkadaş olan Charles LeRoy Melquist, sorgulandı ve nihayet cinayeti itiraf etti.
Cesedin bulunduğu gün ve tanımlanmadan önce Lorretta Grimes bir telefon görüşmesi daha aldı. Bu sefer arayan, Mayıs 1956'da alay etmek için arayan kişi olduğunu söyledi. Lorretta'yı şaşırtan şey, arayanın kimsenin bilmeyeceği bir şey bildiğini söylemesi ve "En küçük kızın ayak parmaklarının ayaklarının ucunda olduğunu" söylemesiydi. Arayan daha sonra telefonu kapatmadan önce güldü." Bu suç ve telefon görüşmesi, üç çocuğun üçlü cinayetinden daha çok Grimes cinayeti gibi görünüyor. Ancak kaynaklar, Melquist'in avukatı tarafından Grimes davasıyla ilgili olarak sorgulamayı engellendiğini söylüyor. Bonnie'nin cinayeti de Grimes cinayetlerinin bir taklidi olabilir. Melquist, Bonnie'yi arabasında boğmuş ve yaklaşık bir ay sonra olay yerini ziyaret ederken kafasını kesmişti. Bu iki davayı birbirine bağlayan kişi büyük ölçüde 2010'da Grimes davasını üstlenen emekli bir polis memuru Ray Johnson'dı. Ölümünün 59. yıldönümünde Bonnie hakkında bir blog yazısı yayınladı; burada okuyabilirsiniz.
Melquist'in her iki suçun da faili olduğunu düşünmek mantıklı ve hatta rahatlatıcı olabilir. 1950'lerde bölgede dolaşan sadece tek bir kişi olduğu düşünülmesi çok daha tercih edilir olurdu. Ama Melquist Grimes kızlarının yakınında yaşamıyordu. Diğer farklılıklar da vardı. Kurbanıyla önceki bir ilişkisi vardı. Polis grafiğinde ayrıntılarıyla itiraf etmişti. Lorretta Grimes'ın gizemli arayıcısına inanıyorsanız, bu onunla kurtulacağı konusunda övünmeyle örtüşmüyor. Bu ilginç bir teori, ama ben ikna olmadım. (Melquist, 99 yıllık hapis cezasının sadece 11 yılını çekti ve daha sonra evlendi ve çocuk sahibi oldu.)
Grimes ebeveynleri, kızları için adalet görmeden öldüler. Joseph 19 Haziran 1965'te ve Lorretta 8 Aralık 1989'da, 83 yaşında öldü. Hepsi Alsip, Illinois'deki Kutsal Mezarlık'ta gömülü.
Barbara ve Patricia Grimes'in cinayeti çözülmemiş kaldı ve hala kolluk kuvvetleri tarafından açık bir davadır. Bu tarihte ne tür kanıtların ortaya çıkacağını hayal etmek zor. Ama mucizelerin gerçekleştiği bir çağda, hatta çok eski davalarda bile. Belki burada da gerçekleşecektir.
Kaynaklar