[hikaye] : Bu oyundan uzaklaşmalı mıyım?

İş arkadaşım ve ben D&D hakkında çok konuşuyoruz, o harika bir adam ve kız arkadaşını da tanıyorum, o da harika. Sürekli bir oyun başlatmaktan bahsediyorduk ve paslanmış, deneyimli bir DM olarak, bu benim için rahat, sakin bir oyun oynamak için güzel bir şans gibi görünüyordu. Katılmak isteyen bazı arkadaşları vardı ve kısa sürede 4 kişilik bir grup olduk. İkisinin daha önce oynamadığını biliyordum, ama buna alışkındım. Maceracı Ligi'nde D&D yönetmiştim ve yeni başlayanlara kendi payıma düşenle başa çıkmıştım. Kayıp Madenler ya da Ejderha Kraliçesinin Ordusu'nu yönetmeyi teklif ettim ve ikincisine ilgi gösterdiler.

Girdiğim kaosu beklemiyordum.

İş arkadaşımın 5 köpeği var, bunu evinde oyunu yönetmeyi teklif ettikten sonra öğrendim. Köpeklerin bahçede olacağını veya ayrı bir odada olacağımızı varsaydım, ama hayır, 5 köpek oyun oynarken odanın içinde koşuşturuyor. Bütün süre boyunca sigara içiyorlar, bende buna takılmıyorum ama bir blunt, bir dab rig ve bir pipo dolaşırken, insanlar da içki içiyorsa, biraz fazla oluyor. Özellikle de bu iş arkadaşına ve başka bir oyuncuya (o da iş arkadaşım) sigarayı bırakmaya çalıştığımı söylediğim göz önüne alındığında. Birbirlerinin üzerine konuşuyorlar, bir soruya cevap vermeden önce 2 veya 3 soru daha soruyorlar. Çok karmaşık ama neyse.

Oyunun kendisi çok kötü gitmedi, sıfırıncı seansımızda yeni oyunculara nasıl oynanacağını ve karakterlerin nasıl çalıştığını açıklamak için elimden gelenin en iyisini yaptım. Onlar bir bard ve bir kâhin oynuyorlar. Kâhin, yüksek bir bilgelik puanına sahip olmamaya kararlıydı, bu fikrin iyi olmadığını söyledim ama ısrar etti, bu yüzden ona büyü saldırı atışları veya kurtarışlar gerektirmeyen bazı büyüler gösterdim. Bard oyuncu ise hemen eşya çalmayı, ölülerden diş almaya ve kötü hizaya geçmeye başladı, seans sıfırında, çoğunlukla etik karakterlerden oluşan bir grupta, kötü karakterler oynamanın doğru bir şekilde yapılabilmesi zor olduğundan, bunu istemediğimi birkaç kez belirtmeme rağmen. Daha da kötüsü, ilk seansın eşi görülmemiş sayıda doğal 20 atışı oldu. İlk atış doğal 20 oldu ve oyuncular yaklaşık 7 atış daha attılar.

Yabancılarla bir oyun başlatalı neredeyse 5 yıl oldu, hatta 'rastgele' oyuncularla oynayalı da o kadar oldu, garip, cılız sesler çıkaran ve ayrı ayrı hikâyeler kuran kişilerle oynayalı. Ben mi pratikten uzak kaldım ve beceriksizleştim? Bu normal mi? Hepsinden önemlisi, başlıkta sorulduğu gibi, oyun böyle devam ederse bırakmalı mıyım? İş arkadaşlarımın benden hoşlanmamasını istemiyorum ama bunun benim için iyi işlediğini de bilmiyorum.